Με το γνώριμο, καυστικό του χιούμορ, ο Αρκάς επιστρέφει σε έναν διαχρονικό μύθο και τον ανατρέπει. Στη συγκεκριμένη γελοιογραφία, οι ρόλοι αντιστρέφονται: Αυτή τη φορά δεν είναι ο βοσκός που φωνάζει ψέματα, αλλά οι λύκοι που κραυγάζουν «Βοσκός!», προσπαθώντας μάταια να πείσουν. Το αποτέλεσμα; Κανείς δεν τους πιστεύει πια.
Η εικόνα σχολιάζει με απλότητα αλλά και ακρίβεια μια πανανθρώπινη αλήθεια: Όταν το ψέμα γίνεται συνήθεια, ακόμα και η αλήθεια χάνει τη δύναμή της. Ο Αρκάς, χωρίς περιττά λόγια, σατιρίζει την υποκρισία, την επαναλαμβανόμενη παραπλάνηση και την κούραση της κοινωνίας απέναντι σε όσους «φωνάζουν» συνεχώς, περιμένοντας ανταπόκριση.
Μέσα από τα ζώα του, ο δημιουργός μιλά ξεκάθαρα για ανθρώπινες συμπεριφορές, κοινωνικές στάσεις και πολιτικές πρακτικές, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι η γελοιογραφία μπορεί να είναι ταυτόχρονα χιουμοριστική, πικρή και απολύτως εύστοχη.
