Η κόντρα ανάμεσα σε συλλόγους και εθνικές ομάδες είναι ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα στο ποδόσφαιρο — όμως ο Σόρεν Λέρμπι, άλλοτε χαφ της Μπάγερν Μονάχου και της εθνικής Δανίας, βρήκε έναν τρόπο να… ικανοποιήσει και τους δύο.
Έπαιξε δύο αγώνες την ίδια μέρα, για δύο διαφορετικές ομάδες, σε δύο διαφορετικές χώρες.
Ήταν 13 Νοεμβρίου του 1984 — ακριβώς πριν από 40 χρόνια. Το μεσημέρι, ο Λέρμπι βρισκόταν στο Δουβλίνο, όπου αγωνίστηκε με τη Δανία απέναντι στην Ιρλανδία, σε έναν κρίσιμο αγώνα για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1986. Την ίδια μέρα, η Μπάγερν είχε να δώσει αγώνα Κυπέλλου Γερμανίας στη Μπόχουμ, για τη φάση των «16».
Η Δανία χρειαζόταν μόλις έναν βαθμό για να προκριθεί στα τελικά του Μεξικού. Έτσι, ο τότε γενικός διευθυντής και μετέπειτα πρόεδρος της Μπάγερν, Ούλι Χένες, είχε μια… τολμηρή ιδέα:
«Μπορείς να παίξεις ένα ημίχρονο με την εθνική, και μετά θα σε πάρουμε με ιδιωτικό τζετ για να αγωνιστείς το βράδυ στη Γερμανία»;
Ο Λέρμπι, γνωστός για το πάθος του και το ότι δεν φορούσε ποτέ επικαλαμίδες, δέχτηκε.
«Δεν μου φάνηκε τρελό. Ήμουν στην καλύτερη φυσική κατάσταση της ζωής μου».
Ωστόσο, εκείνη την εποχή οι ομάδες είχαν δικαίωμα μόνο δύο αλλαγών, και με το σκορ στο 1-1 στο ημίχρονο, ο προπονητής της Δανίας, Ζεπ Πιόντεκ, δεν τον άλλαξε.
«Ο Χένες ήταν στην άκρη του γηπέδου, φώναζε “το αεροπλάνο περιμένει!”. Δεν τον κοιτούσα καν, ήξερα τι μούτρα είχε κάνει».
Τελικά, στο 57’ λεπτό, αφού η Δανία είχε προηγηθεί 3-1 (και κέρδισε τελικά 4-1), ο Λέρμπι έγινε αλλαγή. Έκανε ένα γρήγορο ντους — παρά τις φωνές του Χένες — και έφυγαν με αστυνομική συνοδεία για το αεροδρόμιο.
Η πτήση κύλησε ομαλά, αλλά το πρόβλημα ήρθε… στον δρόμο προς το γήπεδο της Μπόχουμ.
«Η κίνηση ήταν φρικτή, τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από το γήπεδο. Έτσι, βγήκα από το αυτοκίνητο και έτρεξα μέχρι τα αποδυτήρια. Καλή προθέρμανση!»
Ο προπονητής της Μπάγερν, Ούντο Λάτεκ, είχε ήδη ανακοινώσει την ενδεκάδα, οπότε ο Λέρμπι ξεκίνησε στον πάγκο, αλλά μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο. Ο αγώνας έληξε 2-2 στην κανονική διάρκεια, και στη ρεβάνς ο Δανός σκόραρε, βοηθώντας τη Μπάγερν να προκριθεί — και τελικά να κατακτήσει το Κύπελλο.
Παρότι η ιστορία του ακούγεται σαν θρύλος, ο ίδιος δεν της έδωσε ποτέ μεγάλη σημασία:
«Μετά το ματς, ήπια μια μπίρα και σκέφτηκα απλώς “καλή δουλειά σήμερα”. Δεν το είδα σαν κάτι σπουδαίο».
Η εποχή, όπως λέει, ήταν γεμάτη αναρχία: οι παίκτες συχνά βρίσκονταν ανάμεσα σε εθνικές και συλλόγους, χωρίς σαφείς κανόνες.
Δύο χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Χένες έκανε το ίδιο με τον Μαρκ Χιουζ — που αγωνίστηκε την ίδια μέρα για την Ουαλία και τη Μπάγερν.
«Θα του το θυμίσω την επόμενη φορά», λέει γελώντας ο Λέρμπι. «Θα του πω: ‘Ούλι, μου χρωστάς κάτι!’»
Πηγή: BBC
