Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Θανάσης Ρεντζής, σκηνοθέτης, θεωρητικός και ακούραστος ερευνητής των νέων μορφών τέχνης.
Γεννημένος το 1947 στο Αίγιο Αχαΐας, ο Θανάσης Ρεντζής ξεκίνησε τον πρώτο κύκλο σπουδών του σε ηλικία 16 ετών και τον ολοκλήρωσε στα 19 του. Σπούδασε Σκηνοθεσία στην Αθήνα, στην Ανωτάτη Σχολή Θεάτρου – Κινηματογράφου Αθηνών, με δασκάλους την Ειρήνη Καλκάνη και τον Κώστα Φωτεινό. Παράλληλα, εργάστηκε στο Διεθνές Βιβλιοπωλείο «Παντελίδη».
Το 1968, μαζί με τους Φ. Καραμήτσο, Στ. Πουλάκη και Θ. Καστανιώτη, συγκρότησε ομάδα διεπιστημονικής μελέτης και έρευνας με αντικείμενο τα Μαθηματικά, την Κυβερνητική, τα Νέα Μέσα Επικοινωνίας και κυρίως τον Κινηματογράφο.
«Ας μην ξεχνάμε ότι ανδρώθηκα σε μία γενιά και μία ιδιαίτερα ευφορική πνευματικώς περίοδο, όπου πιστεύαμε ακράδαντα στον εύγονο και δημιουργικό εγκυκλοπαιδισμό και συνεπώς είχαμε μία εδραία πεποίθηση ότι κανένα γνωστικό πεδίο δεν έπρεπε να διεκφεύγει καθ’ ολοκληρίαν της προσοχής ή και της εποπτείας μας, άλλωστε η εκτίμηση και η υπόληψη που τρέφαμε, κατά το δέον ειωθός, τόσο προς τις ανθρωπιστικές, όσο και τις θετικές επιστήμες, ήταν αναμφισβήτητα ισότιμη και προφανώς ισόκυρη» θα αυτοσυστηθεί ο σπουδαίος δημιουργός.
«Η μεν αφήγηση λοιπόν, είναι η πρώτιστη και υπέρτατη μορφή άρθρωσης πολλαπλών, επί συνάψει και εν ενδελεχεία, περιεχομένων, ωστόσο κοινής αναφοράς και ομοιογενούς εκφοράς, η δε μη-αφήγηση είναι απλώς η άρνησή της, ή και η εν τη ουσία αδυναμία πραγμάτωσής της, κι έτσι βρισκόμαστε μπροστά στο, παρά το εικός, φαινόμενο της ασυνταξίας του λόγου και συνελόντι, ενώπιον της ασυναρτησίας».
