Σοβαρές διευκρινίσεις σχετικά με το επίμαχο θέμα της χρηματοδότησης έργων στον ΟΣΕ έδωσε στη στήλη ο μεταβατικός διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ Π. Τερεζάκης, με αφορμή όσα ανέφερα την περασμένη εβδομάδα σχετικά με το πηγαινέλα των αιτημάτων για χρηματοδότηση του Οργανισμού μεταξύ υπουργείου Υποδομών – Μεταφορών και του υπουργείου Οικονομικών. Οπως είχα σημειώσει χαρακτηριστικά, η πλευρά του Κ. Καραμανλή υποστηρίζει ότι η αρμοδιότητα για τη χρηματοδότηση του ΟΣΕ ανήκε, λόγω του ισχύοντος μεσοπρόθεσμου προγράμματος, στο υπουργείο Οικονομικών. Και πως ο ίδιος – διαθέτει και τα σχετικά ντοκουμέντα – είχε ζητήσει 50 εκατ., το δε αίτημα είχε απορριφθεί λόγω έλλειψης πόρων.

Κατά τον κ. Τερεζάκη, λοιπόν, η αύξηση της κρατικής επιχορήγησης του Οργανισμού από 45 σε 75 εκατ. ευρώ είχε ξεκινήσει με ενέργειες του – επί της περιόδου του δυστυχήματος – διευθύνοντος συμβούλου Σπύρου Πατέρα, και μάλιστα ΠΡΙΝ από το δυστύχημα των Τεμπών, άρα πριν από τον Φεβρουάριο του 2023. Η δε αύξηση της επιχορήγησης πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2024 επί υπουργίας (στο Υποδομών – Μεταφορών) του Χρ. Σταϊκούρα και περιλαμβανόταν στη Σύμβαση ΟΣΕ – Ελληνικού Δημοσίου που υπεγράφη για πρώτη φορά από τους κ. Σταϊκούρα και Τερεζάκη.

Η περιπέτεια μιας επιχορήγησης II

Ο μεταβατικός διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ Π. Τερεζάκης αναφέρει ακόμη ότι με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον Δεκέμβριο 2024 είχε συμφωνηθεί μεταξύ του τότε υπουργού Οικονομικών Κ. Χατζηδάκη και του Χρ. Σταϊκούρα ότι η κρατική επιχορήγηση του νέου Οργανισμού θα ανερχόταν στο ποσό των 120 εκατ. ευρώ και επιπλέον θα δίνονταν άλλα 20 εκατ. από το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων. Και προσθέτει ότι «αυτά ισχύουν και σήμερα με τη νέα πολιτική ηγεσία» (υπό τον αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών Κ. Κυρανάκη). Να σημειωθεί επίσης ότι ο νέος Οργανισμός θα υπογράψει νέα σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο όπου εκεί θα αναφέρεται και το ποσό της κρατικής επιχορήγησης.

Επικαλείται δε προς τούτο τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού, όπως αυτά προκύπτουν από τους ισολογισμούς του ΟΣΕ, οι οποίοι έχουν την έγκριση της Grant Thornton αλλά και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Σε ό,τι με αφορά, να προσθέσω μόνο ότι την περίοδο της υπουργίας Κ. Καραμανλή στο υπουργείο Υποδομών – Μεταφορών επικρατούσε η λογική ότι το τεράστιο έργο της αποκατάστασης των ζημιών στο σιδηροδρομικό δίκτυο από τον «Daniel» καθώς και τα έργα εκσυγχρονισμού των σιδηροδρόμων θα έπρεπε να υλοποιηθούν με ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα). Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει εκείνη την περίοδο ότι το έργο θα έπρεπε να χωριστεί σε τρία ΣΔΙΤ για την καλύτερη και πιο γρήγορη υλοποίησή του. Το δε σύνολο και των τριών ΣΔΙΤ ανερχόταν σε 1,2 δισ. ευρώ…

«Ηξερε πολλά»

Δεν έχουν λυθεί ακόμη οι απορίες μας γιατί η Hellenic Train απέλυσε τον Κ. Γενηδούνια, στέλεχός της και πρώην πρόεδρο του σωματείου των μηχανοδηγών των τρένων. Τα κόμματα υποστηρίζουν βέβαια την άποψή του – ότι απολύθηκε διότι επρόκειτο να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα κατά τις αρχαιρεσίες του προσεχούς Σαββατοκύριακου. Η ίδια η εταιρεία είναι φειδωλή, διάφοροι εδώ κι εκεί αναπτύσσουν θεωρίες συνωμοσίας, οι συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη (όπως ο κ. Πλακιάς) μάς καλούν να μη δίνουμε μεγάλη βάση στο τι ισχυρίζεται ο πρώην συνδικαλιστής, κι εκεί που εμείς είχαμε λιώσει, που λέει ο λόγος, στην αναζήτηση των αιτιών της απόλυσης, να σου που βρέθηκε κάτοχος της μοναδικής αλήθειας! Αυτόκλητος μεν, αλλά πρόθυμος να ενημερώσει το πανελλήνιο για τους πραγματικούς λόγους της απόλυσης Γενηδούνια. Νίκος Παππάς ονομάζεται, το nickname του είναι ο κύριος «13-0 από τα αποδυτήρια», και μας… «αποκάλυψε» ότι ο Γενηδούνιας απολύθηκε διότι… ήξερε πολλά για τα Τέμπη!!!

– Ηξερε πολλά; Δηλαδή πόσο πολλά; Και ποιο ακριβώς είναι το μέτρο βάσει του οποίου εξήγαγε το βαρύγδουπο συμπέρασμα «ήξερε πολλά»;

Στον ανακριτή ολοταχώς

Είναι, ας πούμε, «πολλά με λίγα»; Είναι «πολλά» με την έννοια της γνώσης επί των αιτίων που προκάλεσαν την τραγωδία; Ξέρει κάτι για την πυρόσφαιρα και πώς προκλήθηκε; Εχει ξάδερφο τον καθηγητή από το Χιούστον που του εκμυστηρεύτηκε τα σχετικά; Ή μήπως είναι κολλητός με τον άλλο, τον Ιταλό από την Ιταλία, που βοηθάει τον ειδήμονα – ειδικό από το Ηράκλειο, που προ εβδομάδων είχε αναστατώσει το πανελλήνιο με την καταγγελία ότι κάποιος οδηγός παρενόχλησε, οδηγικά, την κόρη του σε δρόμο της Κρήτης και, όσο να πεις, αυτό μπορεί να είναι έως και ύποπτο, αφού ο ίδιος διερευνά το δυστύχημα; Τέλος πάντων, μακραίνει πολύ η ιστορία με το… πόσο πολλά ξέρει ο Γενηδούνιας και το σταματώ εδώ, καθότι μου γεννάται ερώτημα σοβαρό, οπότε κομμένη και η πλάκα: αφού λοιπόν ξέρει πολλά για το δυστύχημα στα Τέμπη ο Γενηδούνιας, γιατί δεν τα είπε όταν πήγε να καταθέσει στον ανακριτή; Και μας το λέει τώρα που τον απέλυσε από στέλεχός της η Hellenic Train;

Δηλαδή τώρα αν εγώ σκεφτώ ότι ο Παππάς, που ξέρει επίσης πολλά για τον Γενηδούνια, και ο Γενηδούνιας, ο οποίος με τη σειρά του «ξέρει πολλά» για τα Τέμπη, αποκρύπτουν στοιχεία της υπόθεσης, θα είμαι λάθος; Μήπως ο κύριος Μπακαΐμης να τους καλέσει και τους δύο να δηλώσουν τι γνωρίζουν;

Ποιος ξέρει, μπορεί να μην είναι (οι κλασικές) μπαρούφες του Νικόλα όλα αυτά (όπερ και το πιθανότερο), αλλά κάτι σοβαρό…

Ατιμώρητο έγκλημα

Συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το έγκλημα στη Marfin – τον εμπρησμό των γραφείων της τράπεζας, που κόστισε τη ζωή σε τρεις αθώους, μία εκ των οποίων ήταν έγκυος. Ηταν οι μέρες της οργής για το πρώτο Μνημόνιο και αντί μερικοί μερικοί να σκύψουν το κεφάλι με περίσκεψη για όλα όσα συνέβησαν τότε – και το έγκλημα –, ζητάνε και τα ρέστα. Αντιγράφω από χθεσινή ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ:

«Το έγκλημα της Marfin όχι μόνο δεν εξιχνιάστηκε, αλλά χρησιμοποιείται ως εργαλείο προπαγάνδας και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, καθώς οι αναφορές σε αυτό συνδέονται ψευδώς, ύπουλα και χυδαία με την Αριστερά. 15 χρόνια μετά, ο υπεύθυνος για το φιάσκο μη εξιχνίασης του εγκλήματος της Marfin παραμένει στη θέση του και οι “κουκουλοφόροι” της Marfin ασύλληπτοι».

Επειδή όλοι εδώ ήμασταν κι επειδή όλοι θυμόμαστε, νομίζω ότι για κάτι τέτοια ισχύει απολύτως το «κρείττον σιγάν, του λαλείν». Τουλάχιστον…

(Επίσης, αν ο Χρυσοχοΐδης αποδείχτηκε ανίκανος να συλλάβει αυτά τα καθάρματα, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μας ενημερώσει γιατί δεν τους συνέλαβε στα σχεδόν 5 χρόνια που κυβέρνησε τη χώρα; Είχε κάποιον/ους λόγο/ους που δεν το έκανε;)

Τελευταίο αντίο στον Μολυβιάτη

Να αποχαιρετήσω κι εγώ με τη σειρά μου έναν σημαντικό Ελληνα, που έφυγε την Κυριακή από τη ζωή – τον ευπατρίδη Πέτρο Μολυβιάτη. Τον αποχαιρετώ με τον δέοντα σεβασμό και με το δικαίωμα που μου δίνει η άτυπη, πολυετής «σχέση» μας. Παρότι δεν υπήρξα ποτέ στον κύκλο των συνομιλητών του, είχα την τύχη να υπάρξει εκείνος καθημερινός αναγνώστης μου. Και εξ αυτού του λόγου αναπτύχθηκε και η «σχέση» που προαναφέρω. Δεν ήταν λίγες οι φορές που δέχθηκα τηλεφώνημά του, ειδικά όταν κάτι από τη θεματολογία της στήλης αφορούσε την εξωτερική μας πολιτική, και ειδικότερα τις σχέσεις με την Τουρκία. Ο Π. Μολυβιάτης, που είχε εδραία την άποψη ότι η μόνη σχέση που μπορούμε να έχουμε με την Τουρκία είναι αυτή που καθορίζεται από τη λαϊκότροπη σοφία, «μακριά κι αγαπημένοι», υπήρξε πατριάρχης μιας ολόκληρης σχολής στην ελληνική διπλωματία, η οποία βασιζόταν στην αρχή ότι από τη στιγμή που δεν συζητάς το πρόβλημα (με την Τουρκία) δεν υπάρχει πρόβλημα. Πίστευε, συγκεκριμένα, μέχρι την εκδημία του ότι όσο συζητάς με τους Τούρκους το μόνο που κάνεις είναι να τους ανοίγεις την όρεξη. Και δυστυχώς, θα σημειώσω, επαληθεύεται συνεχώς…

Καλό του ταξίδι.