Κάποιοι λένε πως το πρόσωπο είναι το δίλημμα. Αλλοι ισχυρίζονται ότι το πρόσωπο είναι το μήνυμα. Ανεξάρτητα από τη διατύπωση που επιλέγουν, πάντως, όλοι συμφωνούν πως το πρόσωπο του αρχηγού είναι εκείνο πάνω στο οποίο χτίζεται μια προεκλογική καμπάνια, είτε η κάλπη είναι εθνική, είτε οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν ευρωβουλευτές.

Ο προσωποκεντρικός χαρακτήρας του κομματικού συστήματος είναι μια από τις ελάχιστες μεταπολιτευτικές παραδόσεις που συνεχίζουν να ακολουθούνται μετά το πολιτικό Big-Bang των μνημονιακών χρόνων. Ετσι, κανείς δεν εκπλήσσεται ιδιαίτερα όταν ο Πρωθυπουργός δηλώνει ενώπιον του γαλάζιου συνεδρίου πως πίσω από το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ κρύβεται το δικό του όνομα. Ούτε όταν υποστηρίζει ότι το κόμμα του μιλάει για το πώς θα αλλάξει τη χώρα, ενώ «το μοναδικό μέλημα των άλλων είναι πώς θα πέσει ο Μητσοτάκης».

Και φυσικά μόνο λίγοι σύντροφοι απορούν που ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι ο αρχηγός του και τίποτα άλλο – για να ακριβολογούμε, δεν τους προβληματίζει η ίδια η στρατηγική, αφού την έχουν ξαναδοκιμάσει στις τσιπρικές μέρες, αλλά η περσόνα αυτού που την ενσαρκώνει.

Κίνδυνος

Τους προβληµατίζει γιατί εκείνος είναι και µε την Αριστερά και µε το κεφάλαιο. Διατυµπανίζει τον προοδευτισµό του φωνάζοντας ταυτόχρονα το «Πιστεύω». Αυτοσυστήνεται ως ηγεσία ικανή να φέρει την πολιτική ανατροπή αλλά διαφηµίζει το ιλουστρασιόν λαϊφστάιλ του µέσα από τα νέα µίντια και τα πλατό του infotainment.

Οι εκλογολόγοι, που πάντα υπογράµµιζαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να αποκτήσει τον µηχανισµό ενός κόµµατος εξουσίας ακόµη και την περίοδο της κυβερνώσας Αριστεράς, επισηµαίνουν ότι τώρα έχει µόνο τον Κασσελάκη. Η εικόνα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης είναι η δική του και κανένας άλλος δεν χωράει στο πλάνο.

Σύµφωνα µε τη θεωρία του πολιτικού µάρκετινγκ, η έµφαση στις αρχηγικές προσωπικότητες επιτρέπει στα κόµµατα να θέτουν στο εκλογικό σώµα προσωποποιηµένα διληµµατικά ερωτήµατα, τα οποία γίνονται ευκολότερα κατανοητά. Η µέθοδος δεν έχει σίγουρη επιτυχία, όµως. Για να δουλέψει, κατά την άποψη ανθρώπων που έχουν τρέξει προεκλογικές εκστρατείες, πρέπει τα χαρακτηριστικά του προφίλ που λανσάρουν οι επικεφαλής να µην είναι θολά. Γιατί όποτε είναι, υπάρχει κίνδυνος ο αρχηγός να φανεί ανειλικρινής και να µην πείσει τελικά κανένα από τα διαφορετικά µεταξύ τους ακροατήρια που επιθυµεί να προσεγγίσει.