Το βασικό ερώτημα είναι ασφαλώς πού τα βρήκε. Ποιος έδωσε δηλαδή στην ευρωβουλευτή, κατά παράβαση της νομοθεσίας, τα email Ελλήνων που έχουν εγγραφεί στους καταλόγους εκλογέων εξωτερικού. Ο ισχυρισμός πως τα προσωπικά αυτά στοιχεία προέρχονται από επαγγελματικές κάρτες και λίστες συλλόγων αποδήμων δεν είναι πειστικός: γνωρίζουμε ή έχουμε ακούσει για παραλήπτες – φοιτητές, ας πούμε – που δεν έχουν κάρτα και δεν βρίσκονται σε καμιά λίστα. Το θέμα είναι σοβαρό και δεν εντάσσεται σε καμιά συνωμοσία (μια λέξη, παρεμπιπτόντως, που γράφεται έτσι και όχι όπως την έγραψε η ευρωβουλευτής στην ανάρτησή της). Γι’ αυτό άλλωστε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ανακοίνωσε ότι θα διεξαγάγει έρευνα.

Μια πειστικότερη, ή εν πάση περιπτώσει εντιμότερη, απάντηση της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου θα ήταν ότι τα προσωπικά μας δεδομένα είναι έτσι κι αλλιώς σουρωτήρι: το αποδεικνύουν οι κλήσεις που δεχόμαστε καθημερινά από εταιρείες διαφημιστικού χαρακτήρα στις οποίες προφανώς δεν έχουμε δώσει το τηλέφωνό μας. «Εδώ δεν ξέρετε αν παρακολουθούν τις συνομιλίες σας», θα μπορούσε να επισημάνει επίσης η ευρωβουλευτής, «και σας πείραξε που έστειλα εγώ μερικές χιλιάδες ευγενικά μηνύματα με τα οποία ζητούσα την άδεια για τακτική επικοινωνία;». Κάτι τέτοιο δεν θα την απάλλασσε βέβαια ούτε από τον πέλεκυ του νόμου ούτε από τη μήνι του πρωθυπουργού.

Θα τη στήριζε όμως το ΚΚΕ που, αντίθετα με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ισχυρίστηκε ότι η διαρροή των ηλεκτρονικών διευθύνσεων επιβεβαιώνει τις ενστάσεις του για την επιστολική ψήφο και καταγγέλλει τα «αστικά κόμματα» που συνέπραξαν με τη ΝΔ για τη θεσμοθέτησή της. Mε άλλα λόγια, αντί να θεραπευτούν οι αθάνατες ελληνικές παθογένειες που δυσφημίζουν και τσαλακώνουν τις μεταρρυθμίσεις, καλύτερα οι μεταρρυθμίσεις αυτές να μη γίνονται καθόλου.

Υπάρχει όμως κι ένα δεύτερο ερώτημα: ακόμη κι αν η ευρωβουλευτής θεωρεί ότι απέκτησε διά της νόμιμης οδού τα επίμαχα email, γιατί τα χρησιμοποίησε; Πιστεύει ότι χρησιμοποιώντας παλιομοδίτικες μεθόδους, στέλνοντας δηλαδή διαφημιστικό υλικό από τις δράσεις της, θα πείσει έστω και έναν εκλογέα του εξωτερικού να την ψηφίσει; ‘Η φοβάται τον ανταγωνισμό βαριών ονομάτων όπως της Βούλας Πατουλίδου;

Οπως συμβαίνει συνήθως, η ευρωβουλευτής και το κόμμα της είχαν την τύχη να εμφανιστεί ένας από μηχανής θεός από την αντιπολίτευση και να στρέψει πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας. Εκεί δηλαδή που η Ασημακοπούλου ετοίμαζε την τέταρτη ή πέμπτη εκδοχή της υπεράσπισής της, εισέβαλε στη σκηνή ο Κώστας Αρβανίτης για να αποκαλύψει ότι εκείνος συνέταξε το άρθρο του πρόσφατου ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου που αναφέρεται σε πιθανή αναστολή των ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την Ελλάδα. Κι εκεί που η κυβέρνηση δεχόταν κριτική για το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία, πέρασε στην αντεπίθεση καταγγέλλοντας τη μοχθηρή συνωμοσία.

Στο κάτω-κάτω, σου λέει, χίλιες φορές παραβάτης προσωπικών δεδομένων παρά ανθέλλην.