Μόλις σταματήσει η μάχη και καταλαγιάσει ο αχός της αναμέτρησης, θα ακούσουμε ότι νίκησαν οι υγιείς αριστερές-δημοκρατικές-προδευτικές δυνάμεις, ότι τελείωσε «η χωρίς αρχές φραξιονιστική πάλη», όπως είχε γίνει προ αμνημονεύτων ετών, τότε που η Κομμουνιστική Διεθνής έστειλε από τη Μόσχα τον Νίκο Ζαχαριάδη να αναλάβει το ΚΚΕ.

Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν διορίστηκε, είναι λαοφίλητος ηγέτης, κέρδισε 55%-45% την Έφη Αχτσιόγλου, κατά σύμπτωση με το ίδιο ποσοστό που νίκησε προ ημερών στην Αργεντινή ο «αναρχοφιλελεύθερος με το αλυσοπρίονο» Χαβιέρ Μιλέι  τον κεντροαριστερό Σέργιο Μάχα.

Ο κ. Κασσελάκης έχει ταχθεί ρητά υπέρ της «αδιαμεσολάβητης άμεση δημοκρατίας» στο κόμμα του και στην Ελλάδα γενικώς  όχι επειδή αγνοεί αλλά επειδή του αρέσει η θουκυδίδειος ρήση για τη Αθήνα και τον Περικλή  (λόγῳ µὲν δηµοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή): τέτοιος θέλει να γίνει, να λογοδοτεί μόνο προς τον λαό  και, υποθέτουμε, προς τα πάνω, να επικοινωνεί όπως η Ζαν Ντ’ Αρκ μόνο με τον Θεό.

Ή, ίσως, με τον Αλέξη Τσίπρα – ενίοτε οι ιδρυτές κομμάτων αποκαλούνται «ο Θεός» από τα κομματικά στελέχη, όπως συνέβαινε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τότε, ο κ. Κασσελάκης δεν είναι παρά μαριονέτα που για να αποκτήσει κύρος τής έδωσαν ναύαρχο για ορντινάντσα.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, σε λίγο ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απλώς θα δείχνει τα γυαλιστερά κάτασπρα δόντια του στις οθόνες και θα ξέρουμε πως έχουμε να κάνουμε με τους κκ Τσίπρα, Παππά, Πολάκη & Σια – γνωρίζουμε τι μας περιμένει.

Αν όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, αν, για παράδειγμα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν φρόντισε (ή δεν μπόρεσε) να κρατήσει τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου του ΣΥΡΙΖΑ, αν δηλαδή εθελοντής έγινε ο ναύαρχος ορντινάντσα, αν ο κ. Κασσελάκης τις εννοεί τις βλακείες που λέει – τότε τα πράγματα είναι άσχημα, η κατάσταση είναι χειρότερη και από την εποχή ακόμη του «γκόου μπακ μαντάμ Μέρκελ».

Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αργεντινή και στην Ολλανδία –για να μείνουμε σε πρόσφατα παραδείγματα– δείχνουν πως τίποτα πλέον δεν αποκλείεται, ότι κανείς δεν ξέρει τι θα κάνουν οι κουρασμένοι, απογοητευμένοι ή απλώς χιουμορίστες ψηφοφόροι.

Ας μην επιχαίρουμε λοιπόν για το ότι επιβεβαιώθηκε ξανά το «ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα» και ας μην υπενθυμίζουμε συνεχώς στους εκπαραθυρωθέντες τα παλαιά τους αμαρτήματα: με όλα τα ελαττώματά τους ήσαν –ίσως– τα πρώτα θύματα της αντίστασης προς  τον τυχάρπαστο κυριαρχιστή που είναι ικανός να τα διαλύσει όλα, όπως κατάφερε να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να κάνει ναύαρχο ορντινάντσα του. Δεν τα λες μικρά έργα αυτά.