Η ελληνική εμπλοκή στη δολοφονία του Τζον Κένεντι – Δεν ανοίγουν τους φακέλους

Τα 44 απόρρητα αρχεία για τη δραστηριότητα του έλληνα πράκτορα της CIA Γιώργου Ιωαννίδη, που προ μηνών αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ίσως κρύβουν τα πλέον κρίσιμα στοιχεία για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι στο Ντάλας στις 22 Νοεμβρίου 1963.

Κάπως έτσι, η δολοφονία που συγκλόνισε την υφήλιο και αποτελεί για 60 χρόνια το μεγαλύτερο παγκόσμιο μυστήριο έχει σημαντική ελληνική διάσταση, καθώς ο ελληνικής καταγωγής αξιωματούχος των αμερικανικών μυστικών, με το ψευδώνυμο «Χάουαρντ», πιθανολογείται ότι ήταν ο άγνωστος «χειριστής» του Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ που δολοφόνησε τον αμερικανό πρόεδρο και αναδεικνύεται ως πιθανός πρωταγωνιστής του παρασκηνίου.

Ελληνες που γνώριζαν την οικογένειά του (η επίσης ελληνίδα σύζυγός του είχε ρίζες από τους Δελφούς) αναφέρονται, μιλώντας στα «ΝΕΑ», στις συναντήσεις μαζί του στο σπίτι του στο Παλαιό Ψυχικό μετά τη δολοφονία του Κένεντι, εμφανίζοντάς τον ως υποστηρικτή της χούντας των συνταγματαρχών.

Ο Γιώργος (Τζωρτζ) Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1922. Λίγους μήνες αργότερα, το 1923, η οικογένειά του μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη, όπου και σπούδασε, πριν εγκατασταθεί στην Ουάσιγκτον.

Το 1949, εργάστηκε στην ελληνική ομογενειακή εφημερίδα «National Herald» και στο γραφείο Τύπου της ελληνικής πρεσβείας. Στη CIA εντάχθηκε το 1952, πιθανόν με την προτροπή τού επίσης ελληνικής καταγωγής πράκτορα Τζωρτζ Τόμας Κάλλαρη, με τον οποίο ήταν σύγαμπροι, καθώς είχαν παντρευτεί τις αδελφές Ισμήνη και Βιολέτα Μικρούτσικου με καταγωγή από τη Φωκίδα (η τελευταία, σύζυγος του Ιωαννίδη, απεβίωσε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, διατηρούσε στις ΗΠΑ μεσιτικό γραφείο). Μέσω του Κάλλαρη, ο Ιωαννίδης έγινε ο προστατευόμενος του τότε «αρχηγού» των Ελλήνων της CIA, Τομ Καραμεσίνη, που ήταν και ο πρώτος σταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα την περίοδο 1951-1953.

Η μετάθεση στην Αθήνα

Το 1956 μετατέθηκε στην Αθήνα και εμφανιζόταν ως δικηγόρος για θέματα του αμερικανικού στρατού. Την περίοδο 1962-1963 με «βιτρίνα» το δικηγορικό γραφείο του στο Μαϊάμι και ως «Χάουαρντ» ανέλαβε τη χρηματοδότηση – με 25.000 δολάρια μηνιαίως – και την άντληση πληροφοριών από το Φοιτητικό Επαναστατικό Διευθυντήριο (Directorio Revolucionario Estudantil), μια ομάδα κουβανών εξόριστων φοιτητών που μάχονταν τον Φιντέλ Κάστρο.

Επιπλέον, ο Ιωαννίδης που δρούσε με βάση τη μυστική επιχείρηση «AMSPELL» της CIA φέρεται να ήταν αυτός που καθοδήγησε τους κουβανούς αντιφρονούντες, ώστε λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Κένεντι να καταγγείλουν ότι ο δράστης είχε στενές σχέσεις με τον Φιντέλ Κάστρο, σημειώνοντας ότι πρόσφατα είχε ζήσει στη Σοβιετική Ενωση.

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες και στοιχεία που ανέκυψαν στην πορεία, ο Οσβαλντ τέσσερις μήνες πριν από τη δολοφονία του αμερικανού προέδρου είχε επαφή και με κουβανούς εξόριστους που ήλεγχε ο έλληνας πράκτορας της CIA.

Σε κάθε περίπτωση, το βασικό ερώτημα που προέκυψε μετά τη δολοφονία ήταν πώς ο δράστης κατόρθωσε να δράσει χωρίς να γίνει αντιληπτός από τις μυστικές υπηρεσίες, που ήλεγχε την κουβανική κοινότητα του Μαϊάμι, ή αν τελικώς ο Οσβαλντ ήταν υπό την καθοδήγηση της CIA. Και αυτό με δεδομένο ότι οι αμερικανικές Αρχές διέψευσαν από τα πρώτα 24ωρα ότι η CIA είχε οποιαδήποτε σχέση με τον εκτελεστή.

Τα ερωτήματα, ωστόσο, αυξάνονται από το γεγονός ότι το 1978, έναν χρόνο πριν ο Ιωαννίδης συνταξιοδοτηθεί μετά τιμών, ορίστηκε σύνδεσμος με την Ειδική Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για τη δολοφονία του Κένεντι, θέση από την οποία μπορούσε να ελέγχει τη ροή των αποκαλύψεων.

Οταν, δε, εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής και ρωτήθηκε ποιος ήταν ο «χειριστής» των Κουβανών την περίοδο 1962-1964, δήλωσε άγνοια. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι τα αρχεία για τη διαχείριση των Κουβανών από τον Γιώργο Ιωαννίδη την ίδια εκείνη περίοδο δεν είχαν δημοσιοποιηθεί για δεκαετίες και ανασύρθηκαν την πενταετία 2000-2005, ύστερα από αποκαλύψεις του δημοσιογράφου της «Washington Post» Τζέφερσον Μόρλι που ανέδειξε τον ρόλο του «Χάουαρντ» στον «χειρισμό» του Οσβαλντ.

Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό ότι εκείνη την περίοδο υπηρεσιακοί παράγοντες των ΗΠΑ είχαν προσπαθήσει να διαψευσθεί ότι αυτός ήταν ο Ιωαννίδης.

Ο ρόλος του στην Αποστασία

Το 1964 ο ελληνοαμερικανός πράκτορας επέστρεψε στην Αθήνα και φαίνεται να είχε ενεργό ρόλο στην Αποστασία του 1965 μαζί με άλλους πράκτορες της CIA, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι υποβοήθησε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου. Μέλη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας της Ουάσιγκτον θυμούνται τον Ιωαννίδη να μιλά με ενθουσιασμό για τους πραξικοπηματίες, ενώ συγγενείς του θυμούνται τις καλές σχέσεις που είχε με τη δικτατορία του Γεώργιου Παπαδόπουλου.

Ωστόσο, αξιωματούχοι της αμερικανικής πρεσβείας που είχαν ασχοληθεί και με το εγχώριο αντάρτικο πόλης αναφέρουν στα «ΝΕΑ» ότι ο ρόλος του ήταν μάλλον υπερτιμημένος. Το 1971, πάντως, η CIA τον μετέθεσε στο Βιετνάμ προκειμένου να κατευθύνει τον πόλεμο των πληροφοριών εναντίον των Βιετκόνγκ, ενώ συνταξιοδοτήθηκε επτά χρόνια αργότερα, χωρίς ποτέ να προχωρήσει σε οποιαδήποτε αποκάλυψη για την πολυεπίπεδη δράση του.

Ο Γιώργος Ιωαννίδης πέθανε στις 14 Μαρτίου 1990 στο Πότομακ του Μέριλαντ. Εξι δεκαετίες μετά τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι και τρεις δεκαετίες από τον θάνατο του Ιωαννίδη, οι δύο τελευταίοι πρόεδροι Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν αρνήθηκαν κατ’ επανάληψη τη δημοσιοποίηση των 44 αρχείων για τον έλληνα πράκτορα της CIA.