Αναζήτηση
«Παρατηρείται μια τοξική εκτροπή του δημοσίου διαλόγου, στην οποία με προθυμία έχουν προσχωρήσει η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θέλουμε να είμαστε η εναλλακτική απέναντι σε αυτή την τοξικότητα. Η σοβαρή εναλλακτική προγραμματική επιλογή», δήλωσε ο γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ.
Τα ίδια επαναλαμβάνει η Χαριλάου Τρικούπη εδώ και καιρό σε όσους απορούν με την κάπως… «χαλαρή» της στάση απέναντι στο θέμα των υποκλοπών.
Κακά τα ψέματα, οποιοδήποτε κόμμα της αντιπολίτευσης, ο αρχηγός του οποίου είχε πέσει θύμα παρακολούθησης, θα είχε κάνει το θέμα «σημαία» και θα πορευόταν προς τις εκλογές κρατώντας το ψηλά και στήνοντας «στον τοίχο» την κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία.
Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, Νίκος Ανδρουλάκης, μετά τις πρώτες αντιδράσεις και επιθέσεις προς την κυβέρνηση της ΝΔ, προτίμησαν τον προγραμματικό λόγο από τον τοξικό, όπως διαμηνύουν.
Όχι ότι είναι κακό να αποφεύγεται η τοξικότητα στην πολιτική. Και φυσικά, κάθε κόμμα πρέπει να προβάλλει κυρίως το πρόγραμμά του, όταν μπαίνουμε, μάλιστα, σε εκλογική χρονιά.
Και η αλήθεια είναι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνει προτάσεις και υποστηρίζει ότι τις έχει κοστολογήσει κιόλας.
Όμως, η πολιτική πραγματικότητα λέει ότι δεν θα κληθεί και να τις εφαρμόσει…
Όσο και να επιδιώκει – ίσως και να το πιστεύει – ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ότι θα επιβάλλει το πρόγραμμά του στο πρώτο κόμμα, εξαιτίας της απλής αναλογικής, δύσκολα θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο.
Δεν θα ήταν άσχημο να θυμηθεί την συγκυβέρνηση του κόμματός του, υπό την προεδρία του Ευάγγελου Βενιζέλου, με την ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, που δεν ήταν και τόσο αγαστή όσο την παρουσιάζουν, αφού συχνά – πυκνά παραπονιόταν ο Βενιζέλος για τις «τρίπλες» του πρωθυπουργού Σαμαρά, καθώς δεν έμπαινε καν στον κόπο να ζητήσει τη γνώμη του κυβερνητικού του εταίρου.
Η σημαία και η «μπάλα»
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, από την στιγμή που – αντί του ΠΑΣΟΚ – έκανε «σημαία» το θέμα των υποκλοπών ο ΣΥΡΙΖΑ, η «μπάλα» είχε ήδη χαθεί…
Η χείρα «φιλίας» που έτεινε στον Νίκο Ανδρουλάκη ο Αλέξης Τσίπρας δεν βρήκε ανταπόκριση – και δεν είναι παράλογο.
Από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ επιμένει να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή από κόμμα εξουσίας βρέθηκε στην τρίτη θέση, αντί να παραδεχτεί επιτέλους ότι τα σκάνδαλα και η διαπλοκή το έστειλαν στα «αζήτητα», ενώ η συγκυβέρνηση με τον παραδοσιακό πολιτικό αντίπαλο του έβαλαν και «ταφόπλακα», δεν μπορεί να συνεργαστεί σε οτιδήποτε με τον Τσίπρα.
Γι’ αυτό και επιμένει ότι Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ «πάνε παρέα» παντού: από την τοξικότητα στο δημόσιο διάλογο, μέχρι τις αντιλαϊκές πολιτικές που επιβαρύνουν την κοινωνία.
Και ευελπιστεί ότι θα παίξει ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου και, μάλιστα, από την πρώτη Κυριακή, αυτήν της απλής αναλογικής, επιβάλλοντας όχι μόνο τη δική του, προοδευτική πολιτική πρόταση, αλλά ίσως και το πρόσωπο του επόμενου πρωθυπουργού.
Για την ώρα, πάντως, η δυναμική του πρώτου καιρού στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ – και ελέω Καϊλή – ενώ η τακτική τού «όλοι – οι άλλοι – είναι ίδιοι», πλην «ημών», δεν φαίνεται να αρκεί για να πείσει τους ψηφοφόρους, οι οποίοι έχουν και μνήμη, έχουν και μνήμες.
Είπαμε, κακή η τοξικότητα, σύντροφοι, αλλά και ο «τσάμπα» προγραμματικός λόγος δεν πιάνει…
