Κόντεψε να χάσει τη ζωή της στα χέρια του συντρόφου της, ο οποίος την κακοποιούσε άγρια. Βρήκε τη δύναμη να φύγει από τον βασανιστή της και προχώρησε μπροστά κοιτώντας όλες τις δυσκολίες της ζωής της με χαμόγελο

Ποια είναι τα σχέδιά σας για την επόμενη σεζόν; Οσο μπορεί κανείς να προγραμματίσει.

Τον Γενάρη που μας πέρασε είχα ξεκινήσει στο θέατρο το έργο του Γιώργου Χρονά «Εγώ η Ποντία Σεβάς Χανούμ». Ηρθε ο κορωνοϊός και σταματήσαμε τις παραστάσεις. Αν πάνε όλα καλά σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε το έργο στο θέατρο Αλκμήνη. Ημουν πολύ χαρούμενη, γιατί για πρώτη φορά βρισκόμουν στη σκηνή μαζί με τον γιο μου αλλά άλλαξαν όλα. Αυτή η στιγμή είναι πολύ ξεχωριστή. Ελεγα στους φίλους μου που έρχονταν να μας δουν από την οικογένεια Γκιωνάκη δεν θα ξεμπερδέψετε ποτέ. Είναι μεγάλη η συγκίνηση να βλέπεις το μωρό που είχες στην αγκαλιά σου, να είναι ολόκληρος άντρας και να παίζει δίπλα σου.

Ετοιμάζετε αυτό τον καιρό και κάτι άλλο;

Τώρα έχω στρέψει όλη μου την προσοχή σε θεατρικό έργο που γράφω. Πρόκειται για ένα κοινωνικοπολιτικό έργο και αφορά στην αληθινή ζωή μιας γυναίκας που έζησε την περίοδο του Εμφυλίου.

Σας αρέσουν οι παραστάσεις που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα.

Πάρα πολύ. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ιστορικά στοιχεία γιατί τους δίνεται η δυνατότητα να μάθουν πολλά για ανθρώπους που αξίζει να τους θυμόμαστε και πρέπει να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Το έργο που είχατε γράψει, «Κόκκινη γραμμή» και είχατε ανεβάσει πριν από τρία περίπου χρόνια ήταν η προσωπική σας ιστορία. Χρειάζεται τόλμη και γενναιότητα.

Δεν θα πω ότι ήταν γενναίο, γιατί ήταν δειλή η στάση μου όταν βρισκόμουν σε αυτή τη σχέση που δεχόμουν κακοποίηση τόσα χρόνια. Η αλήθεια είναι πως ως άνθρωπος είμαι απρόβλεπτος. Εκεί που όλοι θεωρούν ότι η ευγενική Πωλίνα, η αξιοπρεπής, ξαφνικά κάνω ένα «μπαμ» και το φτάνω μέχρι στα άκρα. Ετσι είναι ο χαρακτήρας μου.

Αυτό το απρόβλεπτο του χαρακτήρα σας, σας έκανε να αντιδράσετε και στην κακοποίηση από τον σύντροφό σας;

Θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ πιο γρήγορα. Αργησα.

Γιατί; Τι σας έκανε να το υπομένετε;

Συμβαίνει αυτό όταν μπαίνεις σε μια σχέση με έναν άνθρωπο ιδιοφυή. Οι περισσότεροι είναι πολύ έξυπνοι και πάρα πολύ χειριστικοί. Αν μπλέξεις με έναν τέτοιο άνθρωπο φοβάσαι, δειλιάζεις. Υπάρχουν πολλά μέσα μας που και εμείς οι ίδιοι μετά από καιρό δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το «γιατί». Νομίζω ότι δεν είμαι η μόνη γυναίκα που όταν φεύγουμε από μια σχέση που δεν ζούμε καλά σε αυτή μας απασχολεί αυτό το ερώτημα.

Τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός πλησιάσατε στην απάντηση;

Οτι ήταν ένας άνθρωπος χειριστικός και ευφυέστατος.

Είχατε δείγματα στην αρχή της σχέσης σας;

Και βέβαια είχα, δεν θα πω ψέματα. Αλλά όταν μου έλεγε «δεν θα ξαναγίνει, νόμιζες ότι…, συγγνώμη…» έκανα πίσω. Κάποια στιγμή όμως χτυπάει το καμπανάκι και ξυπνάει. Είχα την τόλμη παρότι είμαι επώνυμη να απευθυνθώ στις κακοποιημένες γυναίκες. Δεν πήγα τυχαία στη δομή. Ηθελα να δεσμευθώ κατά κάποιο τρόπο ότι δεν θα κάνω πίσω. Φοβόμουν τον εαυτό μου. Εκεί βρήκα ανθρώπους να με στηρίξουν.

Φεύγατε και επιστρέφατε.

Ακριβώς. Κάθε φορά που δεχόμουν κακοποίηση έφευγα αλλά επέστρεφα. Αλλά με έσωσε το μυαλό μου. Σταμάτησε να λειτουργεί και η ενοχή που με έκανε να νιώθω ότι έφταιγα επειδή προκαλούσα εγώ αυτή την κατάσταση.

Η αφορμή που προκαλούσε αυτή την απαίσια συμπεριφορά του συντρόφου σας ποια ήταν;

Πάντα ασήμαντη. Μια διαφωνία για ένα βιβλίο, μια θεατρική παράσταση, ένα έργο στο σινεμά.

Πότε ήταν η πρώτη φορά που σας κακοποίησε;

Η βία έχει πολλές σταδιακές μορφές ανάπτυξης. Οταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο δεν σε πλακώνει στα χαστούκια. Αρχίζει με λεκτική – ηλίθια τι είναι αυτά που κάνεις – και ψυχολογική βία – δεν μπορείς χωρίς εμένα, είμαι το στήριγμά σου, κανείς δεν θα σε αγαπήσει όσο σε αγαπάω εγώ. Αυτά δεν μπορούσα να τα αναγνωρίσω. Μιλώντας με ψυχολόγο συνειδητοποίησα ότι συνέβη. Μετά καταλήγει όταν υπάρχει μια διαφωνία και στη σωματική. Είναι πολλές γυναίκες που το υφίστανται αυτό και δεν μιλούν. Ο λόγος της αποκάλυψης αυτής της κακοποίησης δεν ήταν για να τιμωρήσω τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά να ξυπνήσουν και άλλες γυναίκες. Να προσφέρω κάτι.

Εσείς πότε ξυπνήσατε;

Οταν ένιωσα ότι κινδυνεύει η ζωή μου, αφού κόντευε να με πνίξει στην κυριολεξία. Εχω κάνει πολλά λάθη αλλά από αυτά έμαθα.

Προσπάθησε να σας προσεγγίσει ξανά;

Πολλές φορές.

Προσπαθήσατε να ζητήσετε από αλλού βοήθεια; Μιλήσατε σε φίλους σας;

Η λέξη φιλία είναι δύσκολο πράγμα. Στις δύσκολες καταστάσεις και στις μεγάλες σου χαρές διαπιστώνεις ότι δεν έχεις περισσότερους από έναν άνθρωπο που θα σταθεί δίπλα σου. Υπάρχει το αίσθημα της ζήλειας και επίσης χαίρονται με τον πόνο του άλλου. Είμαι συνειδητοποιημένη στο θέμα φιλίας. Ξέρω ποιοι είναι εκείνοι που θα βγω μαζί τους να πιω ένα κρασί και θα περάσω ευχάριστα και ποιος είναι εκείνος που θα σηκώσω το τηλέφωνο και θα του πω τρέξε.

Το γεγονός ότι είσαστε κόρη ενός αγαπητού κωμικού σας δυσκόλεψε ή σας διευκόλυνε;

Μάλλον με δυσκόλεψε. Στην αρχή σαφώς όταν βγήκα έγινα γνωστή. Αλλά όχι ως Πωλίνα Γκιωνάκη, αλλά ως η κόρη του Γιάννη Γκιωνάκη. Ο αγώνας για να αποκτήσω τη δική μου ταυτότητα ήταν η σκληρή δουλειά, η γνώση – για μένα είναι πολύ σημαντικό – και να προσπαθώ να γίνω συνεχώς καλύτερη από αυτό που είμαι.

Ο μπαμπάς σας αντέδρασε στην απόφασή σας να ακολουθήσετε το θέατρο;

Καθόλου. Ηξερε ότι από τη στιγμή που ήταν και εκείνος ηθοποιός θα ήταν παράλογο να έφερνε αντιρρήσεις.

Είχατε ή έχετε την αγωνία ότι θα σας συγκρίνουν πάντα με τον πατέρα σας;

Οχι πια. Κατάλαβα ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.

Οι σχέσεις πώς ήταν;

Μια φυσιολογική σχέση όπως είναι αυτή μεταξύ πατέρα και κόρης και όπως είναι όλα τα παιδιά με τους γονείς τους. Λατρεύονται, αντιδρούν. Επίσης υπάρχει η επιθυμία ότι εμείς είμαστε οι γνώστες και εκείνοι δεν ξέρουν τίποτα.

Μου είπατε ότι δεν ήταν η μοναδική δύσκολη στιγμή σας αυτό.

Εχω περάσει πάρα πολλές. Κάποιες δεν μπορώ καν να της πω όπως την αμέσως επόμενη σκληρή μετά την κακοποίηση. Το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισα πριν από μερικά χρόνια σαφώς ήταν άλλη μια επώδυνη κατάσταση που κλήθηκα να αντιμετωπίσω. Είχα πίστη στον Θεό την οποία δεν έχασα ποτέ. Αυτό με βοηθάει για το χειρότερο. Οπως επίσης και το διάβασμα στο οποίο αφιερώνω πολλές ώρες κάθε μέρα. Τώρα για παράδειγμα μελετάω ό,τι έχει να κάνει με την ιστορία της Ελλάδας την εποχή του Εμφυλίου.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω σε ένα γεγονός που έχει συνδεθεί με την ιστορία του πατέρα σας και την απόπειρα δολοφονίας που είχε κάνει. Πώς αντιδράσατε; Ησασταν μικρή.

Οχι και τόσο που να μη θυμάμαι. Ημουν ολόκληρη κοπέλα. Ξέρεις όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση στενοχωριέμαι πολύ. Ο πατέρας μου έχει φύγει από τη ζωή και ήταν η χειρότερη στιγμή στη ζωή του. Εχει προσφέρει πολλά στον κόσμο.

Τον έχετε συγχωρέσει γι’ αυτό;

Δεν τον κρίνω διότι είμαστε όλοι άνθρωποι και κάποια στιγμή στη ζωή μας μπορεί να συμπεριφερθούμε με τρόπο που δεν είχαμε καν σκεφτεί. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα κρίνει όχι μόνο τον γονιό αλλά γενικά τους ανθρώπους γύρω μου.

Οταν τα ζήσατε δεν είχατε τη σημερινή σοφία;

Βέβαια. Αλλά θυμάμαι ότι ούτε τσακώθηκα, ούτε του μίλησα άσχημα. Πόνεσα αλλά ήμουν δίπλα του. Είχα όμως πρόσωπα που με στήριξαν σε αυτόν τον πόνο.

Ποιο είναι το μεγάλο σας όνειρο;

Να είμαι καλά, να δημιουργώ και να καμαρώνω τον γιο μου.

Από όλες αυτές τις τρικυμίες που περάσατε ποια είναι η μεγαλύτερη διδαχή;

Αυτή είναι η ζωή! Μπορεί να γίνει  άγρια, σκληρή και χυδαία πολλές φορές αλλά αξίζει να τη ζούμε.

Σας βλέπω έτοιμη και για τέταρτο γάμο.

Δεν νομίζω, αλλά κάτι άλλο που έμαθα επίσης είναι να μη λέω τελεσίδικες κουβέντες.