Τέλος εποχής. Ο θάνατος του Μανώλη Γλέζου σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Ενας σπουδαίος άνθρωπος, έντιμος, ανιδιοτελής, αγωνιστής της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, έφυγε πλήρης ημερών, αφήνοντας σπουδαία πολιτική παρακαταθήκη.

Κυρίως, όμως, άφησε πίσω του αγωνιστική παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.

Για το πώς πρέπει κανείς να αγωνίζεται για το δίκιο του, για το καλό του λαού, για τα δημοκρατικά δικαιώματα και για την ελευθερία.

Ο Μανώλης Γλέζος για τους παλιούς είναι ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης. Είναι ο τολμηρός νέος που μαζί με το Λάκη Σάντα κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη.

Για τους νεότερους είναι ο αγωνιστής ο οποίος από τα μετερίζια της Αριστεράς, προσπάθησε να κάνει καλύτερο τον κόσμο.

Η προσπάθειά του αυτή, η αγωνιστική του διάθεση μέχρι τα στερνά του, αναγνωρίστηκε από όλους. Ο Γλέζος μπορεί να είχε πολιτικούς και ιδεολογικούς αντίπαλους, όμως, δεν είχε εχθρούς.

Κι αυτό είναι που τον κάνει πιο σημαντικό. Η παλλαϊκή αναγνώριση του τελευταίου από τους σπουδαίους αγωνιστές της Αριστεράς.

Αλλά και της Ελλάδας. Γιατί ο Μανώλης Γλέζος με τους αγώνες του και τη ζωή του, ανήκει σε όλους τους Ελληνες ή τουλάχιστον σε όλους εκείνους που αγαπούν πραγματικά την πατρίδα, με ανιδιοτέλεια και σεβασμό για τη Δημοκρατία.

Πολλοί είπαν ότι τα πολιτικά κόμματα τον εκμεταλλεύτηκαν. Ότι δηλαδή πήραν στις τάξεις τους τον Μανώλη Γλέζο διότι αυτή η δωρική, ηρωική μορφή του, βγαλμένη μέσα από τις πιο συγκλονιστικές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, θα τους έδινε ψήφους.

Ισως και να έχουν δίκιο. Ο Γλέζος πάντα ήταν ο άνθρωπος που όλοι έδειχναν απεριόριστο σεβασμό και οι πολίτες τον παρακολουθούσαν ό,τι πολιτικό κι αν έκανε ή επέλεγε.

Όμως, ο ίδιος γνώριζε καλά τι έκανε. Μέχρι τα βαθιά γεράματά του ήθελε να προσφέρει στην Ελλάδα, ήθελε να υπηρετήσει την πατρίδα του.

Ακόμη κι αν στα 90 και πλέον του έγινε ευρωβουλευτής και πήγε στις Βρυξέλλες, το έκανε γιατί ήξερε ότι ως σύμβολο θα μπορούσε να στηρίξει την πατρίδα του στις δύσκολες εποχές. Τότε που με τις παρεμβάσεις του εμφάνιζε μια Ελλάδα που αξίζει καλύτερης τύχης.

Ενας γάλλος συγγραφέας είχε πει: «Ήρωας δεν είναι αυτός που επιδιώκει έναν ωραίο θάνατο, αλλά αυτός που συνθέτει μια ωραία ζωή».

Ο Μανώλης Γλέζος έφτιαξε μια ζωή τέτοια που εμπνέει όλους εμάς. Που μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να γίνουμε μικροί ήρωες μόνο αν συνθέσουμε μια ωραία ζωή και με τις πράξεις μας κάνουμε κάτι καλό για την ανθρωπότητα, την πατρίδα μας, τον διπλανό μας ή εμάς τους ίδιους.

Υπ’ αυτή την έννοια ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος, είναι ήρωας. Γιατί θα μπορεί να γραφτεί στις δέλτους της Ιστορίας ως ένας περήφανος αγωνιστής για μια καλύτερη Ελλάδα.