Άλλαξε… συνήθειες ο Παναθηναϊκός, που τον τελευταίο καιρό είχε καθιερώσει τις αγχωτικές νίκες ως σημείο έκφρασης. Αυτή τη φορά, κόντρα στη Βιλερμπάν, οι «πράσινοι» έβαλαν από νωρίς τα πράγματα σε (σωστή) σειρά, έπαιξαν καλά και στις δύο πλευρές του παρκέ και δεν έδωσαν δικαίωμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας τους, η οποία μεταφράστηκε αριθμητικά σε 100-88.

Με 52 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και το εξαιρετικό 70% (7/10) στα τρίποντα, δεν θα μπορούσε παρά να ανοίξει την ψαλίδα. Οι Γάλλοι δεν έχουν την πιο επικίνδυνη ομάδα της Ευρώπης, δίχως αυτό να σημαίνει ότι αν τους το επιτρέψεις δεν θα σου βάλουν προβλήματα. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός ήταν αμυντικά προσηλωμένος, οπότε όλα έγιναν πιο εύκολα.

Υπήρχαν στιγμές που το ματς δεν είχε ρυθμό, αλλά και διαστήματα που δεν προλάβαινες να μετράς τα καλάθια. Ο Πιτίνο είδε την περιφέρειά του να «εκτελεί» με ακρίβεια, τον Φριντέτ, τον Ράις, τον Καλάθη, τον Παπαπέτρου (με σουτ κυρίως από την περίμετρο) να μετρούν διψήφιο αριθμό πόντων, είδε συνεργασίες, είδε ασίστ. Ωραίο μπάσκετ. Την ίδια στιγμή ο Παπαγιάννης έκανε αισθητή την παρουσία του και στις δύο πλευρές του γηπέδου, «τρομάζοντας» τους αντιπάλους του.

Οι φιλοξενούμενοι δεν παράτησαν το παιχνίδι, αλλά το προσέγγισαν από την επίθεση, εκεί όπου ξεχώρισαν οι Ζαν-Τσαρλς και Μαλεντόν, όμως το ταλέντο τους δεν έφτανε για να απειλήσουν τον Παναθηναϊκό. Ακόμα κι όταν η διαφορά έπεσε στους 11 πόντους (79-68), ήταν τέτοια η εικόνα, που κανείς δεν ανησύχησε. Και βέβαια, με άλλο ένα κύμα τριπόντων πήγαμε στο 91-74, για να… «τελειώσει» τέσσερα λεπτά πιο γρήγορα το ματς.

Αν πρέπει να βρούμε (δεν πρέπει) κάτι αρνητικό, είναι πως η δεύτερη πεντάδα έχανε τη διαφορά που δημιουργούσε η πρώτη, αλλά κι αυτό στην πάροδο του χρόνου… ίσιωσε. Ήταν μια από τις πιο χορταστικές και πειστικές εμφανίσεις του «τριφυλλιού». Κι επειδή η Βιλερμπάν έχει… βάλει δύσκολα απέναντι σε αρκετούς αντιπάλους, καλό είναι να μην υποτιμήσουμε (κατ’ ελάχιστο) νίκη κι εμφάνιση.

Τα δεκάλεπτα: 20-18, 52-35, 73-58, 100-88.