Δεκαέξι χρόνια μετρά ο θεσμός της παρένθετης μητρότητας από τότε που ο έλληνας νομοθέτης θέσπισε τη σχετική διαδικασία προσδιορίζοντας με σαφήνεια τους όρους και τις προϋποθέσεις, ώστε να μην υποκρύπτονται πίσω από μία τέτοια πράξη ενδεχόμενες έκνομες συναλλαγές.

Απαράβατο όριο για την παρένθετη μητρότητα είναι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη εκ μέρους της μητέρας που έχει διαγνωσμένο και αξεπέραστο πρόβλημα υγείας και η έκδοση της αναγκαίας δικαστικής απόφασης, με την οποία ουσιαστικά σφραγίζεται αυτή η… εξίσωση ζωής.

Η Ελλάδα αποτελεί μία από τις χώρες που διαθέτουν προοδευτικό και στέρεο νομοθετικό πλαίσιο για τη διαδικασία αυτή. Ωστόσο, τα πρώτα χρόνια της εφαρμογής του νόμου ελάχιστες υποθέσεις έφταναν μέχρι τα δικαστήρια, ενώ αντίθετα τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερες γυναίκες, όπως λένε νομικοί που ασχολούνται με υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, επιλέγουν να εκπληρώσουν το όνειρο της μητρότητας μέσω αυτής της μεθόδου. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις αιτήσεις που φτάνουν κατά καιρούς ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων συγκαταλέγονται και ζευγάρια από άλλες χώρες τις ΕΕ που επέλεξαν να έρθουν στην Ελλάδα να τεκνοποιήσουν, αξιοποιώντας τη δική μας νομοθεσία.

Ο Βασίλειος Αθανασίου μαιευτήρας – γυναικολόγος μιλάει στα «ΝΕΑ» για τη διαδικασία, το πώς γίνεται η επιλογή της παρένθετης μητέρας, αλλά και κατά πόσο ο συγκεκριμένος τρόπος είναι αποδεκτός σε όλες της χώρες. Τελικά τι είναι η παρένθετη μητρότητα, πώς διαμορφώθηκε το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα και πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν προκαταλήψεις και κοινωνικός στιγματισμός;

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ Σαββατοκυρίακο» που κυκλοφορούν

Τελευταία Νέα