Η ιστορία του κτιρίου που συναντήθηκαν κρυφά Τσίπρας και Καμμένος

Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη των «Νέων» για το μυστικό ραντεβού του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου χθες το μεσημέρι. Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι συναντήθηκαν στο κτίριο της Λέσχης Αξιωματικών στην οδό Ρηγίλλης, λίγα μέτρα από τα παλαιά κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Το κτίριο που συναντήθηκαν είναι ιστορικό και είναι το Σαρόγλειο Μέγαρο. Εχει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιστορία. Οπως διαβάζουμε στη Βικιπαιδεία

Το Σαρόγλειο Μέγαρο βρίσκεται επί των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Ρηγίλλης στην Αθήνα. Ανατολικά του κτηρίου βρίσκεται το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, βόρεια το Μουσείο Κυκλαδικής Tέχνης, και νότια συνορεύει με το περίφημο Λύκειο του Αριστοτέλη. Διώροφο Νεομπαρόκ κτήριο, χαρακτηριστικό δείγμα εκλεκτικισμού. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη και έχει εμβαδό 8.270 τετραγωνικά μέτρα. Η ονομασία του προήλθε από τον μεγάλο Εθνικό Ευεργέτη Αξιωματικό Πέτρο Σάρογλο. Στο εσωτερικό του μεγάρου στεγάζεται η Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (Λ.Α.Ε.Δ).

Η διαθήκη του Πέτρου Σάρογλου η οποία είχε συνταχθεί το 1909 από τον ίδιο, εκτός από συλλογές πινάκων, όπλων, νομισμάτων και κοσμημάτων περιείχε μετρητά για την κατασκευή της Γενικής Λέσχης Αξιωματικών Ξηράς και θαλάσσης όπως ονομαζόταν τότε η ΛΑΕΔ. Το 1933 το κτίριο κατασκευάστηκε σε οικόπεδο εμβαδού 2.425,95 τ.μ., το οποίο αγοράστηκε το 1928 από την τότε Αεροπορική Άμυνα και ως ανταπόδοση της προσφοράς του ονομάστηκε Σαρόγλειο Μέγαρο.

Η κατασκευή

Οι διαδικασίες ανεγέρσεως του κτιρίου άρχισαν το 1928 και την 29η Φεβρουαρίου 1928 ανατέθηκε η μελέτη στον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη απόφοιτου της γαλλικής Σχολής Καλών Τεχνών (École des Beaux-Arts). Τον Οκτώβριο του 1928 ο αρχιτέκτων Νικολούδης παρουσίασε σε προσχέδιο στη Διοικούσα Επιτροπή, την μελέτη του κτιρίου. Τα τελικά σχέδια του αρχιτέκτονα εγκρίθηκαν από την ΔΕ την 13η Μαΐου 1929. Στις 24 Ιουνίου 1929 προσλήφθηκαν για μεν την στατική μελέτη ο μηχανικός Αχιλλέας Καρράς, για δε την επίβλεψη του έργου ο αρχιτέκτονας – μηχανικός Γάστωνας Ζιλλιερός.

Στις 2 Αυγούστου 1929 το έργο της ανέγερσης του κτιρίου ανατέθηκε σε κατασκευαστική εταιρία και ξεκίνησε η κατασκευή του. Δεν υπάρχει στα πρακτικά των συνεδριάσεων η ακριβής ημερομηνία περατώσεως του κτιρίου, αλλά όπως προκύπτει από αυτά, πρέπει να έγινε η εγκατάσταση και λειτουργία της Λέσχης στο νέο κτίριο περί το τέλος Απριλίου του 1932 με πιθανή συνέχιση ορισμένων εργασιών για την πλήρη αποπεράτωση της, η οποία οριοθετείται σύμφωνα πάντα με τα πρακτικά τη ΔΕ, περί το τέλος του 1932 η τις αρχές του 1933. Ο θεμέλιος λίθος του μεγάρου τέθηκε με ανάλογη τυπική θρησκευτική τελετή, την 11η Νοεμβρίου 1929.

Το 1992 η εξωτερική όψη του κτιρίου ανακαινίστηκε από το ΓΕΝ, ενώ το 1999 υπέστη σοβαρές ζημιές, συνέπεια του μεγάλου σεισμού της 7ης Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, καθώς Χρειάστηκαν 5 χρόνια για την αποκατάσταση και τη ριζική ανακαίνιση του. Το 2004 άνοιξε ξανά τις πόρτες του και συνέχισε να λειτουργεί ως Λέσχη αξιωματικών.

Λάτρης της τέχνης

Ο Σάρογλος, λάτρης της τέχνης, κληροδότησε στη ΛΑΕΔ σειρά έργων ζωγραφικής που αποτελείται από 86 πίνακες σπουδαίων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων όπως του Λύτρα, του Γύζη, του Προσαλέντη κ.α. Επίσης φιλοξενείται πολύτιμη συλλογή όπλων που κοσμούν το Μουσείο αλλά και διάφορους χώρους της Λέσχης.

Εκτός από μουσείο η Λέσχη περιλαμβάνει ακόμη αίθουσες συνεδρίων, εκδηλώσεων, ψυχαγωγίας, παροχής διαδικτύου καθώς και Βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, εστιατόριο, καφέ, ζαχαροπλαστείο και κουρείο ώστε να εξυπηρετεί εν ενεργεία και αποστράτους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων.

Ο Πέτρος Σάρογλος ήταν Έλληνας αξιωματικός πυροβολικού, γνωστός για την πλούσια διαθήκη του προς το Ελληνικό κράτος, καθώς και για την συμμετοχή του στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Γόνος πλουσίων ομογενών του εξωτερικού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1864 και πέθανε σε ηλικία μόλις 56 ετών, το καλοκαίρι του 1920 στο Λουτράκι. Σε ηλικία 15 ετών εισήλθε το 1879 στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και μετά επταετή φοίτηση ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού το 1886. Έλαβε μέρος ως Υπολοχαγός στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, το δε επόμενο έτος 1898 αποστρατεύθηκε. Σαν Έφεδρος προήχθη στο βαθμό του Λοχαγού το 1910 και σε Ταγματάρχη το 1914. Την ιδιότητα του Αξιωματικού τη θεωρούσε την ύψιστη των τιμών και έγραφε «το επάγγελμα του Αξιωματικού είναι ιδανικό, διότι θέτει τον εαυτόν του στην υπηρεσία της ολότητας». Την αρχή αυτή ακολούθησε σε ολόκληρη την ζωή του και τελικά την υλοποίησε με την διαθήκη του.

Η απομάκρυνση του από τις τάξεις του Στρατού δεν έσβησε την πίστη και την επιθυμία του να διαθέτει τον εαυτό του στην υπηρεσία του συνόλου. Ο Μακεδονικός Αγώνας τον βρίσκει ένθερμο συμπαραστάτη.

Συμβάλλει ποικιλότροπα στην συγκρότηση του Μακεδονικού Κομιτάτου, χρηματοδοτώντας αυτό γενναία και διατελώντας ταμίας και σύμβουλός του. Ενισχύει οικονομικά Εκκλησίες, σχολεία και γενικά πρωτοστατεί στην πραγματοποίηση κοινωφελών έργων.

Με τη διαθήκη του, την οποία είχε συντάξει από το 1909, εκτός από ορισμένα κληροδοτήματα προς τους συγγενείς, φίλους, υπηρετικό προσωπικό και τους Ιερούς Ναούς Αγ. Κωνσταντίνου Ομονοίας και Χρυσοσπηλαιωτίσσης, καθιστά κληρονόμο του την Γενική Λέσχη Αξιωματικών ξηράς και θαλάσσης (όπως ονομαζόταν τότε), για το υπόλοιπο της περιουσίας του, το οποίο αποτελείται από μετρητά, συλλογές ζωγραφικών πινάκων, κοσμημάτων, νομισμάτων, όπλων, κ.λ.π.

Οι συλλογές κοσμούν σήμερα αντίστοιχους Μουσειακούς χώρους στο Πολεμικό Μουσείο, το Βυζαντινό Μουσείο, το Μουσείο Γουλανδρή και τη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ως ανταπόδοση της προσφοράς του το κτίριο της Λέσχης Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων φέρει το όνομα του, Σαρόγλειο Μέγαρο.