Συνεχίζοντας τους πανηγυρισμούς της για την έξοδο από το Μνημόνιο, η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει προς όφελος της δημοσκοπικής εικόνας της διαρθρωτικά μέτρα, όπως π.χ. η μείωση των συντάξεων από τον επόμενο χρόνο. Είναι γνωστό ότι οι όποιες μεταρρυθμίσεις αποφασίστηκαν υπό την απειλή μη εκταμίευσης κάποιας δόσης. Κι είναι επίσης γνωστό ότι η συνήθης προσπάθεια της κυβέρνησης είναι η αθέτηση, όσο αυτό είναι δυνατόν, της υπογραφής της, η προσπάθεια να μην τηρηθούν τα υπεσχημένα.

Δεν τα ξέρουν αυτά οι Ευρωπαίοι; Προφανώς. Αλλά με ψηφισμένα τα μέτρα και με την πολυτέλεια να πάψουν πλέον να μας δίνουν δανεικά, μπορούν να μας παρατήσουν στην τύχη μας έχοντας κάνει το καθήκον τους. Αν εξοκείλουμε στο μέλλον, αν προσεγγίσουμε ξανά τη χρεοκοπία, κακό του κεφαλιού μας.

Διότι είναι βέβαιο ότι θα εξοκείλουμε. Και είναι βέβαιο, επειδή πρωτίστως από τον ΣΥΡΙΖΑ (ή μήπως συλλήβδην από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δύο σε ένα), χτίζεται το δικό τους πελατειακό κράτος –αυτό που θα τους φέρει ψήφους κι αυτό που ελπίζουν θα τους επιτρέψει, μετά την πτώση τους, να διατηρήσουν τη συνοχή τους, ως το ένα δίπολο του νέου δικομματισμού.

Το ότι αυτό που ενδιαφέρει τους σημερινούς κυβερνώντες είναι η άλωση και όχι η αποτελεσματικότητα του κράτους φαίνεται σε όλους τους τομείς του Δημοσίου, στις κρατικές υπηρεσίες αλλά και στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Ας δούμε ένα δημοφιλές παράδειγμα: την περίπτωση του μετρό, ενός πρότυπου μεταφορικού μέσου που μέρα τη μέρα ξεχαρβαλώνεται.

Οπως καταγγέλλεται από το ΣΕΛΜΑ, το μεγαλύτερο σωματείο εργαζομένων στο μετρό, προσφάτως, δηλαδή τους τελευταίους μήνες, τις τελευταίες εβδομάδες, μετακινήθηκαν μετακλητοί σε «πολιτικά γραφεία και κόμματα» (της συμπολίτευσης) περί τους 40 εργαζομένους. Μαζί με άλλους 70 υπαλλήλους, που μετακινήθηκαν στη γραμμή 1 του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, για να γίνουν σταθμάρχες, συνιστούν το κρίσιμο μέγεθος των εργαζομένων που λείπουν από τους σταθμούς –από τα εκδοτήρια κι από τις άλλες υπηρεσίες εξυπηρέτησης των επιβατών. Εξάλλου, το 2011, περί τους σαράντα ακόμα εργαζομένους, που είχαν εκπαιδευτεί ως σταθμάρχες, μετατάχθηκαν στο υπουργείο Πολιτισμού. Σε πρόσφατο νόμο, ψηφίστηκε η επιστροφή τους στο μετρό. Ε και; Ψηφίστηκε, αλλά βαριά η καλογερική –δεν υλοποιήθηκε.

Αμφιβάλλει λοιπόν κανείς ότι το κομματικό κράτος, η συνταγή της χρεοκοπίας εφαρμόζεται κατά γράμμα και από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Κι ότι με λίγη προσπάθεια θα την ξαναβρούμε μπροστά μας;