Οι ευθύνες της πολιτείας είναι δεδομένες για την τραγωδία που έζησε η Μάνδρα –τη δεύτερη τραγωδία μέσα σε έναν χρόνο. Αλλά η πολιτεία δεν είναι απρόσωπη. Διευθύνεται από αιρετούς και διοικείται από έναν στρατό αξιωματούχων και υπαλλήλων. Οι υπεύθυνοι λοιπόν πρέπει να λογοδοτήσουν, οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν. Γιατί η Μάνδρα δεν πνίγηκε μόνο στη βροχή. Πνίγηκε στην ανευθυνότητα, στην αβελτηρία, στην ανικανότητα. Πνίγηκε στις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, στα αντιπλημμυρικά έργα που δεν έγιναν, στην αδιαφορία για τη μοίρα των κατοίκων της.

Αυτοί οι άνθρωποι έζησαν έναν δεύτερο εφιάλτη. Εναν εφιάλτη που γεννάει και άλλους εφιάλτες: της εγκατάλειψης, της απόγνωσης, της οργής. Οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται ότι δεν έχουν άλλη λύση, ότι η μόνη διέξοδος που έχουν πια είναι, όπως δηλώνουν στα «ΝΕΑ», να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, να αναζητήσουν αλλού μια νέα ζωή. Μόνο που αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από ξεριζωμός. Είναι δυνατόν αυτή η χώρα να ζει ακόμη έναν ξεριζωμό; Και μάλιστα τον 21ο αιώνα; Και μάλιστα όχι από έναν πόλεμο, αλλά από ένα έλασσον φυσικό φαινόμενο;

Οι πολιτικοί στη χώρα μας δεν συνηθίζουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Συνηθίζουν, αντίθετα, να τις αποδίδουν αλλού: στους αντιπάλους τους, στις κακές πρακτικές του παρελθόντος, στην κλιματική αλλαγή. Δεν είναι η μετάθεση ευθυνών αυτό που θέλουν να ακούσουν οι πολίτες. Δεν θέλουν, αφήνοντας τα σπίτια τους, να ακούν τις φωνές από έναν ακόμη πολιτικό καβγά.

Τελευταία Νέα