Στις δύο τελευταίες διοργανώσεις, ο αποκλεισμός της Ελβετίας στη φάση των 16 ήταν οδυνηρός (στο 118′ από την Αργεντινή στο Μουντιάλ του 2014 και στα πέναλτι από την Πολωνία στο Euro 2016), αλλά η συγκεκριμένη εθνική ομάδα έχει αρχίσει και χτίζει μέταλλο τα τελευταία χρόνια, συνεπώς είναι και πάλι εδώ.Η εμπειρία των παικτών της –παίζουν οι περισσότεροι στο εξωτερικό –είναι σημαντική, όπως του ηγέτη της, του άσου της Ουντινέζε, Βαλόν Μπεχράμι.

Το πιο εντυπωσιακό πάνω του είναι το τατουάζ που έχει στο πόδι (στη μεγαλύτερη επιφάνεια) που του θυμίζει τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στη γενέτειρά του, τη Μιτρόβιτσα, στο Κόσοβο.

Πολεμικά αεροπλάνα σε κατεστραμμένους δρόμους και από κάτω τους ο Μπεχράμι με μια μπάλα ποδοσφαίρου, ενώ ακόμα πιο χαμηλά οι οβίδες δείχνουν τη σκληρή πραγματικότητα που σημάδεψε για πάντα τον κοσοβάρο άσο. Ομως εκτός από εντυπωσιακό τατουάζ, παίζει και καλή μπάλα και είναι ο ηγέτης της Εθνικής Ελβετίας με συμπαραστάτες τους Σακίρι και Χάκα.

Το μεγάλο στοίχημα φέτος για την ομάδα του Βλαντίμιρ Πέτκοβιτς είναι να μη… λιώσει σαν ελβετικό τυρί η ελπίδα για πρόκριση στα προημιτελικά, στα οποία έχει να βρεθεί από το 1954, όταν και φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο και ηττήθηκε από την Αυστρία με 7-5 στον προημιτελικό και πιο «χορταστικό» αγώνα στην ιστορία της διοργάνωσης, καθώς από τότε το ταβάνι της ομάδας ήταν πάντα η φάση των 16.Οι Ελβετοί, αν και είναι σε έναν δύσκολο όμιλο με Βραζιλία, Σερβία και Κόστα Ρίκα, είναι αισιόδοξοι καθώς το 2006 αποκλείστηκαν αήττητοι από τη διοργάνωση της Γερμανίας (στα πέναλτι από τους Ουκρανούς στους 16), το 2010 ήταν οι μόνοι που υποχρέωσαν σε ήττα τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές Ισπανούς στη Νότια Αφρική και στο τελευταίο Euro έβαλαν δύσκολα και δεν ηττήθηκαν στον όμιλο από τη διοργανώτρια και φιναλίστ Γαλλία.

Είναι ένα δυνατό σύνολο από ιδιαίτερα έμπειρους παίκτες (πολλοί εκ των οποίων αποτελούσαν τον κορμό της παγκόσμιας πρωταθλήτριας νέων του 2009) που αγωνίζονται σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

«Μωσαϊκό»

Πρόκειται στην ουσία για μια ομάδα ευρωπαϊκού «μωσαϊκού» καθώς πολλοί από τους παίκτες της (Τζέρνταν Σακίρι, Γκράνιτ Τζάκα, Χάρις Σεφέροβιτς, Βαλόν Μπεχράμι, Μπλέριμ Ντζέμαϊλι, Μάριο Γκαβράνοβιτς και Γιόσιπ Ντρμιτς κάποιοι από αυτούς) είναι γιοι από οικογένειες που μετανάστευσαν στην Ελβετία από τα Βαλκάνια στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Ακόμη, υπάρχουν παίκτες με πορτογαλικές, βραζιλιάνικες αλλά και τουρκικές ρίζες –στην ομάδα του 2014 οι 15 από τους 23 παίκτες της αποστολής ήταν μετανάστες ή παιδιά μεταναστών!

Είναι η ομάδα που αν περάσει κανείς έξω από τα αποδυτήριά της μπορεί να ακούσει να μιλούν 4-5 διαφορετικές γλώσσες!

Πώς προκρίθηκε: βγήκε δεύτερη στον όμιλό της πίσω από την Πορτογαλία και πέρασε μέσω μπαράζ δύσκολα κόντρα στη Βόρεια Ιρλανδία (1-0 και 0-0).

Ο προπονητής Βλαντίμιρ Πέτκοβιτς

Στα χνάρια του Χίτσφελντ

Ο Βόσνιος Βλαντίμιρ Πέτκοβιτς διαδέχτηκε τον έμπειρο και πετυχημένο Οτμαρ Χίτσφελντ μετά το Μουντιάλ του 2014 και συνεχίζει στα χνάρια του. Ανέλαβε το τιμόνι της Ελβετίας ως κυπελλούχος Ιταλίας με τη Λάτσιο (2013) και καλείται να γίνει αυτός που θα οδηγήσει την ομάδα έπειτα από 64 χρόνια και πάλι στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

O 55χρονος τεχνικός που ήταν ένας εξαιρετικός μέσος, όταν έπαιζε ποδόσφαιρο, είναι κάτοχος τριών διαβατηρίων (Ελβετίας, Κροατίας και Βοσνίας), όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους παίκτες του που έχουν πάνω από ένα διαβατήριο.

Γενικά έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη τους (ως Βαλκάνιος) και εκεί ποντάρει για την επιτυχία.