Ο Καμμένος και η Formula 1

Ο Καμμένος και η Formula 1

Αν και για πολλούς και διαφόρους λόγους αποστρέφομαι παντελώς θεματολογία αφορώσα στις δραστηριότητες του Καμμένου υπουργού Αμυνας, εντούτοις δεν μπορώ να μην αναφερθώ στις παροιμιώδεις αντοχές που εμφανίζει, ευθέως ανάλογες του σκληρού υπουργείου του οποίου προΐσταται. Προ ημερών, ας πούμε, την περασμένη Παρασκευή συγκεκριμένα, βρισκόταν για τις ανάγκες του ρόλου του στο μακρινό Καζακστάν, περί τις 6 με 7 ώρες πτήσεως μακριά από την Αθήνα. Το Σάββατο όμως βρέθηκε, συνοδευόμενος υπό της εριτίμου συζύγου του στο Πριγκιπάτο του Μονακό προσκεκλημένος του πρίγκιπα Αλβέρτου προκειμένου να παρακολουθήσει τον αγώνα της Formula 1 που διεξαγόταν την Κυριακή στους στενούς δρόμους του Πριγκιπάτου.

Είμαι σε προφανή αδυναμία να δηλώσω πώς (μετέβη από Αστανα Καζακστάν στο Μονακό, αν ήταν απευθείας πτήση και με ποια εταιρεία), πόθεν (η σχέση με τον πρίγκιπα) και λοιπά, αλλά μπορώ να απευθύνω χάριτες στο site kourdistoportocali.gr το οποίο φιλοξένησε χθες φωτογραφίες του απαστράπτοντος ώς και περιχαρούς υπουργικού ζεύγους με τον πρίγκιπα Αλβέρτο στο μέσον, ευτυχή επίσης για την τιμή που του επιφύλαξαν οι Καμμένοι.

Από το ίδιο site το kourdistoportocali.gr αντιγράφω απάντηση στις πιθανές εωλες και εν πολλοίς unfair παρατηρήσεις περί «ζωάρας» που διάγει το ζεύγος των Καμμένων. Σύμφωνα με το κείμενο που συνοδεύει τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες, δεν επρόκειτο περί ενός απλού ταξιδιού αναψυχής, όχι. Ο Καμμένος συγκυβερνήτης της χώρας, συνεδύασε αρμονικά αυτό που λέμε «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», διότι λέει «μετά την συνάντηση που είχε στο Μονακό με τον Πρίγκιπα Αλβέρτο συμφώνησαν να προχωρήσει με διακρατική συμφωνία η διεξαγωγή της Formula 1 στην διαδρομή Πειραιάς – Σούνιο και η μετατροπή των Φλεβών σε Μονακό της δεκαετίας του ’50»!

Τα ανεξήγητα του κόσμου

Επειδή αυτά δεν τα έγραψε το site το kourdistoportocali.gr από μόνο του, γιατί έτσι του κατέβηκε του φίλου μου του Βασίλη Μπόνιου ο οποίος το διαχειρίζεται, αλλά κάποιος του τα είπε, ας δούμε πόση αλήθεια υπάρχει (αν υπάρχει…) σε όλο αυτό:

1. Η διοργάνωση των αγώνων Formula 1 δεν ανήκει ούτε στον πρίγκιπα Αλβέρτο ούτε στο πριγκιπάτο. Ανήκει στην αμερικανικών συμφερόντων εταιρεία Liberty Media, πρόεδρος του ΔΣ της οποίας είναι ένας κύριος ονόματι Τσέις Κάρεϊ, και δεξί του χέρι, ως τεχνικό σύμβουλο έχει έναν κύριο Ρος Μπρόουν. Πώς γίνεται τώρα, ενώ αυτοί κάνουν τα κουμάντα στο «άθλημα», να συμφωνεί ο Καμμένος με τον Αλβέρτο να γίνει αγώνας Formula 1 στη …διαδρομή Πειραιάς – Σούνιο, αυτό είναι ένα ακόμη από τα ανεξήγητα αυτού του κόσμου.

2. Εξ όσων γνωρίζω, οι Φλέβες, τα νησάκια απέναντι από τη Βουλιαγμένη που θα μετατραπούν υποτίθεται σε … «Μονακό της δεκαετίας του ’50» (δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να ρωτήσω με ποιο τρόπο, γιατί θα πέσει πολύ γέλιο) ανήκουν στο Πολεμικό Ναυτικό. Εχουν άραγε εκλείψει οι λόγοι της κυριαρχίας επ’ αυτών του Πολεμικού Ναυτικού ώστε να συζητάει ο Καμμένος με τόση ευκολία τη μετατροπή τους; Επίσης, ποιος θα τα πρωτοαξιοποιήσει αυτά τα νησάκια, διερωτώμαι, διότι αν θυμάμαι καλά μια ανάλογη συζήτηση Καμμένου είχε γίνει και με τον σεΐχη του Κατάρ. Οχι;

3. Πουθενά στον κόσμο δεν γίνονται αγώνες Formula 1, αυτού του μεγέθους, δηλαδή σε μια διαδρομή 65 χιλιομέτρων, όση είναι η απόσταση Πειραιάς – Σούνιο. Που-θε-νά! Αγώνες Formula 1 διεξάγονται είτε σε κλειστά αυτοκινητοδρόμια – πίστες είτε σε ειδικά διαμορφωμένα σε πίστες, κέντρα πόλεων, όπως το Μονακό, το Μπακού ή η Σιγκαπούρη .

Τέταρτο δεν έχει. Καλά να ‘ναι ο άνθρωπος, να περνάει τέλεια, να ζει στα μεγαλεία, και να το απολαμβάνει όσο τουλάχιστον είναι υπουργός. Γιατί όλα αυτά εφήμερα είναι, δεν διαρκούν μια αιωνιότητα…

Η εκτόξευση των επιτοκίων

Στο μεταξύ, ενόσω δηλαδή ο (συν)εταίρος Τσίπρα απουσιάζει στο εξωτερικό, πίσω τα πράγματα δεν βλέπω να εξελίσσονται ομαλά –ίσως γιατί λείπει εκείνος, ο οποίος με το τεράστιο εύρος των ικανοτήτων του θα μπορούσε να προσδώσει μια ισορροπία στο όλο (κυβερνητικό) σύστημα. Να, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές τα επιτόκια του δεκαετούς ομολόγου του Ελληνικού Δημοσίου φλέρταραν με το 5% όταν της Ιταλίας, που έχει το (σοβαρό) πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα, ήταν στο 3,18%, και της Πορτογαλίας στο 2,40%.

Το δικό μας, άλλη μια απόδειξη της …σπουδαίας δουλειάς που γίνεται στην οικονομία, ανέβηκε κατά 10% μέσα σε λίγες ώρες. Να το εξηγήσω, καλύτερα: η Ιταλία έχει την κρίση, το ελληνικό ομόλογο ανεβαίνει. Να δεις που κάποια διεθνής συνωμοσία κρύβεται από πίσω –δεν εξηγείται αλλιώς. Αθλιοι τύποι που καθορίζουν αυτά τα πράγματα στα διεθνή χρηματιστήρια δεν μπορούν να χωνέψουν πώς τα έχουν καταφέρει τόσο …καλά ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του και πάμε για «καθαρή» έξοδο στις αγορές. Μα, δεν είναι αίσχος, όχι πείτε μου, και εγώ θα το δεχθώ….

Ο Γιώργος οργώνει την Κίνα

Στο μεταξύ ένας που την έχει πληρώσει, χωρίς όπως αποδεικνύεται να φταίει και τόσο, ο πρόεδρος Γιώργος (θύμα Ζαππείων, αγανακτισμένων και ψεκασμένων) δίνει τα ρέστα του στη λατρεμένη χώρα του Κομφούκιου και του Μάο, την Κίνα. Εδώ και μία εβδομάδα έχει πάρει σβάρνα τα πανεπιστήμια της χώρας (σε έξι έχει μιλήσει ώς τώρα, σήμερα μιλάει σε ένα ακόμη) και αναφέρεται σε θέματα που παίζει στα δάχτυλα. Οπως για την Ελλάδα και την ιστορία της, τις αξίες και τα χαρακτηριστικά του ευρωπαϊκού οράματος, την ανάγκη συνεργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο για την αντιμετώπιση της ανισότητας και φτώχειας, το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας, τη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των λίγων, την κλιματική αλλαγή και την προώθηση της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών.

Περιττό να σημειώσω ότι όπου μίλησε έως τώρα έγινε ανάρπαστος!. Μιλάμε για πανζουρλισμό με ακροατήριο χιλιάδες κινέζους φοιτητές. Και προσθέτω επίσης ότι παίζει –είναι σε εκκρεμότητα δηλαδή –και μια συνάντηση με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζιπίνγκ.

Για την ιστορία αναφέρω ότι ο πρόεδρος Γιώργος μίλησε στο Κεντρικό Ινστιτούτο Σοσιαλισμού (φυσικά, πού αλλού), στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Γιαντσίνγκ, στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πεκίνου, στο Πολυτεχνείο της Σαγκάης, στο Κολέγιο Γκούνγκσα της Χαρμπίν, στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών της Βουχάν και στο Πανεπιστήμιο Γιουνάν της πόλης Κουνμίνγκ.

Αυτά να τα βλέπουν διάφορα «γατάκια» εδώ, που δεν έχουν καταλάβει το ακατάβλητο ενός Παπανδρέου…

(Ελπίζω μόνο, όταν με το καλό επιστρέψει, να μη συναντηθεί πάλι με τον Τσίπρα για να τον ενημερώσει –δεν θα το αντέξω…)

Η έξαρση των αυτοκτονιών

Κλείνοντας για σήμερα, θέλω να θίξω ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα, στο οποίο δεν βλέπω να κάνει αναφορά, ούτε για τα μάτια του κόσμου, η «ήταν δίκαιο, έγινε πράξη» κυβέρνηση Τσίπρα. Αναφέρομαι στο πλήθος των αυτοκτονιών ανθρώπων γύρω μας, σε σημείο δηλαδή που να έχει κανείς την αίσθηση ότι έχουν πάρει τον χαρακτήρα επιδημίας. Δεν περνάει μέρα που να μη γίνεται γνωστή μια αυτοκτονία ή και περισσότερες, κυρίως νέων ανθρώπων. Επισημαίνω την απόλυτη κυβερνητική σιωπή, και το πόση αναντιστοιχία υπάρχει σε σχέση με το τι έλεγαν οι δύο εταίροι την περίοδο που βρίσκονταν στην αντιπολίτευση. Για τα δακρύβρεκτα διαγγέλματα και τις καταγγελίες on camera ότι τάχα μου σημειώνονται χιλιάδες αυτοκτονίες λόγω των Μνημονίων. Τώρα άραγε γιατί αυτοκτονούν οι άνθρωποι, αφού τα πράγματα πηγαίνουν τόσο καλά;

Υποθέτω ότι οι καταγγέλλοντες τότε θα έχουν κάποια εξήγηση. Ελπίζω μόνο να μην μας πουν ότι αυτές οφείλονται σε ερωτική απογοήτευση…