Είναι δεδομένο και απόλυτα λογικό ότι η διοργάνωση του BCL (Basketball Champions League) υστερεί σε αγωνιστικό επίπεδο, καθώς οι περισσότερες κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα. Η FIBA όμως έχει ρίξει μεγάλο βάρος στην παρουσίαση του προϊόντος, το οποίο προσπαθεί να κάνει όσο πιο ελκυστικό γίνεται διά της προβολής. Ετσι, στο ΟΑΚΑ ζήσαμε μια από τις πιο όμορφες διοργανώσεις στην ιστορία σε επίπεδο προβολής και παρουσίασης.

Το παρκέ ήταν η κεντρική σκηνή σαν ένα θέατρο για τη διοργανώτρια Αρχή, που είχε καταργήσει όλο τον κανονικό φωτισμό του ΟΑΚΑ και είχε δημιουργήσει ειδικό φωτισμό αλλά και φωτορυθμικά ακριβώς πάνω από τον αγωνιστικό χώρο, ο οποίος ήταν ο μόνος που φωτιζόταν σε τέτοιο βαθμό κλέβοντας την παράσταση.

Στις κερκίδες δεν υπήρχε πλέον φωτισμός και η αλλαγή των χρωμάτων πάνω από το παρκέ (με εξαιρετική την παρουσίαση των παικτών με δέσμη φωτός να πέφτει ξεχωριστά πάνω στον καθένα που παρουσιαζόταν εκείνη τη στιγμή) έδινε έναν ξεχωριστό τόνο στο υπόλοιπο γήπεδο. Η εικόνα ήταν εξαιρετική από κοντά, αλλά ήταν τρεις φορές πιο εντυπωσιακή μέσω τηλεοπτικών δεκτών –αυτός ήταν άλλωστε και ο μεγάλος στόχος, καθώς το προϊόν μέσω της τηλεόρασης ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο.

154 χώρες, 14 γλώσσες

Την παράσταση στη διοργάνωση πάντως έκλεψε και ο Λούις Γκονζάλο Τόρες, ο ισπανός (από την Τενερίφη) παρουσιαστής των αγώνων και όλου του event και μάλιστα σε άψογα ελληνικά. «Τα οποία χρειάστηκε να μάθω σε πέντε μήνες για τις ανάγκες του 2004, καθώς τότε είχαν την παρουσίαση στο Ολυμπιακό Τουρνουά του μπιτς βόλεϊ» λέει στα «ΝΕΑ» ο Λούις, που ήταν τότε 40 κιλά πιο αδύνατος, καθώς με το ελληνικό φαγητό την… πάτησε. Μιλάει 14 γλώσσες σαν τη μητρική του (!) και έχει ταξιδέψει σε 154 χώρες. Εκτός λοιπόν από ισπανικά, μιλάει ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, ολλανδικά, εσθονικά, ρωσικά, εβραϊκά, αργεντίνικα, βραζιλιάνικα και πορτογαλικά. «Ημουν 7-8 χρονών όταν είδα ότι είχα έφεση στο να μαθαίνω ξένες γλώσσες. Ηταν αυτό που μου άρεσε περισσότερο, όπως και να ταξιδεύω και να γνωρίζω νέους πολιτισμούς. Εχω επισκεφθεί 154 χώρες και φαντάσου ότι δεν ξέρω να οδηγώ! Η Ελλάδα είναι μία από τις αγαπημένες μου. Το 2007 κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ στην Ισπανία είχαν έρθει έλληνες φίλαθλοι, από τους Πελαργούς, να με γνωρίσουν και με ρώτησαν τι ομάδα είμαι. Τους είπα στην Ελλάδα είμαι ΑΕΚ και πώς τα έφερε η ζωή, 11 χρόνια μετά να έρθω εδώ για διοργάνωση που κατέκτησε η ομάδα μου» λέει ο Λούις Τόρες, που φυσικά η αγαπημένη του ελληνική φράση, που του θυμίζει το όνομά του, είναι: «Εγινε Λούης…». Επρεπε να μάθει ταχύρρυθμα ελληνικά το 2004 και το έκανε σε πέντε μήνες, απλώς δυσκολεύτηκε διότι «έμενα σε ένα σπίτι στον Αγιο Νικόλαο και έβγαινα να ακούσω πολλά ελληνικά, αλλά είχε κυρίως μετανάστες. Ετσι το έριξα στην τηλεόραση βλέποντας πολλά ελληνικά σίριαλ, ξένες ταινίες με ελληνικούς υπότιτλους και πολλά βιβλία».

Η διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η Νο 784 για τον τρομερό Λούις, τον οποίο κάλεσε η πριγκίπισσα Σοφία το 2004 στην εξέδρα των επισήμων να τον γνωρίσει και δεν πίστευε ότι δεν είναι Ελληνας.

Μαζί με τον DJ του, τον Τόνι Ρόχας, συνεργάζονται χρόνια ενώ το 2004 είχε φέρει και τις χορεύτριες σε κάποια event των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι κολλητός φίλος του Ηλία Ηλιάδη και είχε παρουσιάσει το τουρνουά του τζούντο στο Ρίο.

Ηθελε να επιστρέψει κάποια στιγμή ως αγρότης στην Ελλάδα, ενώ έχει σπίτι σε Ισπανία, Πολωνία (από εκεί είναι η γυναίκα του) και Ισραήλ, το οποίο επίσης λατρεύει. Εκεί, το 2015 έζησε μοναδικές στιγμές παρουσιάζοντας τον πρώτο αγώνα μεταξύ παιδιών Αράβων και Εβραίων και του έμεινε αξέχαστος.

Μεγάλο κόστος, μεγάλο κέρδος

Το κόστος της διοργάνωσης που ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ Μάκης Αγγελόπουλος άγγιξε το 1 εκατ. ευρώ.

Η ομάδα του, με την κατάκτηση του τροπαίου, του το έφερε πίσω (τόσο είναι το μπόνους για τους νικητές), αλλά αυτό πέρναγε σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο που 50 χρόνια μετά το 1968 κατακτούσε και πάλι η ΑΕΚ.

Την παράσταση «έκλεψε» και ο περίφημος «Cube» (Κύβος) στην οροφή του σταδίου, που δείχνει σε όλες τις πλευρές του γηπέδου ανά πάσα στιγμή σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού και όλους τους πόντους. Ιδιαίτερα εντυπωσιακός και στα πρότυπα του ΝΒΑ, έστω και αν κοστίζει ακριβά ακόμα και η λειτουργία του (πάνω από 1.000 ευρώ ανά παιχνίδι).