Η Βασίλισσα της Ευρώπης είναι εδώ. Πενήντα χρόνια μετά το έπος του 1968 στο Παναθηναϊκό Στάδιο με την κατάκτηση του κυπελλούχων και 18 μετά το τελευταίο της ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Σαπόρτα στη Λωζάννη, η ΑΕΚ συγκλόνισε κατακτώντας και το Τσάμπιονς Λιγκ.

Σε μια ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι 20.000 φίλοι της, οι οποίοι μετέτρεψαν το ΟΑΚΑ σε σύγχρονο… Καλλιμάρμαρο, η ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα έκαμψε την αντίσταση της Μονακό (100-94) και θριάμβευσε ανεβαίνοντας στην κορυφή της Ευρώπης, συνεχίζοντας μια λαμπρή πορεία 50 και πλέον χρόνων.

Οπως έλεγε και το μότο της ταινίας «1968», «νίκησαν γιατί δεν μπορούσαν να χάσουν».

Στην εξέδρα οι παλαίμαχοι άσοι της ΑΕΚ που είχαν πάρει το τρόπαιο το 1968 αλλά και οι βετεράνοι του δεύτερου ευρωπαϊκού του 2000 είχαν δακρύσει και κυρίως ανατριχιάσει με την ατμόσφαιρα στις κερκίδες.

«Σεισμός»!

Το γήπεδο ένιωθες λες και κουνιόταν κάποιες στιγμές και στα γραφεία της Ενωσης στο ισόγειο τα τραπέζια έτρεμαν σαν να γινόταν σεισμός από το πάθος της εξέδρας.

Η ΑΕΚ έβαλε μεγάλα καλάθια, μερικά από τα οποία ήταν απίθανα, όπως αυτά του Σάκοτα τρίποντο με ταμπλό από το πλάι, του Ξανθόπουλου πέφτοντας, του Πάντερ χωρίς να βλέπει.

Αυτά ήταν φανερό ότι τα έβαλε ο κόσμος ή «ο θεός της ΑΕΚ», όπως θα έλεγε και ο μεγάλος Βασίλης Γεωργίου, ο μοναδικός άνθρωπος που έχει περιγράψει και τους τρεις μεγάλους τελικούς της ΑΕΚ, το 1968, το 2000 (για την ΕΡΤ) και χθες (για τον Sport24 Radio)!

Ο εκ των κορυφαίων του τελικού Ντελρόι Τζέιμς είχε ήδη αρπάξει το κινητό του και ανέβαζε εικόνες στο Ιnstagram, ο Βασίλης Ξανθόπουλος (που όπως και οι Μαυροειδής και Βασιλόπουλος, έχει κατακτήσει και Ευρωλίγκα) δήλωνε και πάλι «τρελαμένος», ενώ ο αρχηγός Ντούσαν Σάκοτα πρόλαβε να κόψει πρώτα το διχτάκι και μετά να τρέξει να σηκώσει την κούπα μέσα σε παραλήρημα.

Λίγο πριν, και με τον κόσμο να έχει γεμίσει το γήπεδο, ο αρχηγός πήρε το μικρόφωνο. «Πάμε, παιδιά, όλοι μαζί, Βασίλισσα ξανά» έδωσε το σύνθημα και το γήπεδο πήρε φωτιά.

Κάποιες ώρες ένιωθες ότι οι παίκτες του Ντράγκαν Σάκοτα είχαν φτερά από τον κόσμο που τους «σήκωνε» προς το καλάθι για να καρφώσουν.

Την ίδια ώρα, ο Νίκος Ζήσης ανέβαζε στο Twitter συγχαρητήριο μήνυμα προσθέτοντας ότι αυτή είναι η χρονιά της ΑΕΚ.

Ο πρόεδρος της ΑΕΚ Μάκης Αγγελόπουλος ζούσε το δικό του όνειρο, αυτό που είδε όταν δεν σκέφτηκε στο ελάχιστο να δώσει 1.000.000 ευρώ για να αναλάβει η ΑΕΚ τη διοργάνωση, χρήματα που πλέον θα τα πάρει πίσω ως μπόνους της κατόχου του τίτλου, αλλά αυτό ήταν το τελευταίο που τον απασχολούσε.

Το βαρύτιμο τρόπαιο που σήκωσε στον ουρανό του ΟΑΚΑ ο Ντούσαν Σάκοτα και το οποίο θα κοσμεί (και αυτό) τα γραφεία της ομάδας ήταν αυτό που ονειρευόταν.

Ο μεγάλος του τίτλος όμως είναι άλλος, το γεγονός ότι πήρε την ΑΕΚ στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης και στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της, μόλις είχε επανέλθει στη μεγάλη κατηγορία από την Α2, και την αναγέννησε.

«Νομίζω, είναι μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ΑΕΚ. Δεύτερος τελικός που κερδίζουμε μέσα σε τρεις μήνες, σε πολύ κρίσιμη χρονιά πήραμε δύο τίτλους. Ηταν ένα πολύ πετυχημένο Φάιναλ Φορ. Είναι μια χρονιά καταπληκτική για όλους μας. Σημασία έχει να βγαίνουν αληθινά τα όνειρα. Θα χτίσουμε πάνω σε αυτό το τρόπαιο» είπε ο ίδιος στην κάμερα της ΕΡΤ.

Ο Ντράγκαν Σάκοτα, και με τη βούλα, είναι ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία της Ενωσης καθώς μετά το πρωτάθλημα του 2002, το Κύπελλο φέτος, πρόσθεσε στο παλμαρέ του και έναν ευρωπαϊκό θρίαμβο.

Οι παίκτες του τον τράβαγαν να πανηγυρίσουν μαζί, αλλά αυτός πάντα συγκρατημένος τους απολάμβανε να πανηγυρίζουν. Ο συνήθως ψύχραιμος σέρβος τεχνικός πάντως ήταν εμφανώς συγκινημένος βλέποντας τον γιο του να σηκώνει το τρόπαιο. Η δε σύζυγος από την εξέδρα ζούσε τη δική της αγωνία και καμάρωνε τόσο για τον Ντράγκαν όσο και για τον Ντούσαν, που μάλιστα ήταν εκ των κορυφαίων της ΑΕΚ.

Πίσω από τον πάγκο της ΑΕΚ, οι παίκτες της ποδοσφαιρικής ομάδας με τον προπονητή τους Μανόλο Χιμένεθ είχαν ξεχάσει ότι πριν από 24 ώρες είχαν σηκώσει το δικό τους πρωτάθλημα ύστερα από 24 χρόνια και πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά.

Στις εξέδρες αλλά και σε όλη την Ελλάδα, κιτρινόμαυρος παροξυσμός σε μια μοναδική και ανεπανάληπτη κιτρινόμαυρη χρονιά με τίτλους και διακρίσεις.

Μην ξεχνάμε ότι σε δέκα μέρες στον ίδιο χώρο η ΑΕΚ θα παίξει έναν ακόμα ευρωπαϊκό τελικό στο χάντμπολ!

Οι οιωνοί

Ο Μάκης Αγγελόπουλος είχε αλλάξει τη ρεβάνς του επαναληπτικού προημιτελικού με τη Στρασμπούρ και τον έβαλε 4 Μαΐου, γιατί εκείνη τη μέρα η ΑΕΚ δεν χάνει ποτέ. Πλέον δεν θα χάνει ούτε στις 6 Μαΐου, μια ημερομηνία ιδιαίτερα γούρικη για τις ελληνικές ομάδες στο ΟΑΚΑ, αφού σαν χθες, πριν από 11 χρόνια στο ίδιο γήπεδο, είχε σηκώσει και την 4η Ευρωλίγκα του ο Παναθηναϊκός, στον αλησμόνητο τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Σε έναν δραματικό τελικό, όπου η ΑΕΚ είχε τον απόλυτο έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, με σταθερές διαφορές 9-10 πόντων, έστω και αν η Μονακό έδινε πάντα τον τόνο του θρίλερ (ιδιαίτερα όταν μείωσε σε 97-94 στα 12» και έχασε και τρίποντο για ισοφάριση!). Οπως και στον δραματικό ημιτελικό με τη Μούρθια (77-75), η ΑΕΚ δεν μπορούσε να χάσει!

Και αν στα δύο προηγούμενα ευρωπαϊκά οι Ελληνες ήταν οι πρωταγωνιστές, αυτή τη φορά οι ξένοι είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο της επιτυχίας.

Ναι, οι παίκτες της ΑΕΚ «διάλεγαν» παιχνίδια φέτος, όπως είχε πει και ο προπονητής τους, αλλά «διάλεγαν» τα καλύτερα για να είναι άψογοι.

ΑΕΚ [23/45 δίποντα, 9/17 τρίποντα, 27/40 βολές, 34 ριμπάουντ (23+11), 18 ασίστ, 12 λάθη, 9 κλεψίματα, 6 τάπες]: Γκριν 19 (1), Χάρις 9 (10 ριμπάουντ, 4 ασίστ), Τζέιμς 13 (4 ριμπάουντ), Σάκοτα 16 (5/8 δίποντα, 3/3 τρίποντα, 3/4 βολές), Ξανθόπουλος 2, Χάντερ 10 (4 ριμπάουντ), Λαρεντζάκης 8, Μαυροειδής 7, Πάντερ 16 (3), Βασιλόπουλος.

ΜΟΝΑΚΟ (24/45 δίποντα, 7/19 τρίποντα, 25/35 βολές, 25-13 ριμπάουντ, 21 ασίστ, 13 λάθη, 6 κλεψίματα, 7 τάπες): Κούπερ 8 (1), Εβανς 6 (1), Κικάνοβιτς 12 (1), Λακόμπ 12, Ρόμπινσον 13, Κραφτ 9, Γκλαντίρ 19 (4), Τζόζεφ, Ρούντεζ, Σι 8, Τραορέ 8.