Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν δύσκολη για την Αργεντινή. Η αύξηση των επιτοκίων στις ΗΠΑ στέρησε χρήματα από τις αναπτυσσόμενες αγορές και τα νομίσματα των χωρών της Λατινικής Αμερικής υποχώρησαν. Πιο πολύ απ’ όλα το αργεντίνικο πέσο. Και όταν το δολάριο ανεβαίνει, η ανησυχία των πολιτών αυξάνεται.

Δύο και πλέον χρόνια αφότου ο μεταρρυθμιστής Μαουρίτσιο Μάκρι ανέλαβε την εξουσία στην Αργεντινή, και οι επενδυτές φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους μαζί του. Το πέσο έχει υποχωρήσει κατά περίπου 16,5% έναντι του δολαρίου από την αρχή του έτους, γεγονός που φαίνεται ότι προκάλεσε έντονη νευρικότητα στην κεντρική τράπεζα της χώρας. Το Σάββατο η κυβέρνηση Μάκρι έκανε μια προσπάθεια να «αναστήσει» το νόμισμα της χώρας. Η κεντρική τράπεζα αύξησε το βασικό της επιτόκιο από το 27,5% στο 40%, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως, οδηγώντας σε άλμα 4,78% το πέσο. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση αναθεώρησε προς τα κάτω τον στόχο της για το δημοσιονομικό έλλειμμα, στο 2,7% του ΑΕΠ. Ωστόσο οι σπασμωδικές κινήσεις μάλλον προδίδουν έλλειψη ψυχραιμίας.

«Στην Αργεντινή υπάρχουν», σχολιάζει ο πολιτικός επιστήμονας Χουάν Γκερμάνο, «τρεις απαγορευμένες λέξεις: πληθωρισμός, δολάριο και ανεργία. Κάθε Αργεντινός μπορεί να πανικοβληθεί με αυτά τα θέματα, αλλά η ανεργία είναι το πιο τρομαχτικό απ’ όλα. Και από αυτά τα τρία θέματα – ταμπού, τα δύο κυριάρχησαν την εβδομάδα που πέρασε». Ο ιδιοκτήτης ζαχαροπλαστείου Οσκαρ, στη Βίλα Ουρκίζα, μια μεσοαστική συνοικία του Μπουένος Αϊρες, επιβεβαιώνει στην «El Pais» ότι όλος ο κόσμος μιλάει αυτές τις μέρες για το ίδιο θέμα. «Ολοι ένα έχουν να πουν: ανεβαίνει το δολάριο, ανεβαίνουν οι τιμές των πάντων –αέριο, φως, βενζίνη».

«Η Αργεντινή σκέφτεται πράσινο» λέει ένα παλιό ρητό που επέζησε όλων των κυβερνήσεων που προσπάθησαν να χειριστούν την οικονομία της χώρας. Φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι, κεϊνσιανοί, λαϊκιστές, εθνικιστές: στην ιστορία αυτής της νοτιοαμερικανικής χώρας δοκιμάστηκαν όλες οι συνταγές. Ομως το δολάριο ήταν πάντα εκεί. «Οι Αργεντινοί σκέφτονται σε δολάρια λόγω της ιστορίας του πληθωρισμού που ξεκίνησε στη χώρα μας τη δεκαετία του ’40 και με το πέρασμα των ετών είχε τεράστιες επιπτώσεις» εξηγεί ο Γκερμάνο. Το 1981, ένας από τους τελευταίους υπουργούς Οικονομικών της χούντας, ο Λορέντσο Σιγκότ, είπε μια φράση που τον ενέγραψε στην Ιστορία. «Οποιος βάζει στην τσέπη δολάρια, χάνει» δήλωσε λίγες μέρες πριν υποτιμήσει το πέσο κατά 30%. Αποτελεί απλά ένα παράδειγμα που εξηγεί γιατί επιβιώνουν ακόμα τα φαντάσματα του παρελθόντος στην Αργεντινή.

Ανησυχία επικρατεί όχι μόνο στους πολίτες αλλά και μεταξύ των επενδυτών, που ζητούν ταχύτερο περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος και περισσότερες μεταρρυθμίσεις. «Οι επενδυτές έδωσαν στον Μάκρι περίοδο χάριτος 18 μηνών για να βάλει μια τάξη. Στη συνέχεια, όμως, άρχισαν να ανησυχούν» λέει στο Bloomberg ο Κλάουντιο Λόζερ, διευθυντής της Centennial Group Latin America και πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ για το δυτικό ημισφαίριο. «Τώρα, με τη δημοσιονομική προσαρμογή να είναι ασθενική, τον πληθωρισμό αμετακίνητο και τα αμερικανικά ομόλογα να είναι περισσότερο ελκυστικά, φαίνεται πως οι επενδυτές έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους» προσθέτει.

Τελευταία Νέα