«Ο Ολαφ Σολτς δεν παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό από την πολιτική του Χριστιανοδημοκράτη προκατόχου του. Αυτό είναι ιδιαίτερα λυπηρό για την ευρωπαϊκή πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης συνασπισμού. Μέχρι τώρα δεν μπορεί να διακρίνει κανείς εάν και πώς σκοπεύει να αλλάξει την πολιτική λιτότητας που παραλίγο θα οδηγούσε την Ελλάδα στην καταστροφή. Ο Σολτς στις δημόσιες εμφανίσεις του αποφεύγει επιμελώς να διαφοροποιηθεί από τον Σόιμπλε. Εάν το SPD συνεχίσει την παλιά γνωστή συνταγή στην ΕΕ, θα πρόκειται για καταστροφή και τίποτε άλλο παρά εκλογική απάτη». Ωχ! Ποιος γράφει τα παραπάνω; Η έγκυρη γερμανική εφημερίδα «ΤΑΖ», αναφερόμενη στο γερμανικό σχέδιο προϋπολογισμού που μόλις προχθές παρουσίασε ο διάδοχος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Σοσιαλδημοκράτης Ολαφ Σολτς. Ταυτόχρονα, η «Handelsblatt», η κορυφαία οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας, σημειώνει: «Ο προϋπολογισμός έχει λίγα νέα στοιχεία, αντιθέτως διαθέτει πολλά από την κληρονομιά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο νέος μεγάλος συνασπισμός συνεχίζει από εκεί ακριβώς που σταμάτησε ο παλιός. Ανακηρύσσει το «συνεχίζουμε όπως πριν» σε status quo με καταστροφικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις».

Αν τώρα όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να αποκαθηλώσουν τις πιο επίμονες αυταπάτες και τα ψέματα που κυριαρχούν όχι μόνον στην Ευρώπη αλλά, κυρίως, στην απελπισμένη Ελλάδα, υπάρχει και η συζήτηση για το χρέος: η νέα γερμανική κυβέρνηση επέστρεψε ως μη αποδεκτό το γαλλικό σχέδιο για την ελάφρυνσή του και τόσο το Βερολίνο όσο και οι Βρυξέλλες έκλεισαν εκ νέου τη συζήτηση που, όπως και αυτή για τη δήθεν αλλαγή οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη που διάφοροι εδώ συντηρούν και αναπαράγουν χωρίς να ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα.

Γιατί; Επειδή έτσι βολεύει αρκετούς: ποιος το περίμενε πριν από λίγους μήνες ότι ο «αριστερός» έλληνας πρωθυπουργός θα τηλεφωνούσε στον τότε πρόεδρο του SPD Μάρτιν Σουλτς για να τον πιέσει να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία με επιχείρημα τη… σταθερότητα της Ευρώπης και τη «σωτηρία» της Ελλάδας; Η ελληνική κυβέρνηση είναι πλέον, εδώ και καιρό ο πιο πιστός φίλος και διαφημιστής της ακραίας πολιτικής του Βερολίνου που οι ίδιοι οι ανεξάρτητοι γερμανοί αναλυτές παραδέχονται πια ότι υπήρξε καταστροφική για την Ελλάδα αλλά, μεσοπρόθεσμα, και για την Ευρώπη.

Ομως η ελληνική κυβερνώσα «Αριστερά» θέλει να τα έχει καλά με τους Γερμανούς με κάθε κόστος: δίνει τα πάντα, κάνει ό,τι της ζητηθεί, προπαγανδίζει την πολιτική τους. Ολα αυτά, για να έχει αδιατάρακτη παραμονή στην εξουσία, χωρίς κρίσεις. Η συμφωνία τηρείται: το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες δεν ενοχλούν εφόσον γίνεται η δουλειά τους. Τώρα, το αν στην Αθήνα στήνεται ένα προεκλογικό σκηνικό με αθρόες εκ νέου προσλήψεις, με το κράτος λάφυρο στο κόμμα, ακόμα και με μαζικές ακυρώσεις προστίμων, αυτά ούτε τα βλέπουν, ούτε τα ακούν.

Τα ψέματα όμως δεν βγαίνουν ποτέ σε καλό, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, σε εκείνους που ζουν μέσα από αυτά. Το ίδιο ακριβώς και οι αυταπάτες.