Στο υπαρκτό για πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες δίλημμα της παραμονής στη χώρα ή της φυγής στο εξωτερικό, ο Πάνος Μπίρμπας επέλεξε και τα δύο. Βρέθηκε στο Λονδίνο, όπου εμπνεύστηκε το νέο του άλμπουμ «Finchley Road» (ο δρόμος της εκεί διαμονής του), διαποτισμένο από την ιδιαίτερη και πολλές φορές μουντή ατμόσφαιρα της πόλης, αλλά γύρισε στην Ελλάδα, όπου και το ηχογράφησε. Ακούγοντάς το διακρίνεις στον ήχο τη λονδρέζικη συννεφιά που όμως διακόπτεται από αχτίδες ελληνικού φωτός.

«Η βροχερή πόλη του Λονδίνου και οι ιστορίες που συνέβησαν κατά την παραμονή μου εκεί έγιναν δέκα κομμάτια που χαρακτηρίζονται, κατά κύριο τουλάχιστον λόγο, από τα προσωπικά μου βιώματα στην πόλη αυτή. Στην πραγματικότητα όμως το άλμπουμ εστιάζει στον ίδιο τον άνθρωπο. Μιλά για τον αληθινό έρωτα μέσα από το ανθρώπινο φίλτρο, συνυπάρχουν η γέννηση και η απώλεια».

Ο Πάνος Μπίρμπας δουλεύει τα τελευταία χρόνια ως κοινωνικός λειτουργός στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, ερχόμενος καθημερινά σε επαφή με ξεριζωμένους ανθρώπους που προσπαθούν να χτίσουν ένα μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, με βαρύ αντίτιμο πολλές φορές. Στο τραγούδι του «The Boat» αναφέρεται στο ναυάγιο μιας βάρκας προσφύγων στο Φαρμακονήσι με πολλά θύματα.

«Αυτό συνέβη τα πρώτα χρόνια της προσφυγικής κρίσης και εγώ ως κοινωνικός λειτουργός ήρθα σε άμεση επαφή με κάποιους από τους πρόσφυγες αυτούς, που είχαν χάσει τους δικούς τους ανθρώπους στο ναυάγιο. Βίωσα από πολύ κοντά το τραύμα τους και ήταν, μπορώ να πω, και για εμένα μια τραυματική εμπειρία.Το προσφυγικό ζήτημα ήταν το σημαντικότερο ζήτημα που έχουν αντιμετωπίσει η Ελλάδα και η Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και εξακολουθεί να αποτελεί ένα ζήτημα προς επίλυση, καθώς ακόμα δεν μοιάζει να έχουμε εφεύρει τους κατάλληλους μηχανισμούς για την ουσιαστική ένταξη των ανθρώπων που φτάνουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, στις κοινωνίες μας».

Εχοντας ζήσει αρκετό καιρό στο εξωτερικό, είδε με πιο καθαρή ματιά τη χώρα και όλα όσα συχνά της καταμαρτυρούμε, δικαίως ή αδίκως. «Σίγουρα όταν βλέπεις την Ελλάδα από απόσταση καταλαβαίνεις πως υπάρχουν πολλά προβλήματα, τα οποία είναι πολύ σοβαρά και πολύ σημαντικά, η πραγματικότητα όμως είναι πως δεν υπάρχει πουθενά η γη της επαγγελίας. Η Ευρώπη ολόκληρη παλιώνει γενικά. Μπορεί στην Ελλάδα αυτό να είναι πιο ορατό, αλλά δυστυχώς η έκπτωση των κοινωνικών αξιών είναι παρούσα παντού. Σε κάθε χώρα της Ευρώπης πλέον συναντάς αυτά τα φαινόμενα ακραίας φτωχοποίησης».

Στα τραγούδια του είναι ευδιάκριτες οι δημιουργικές συγγένειες με μεγάλους δημιουργούς, όπως ο Nick Cave και ο Leonard Cohen, που φαίνεται να τον έχουν επηρεάσει βαθιά στον τρόπο έκφρασης. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί. «O Lou Reed, o David Bowie, oι Smiths, πολλοί τραγουδοποιοί από την αμερικανική σκηνή, είναι βασικές επιρροές μου. Θαυμάζω πολύ τους έλληνες δημιουργούς. Πιστεύω πως ο Μάνος Χατζιδάκις από τη μια και το ρεμπέτικο από την άλλη έχουν παγκόσμια αξία και έχουν επηρεάσει κάθε έλληνα δημιουργό». Παράλληλα με τις προσωπικές του δουλειές, ο Πάνος Μπίρμπας συμμετέχει και στο συγκρότημα Dustbowl, κάνοντας συχνά εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ και ανοίγοντας συναυλίες ξένων καλλιτεχνών. Το δίλημμα «σόλο ή σε συγκρότημα» δεν μοιάζει να τον αφορά. «Το ζήτημα για μένα είναι να υπάρχουν και να γεννιούνται τραγούδια. Πιστεύω στη μεγάλη ανάγκη για δημιουργία, ειδικά στη σημερινή εποχή που αυτό φαίνεται πολύ δύσκολο. Μόνο αυτή η ανάγκη με τρέφει και με κινεί».

Το CD «Finchley Road» κυκλοφορεί από τη Violins Productions