Ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής ήταν σφόδρα ενοχλημένος από τη διαδήλωση, προχθές στον Πειραιά, φιλάθλων του Ολυμπιακού, που διαμαρτύρονταν εναντίον του υπουργού Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτου ώσπου να τους επιτεθούν με ιδιαίτερη βία τα ΜΑΤ. Και από το βήμα της Βουλής επιτέθηκε κατά της αντιπολίτευσης, των εφημερίδων μας, του Ολυμπιακού αλλά και κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη.

«Για το περιστατικό στον Πειραιά, η αντιπολίτευση δεν είπε κουβέντα» είπε ο Σταύρος Κοντονής. «Γιατί; Μήπως γιατί έχει εκλεκτική συγγένεια ο κ. Μαρινάκης με την οικογένεια Μητσοτάκη; Οι εφημερίδες του κ. Μαρινάκη έχουν γίνει ντουντούκες της ΝΔ και της ΔΗΣΥ».

Είναι γνωστό ότι ο Σταύρος Κοντονής ανέκαθεν πορευόταν με ιδεολογικές παρωπίδες. Αλλά αυτή τη φορά είναι προφανές ότι τον τυφλώνει η προκατάληψη και η οργή, επειδή το σχήμα που υπηρετεί δεν του βγαίνει. Και όταν οργίζεται κανείς από προκατάληψη, απλώς, δείχνει τη γύμνια επιχειρημάτων που διαθέτει και την αδυναμία του να κατανοήσει τους κανόνες της δημοκρατίας.

Αλλά ο Σταύρος Κοντονής είναι, γενικώς, γυμνός από δημοκρατικά επιχειρήματα. Ισως επειδή ανέκαθεν ήταν φορέας αυταρχικών επιλογών –ανάλογων εκείνων που νομιμοποιούσε όταν παρήλαυνε, επικεφαλής αντιπροσωπείας νεολαίας κόμματος της ευρωπαϊκής δημοκρατικής κομμουνιστικής Αριστεράς στη Βόρεια Κορέα. Στην πορεία, αν και νομικός, αποδείχτηκε ότι είναι γυμνός και από νομικά επιχειρήματα –αφού είναι το πρώτο κυβερνητικό στέλεχος που, το καλοκαίρι, περιφρονούσε τη διάκριση των εξουσιών, θεμέλιο της δημοκρατίας, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος συνομιλούσε τηλεφωνικά με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη, από το κελί του, με σκοπό να επηρεάσει εν εξελίξει δικαστική υπόθεση. Αλλά αυτά συμβαίνουν όταν ο αυταρχισμός συμβαδίζει με την άγνοια.

Το ταραγμένο 2011. Ο Σταύρος Κοντονής είναι ένας από εκείνους που δόξασαν τη βία και τους προπηλακισμούς κατά της δημοκρατίας το ταραγμένο 2011. Ανέχτηκε τις μούντζες κατά του Κοινοβουλίου, ανέχτηκε τους κουκουλοφόρους που στρέφονταν κατά της ομαλότητας, συμμάχησε στον αντιμνημονιακό αγώνα με δηλωμένους εχθρούς της δημοκρατίας. Με το αζημίωτο. Ετσι διέβη το κατώφλι του Κοινοβουλίου και έτσι κατέλαβε υπουργικό θώκο.

Ο άνθρωπος που ουδέποτε αποδοκίμασε συνθήματα τύπου «να καεί, να καεί, το μπιπ η Βουλή», ο άνθρωπος που δεν έχει βρει μια λέξη συμπάθειας για τα θύματα της Marfin, χθες ανακάλυψε ότι υπάρχουν και κακές διαδηλώσεις. Ανακάλυψε, δηλαδή, ότι φουντώνει η λαϊκή οργή κατά των επιλογών της κυβέρνησής του, που έκαναν φτωχότερους τους πολίτες, ισοπέδωσαν τη μεσαία τάξη και, με πρωτοφανή αυταρχισμό, μεθοδεύουν μια άγρια διαπλοκή στον Τύπο αλλά ακόμα και τον έλεγχο του αθλητισμού, προκειμένου ακόμα και οι συλλογικοί συμβολισμοί να είναι εργαλεία στις κυβερνητικές βουλήσεις.

Χτες διαδήλωσαν, και κτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ, φίλαθλοι του Ολυμπιακού. Δεν έχουν δικαίωμα να συναθροίζονται; Δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ειρηνικά ομάδες του πληθυσμού για ό,τι θεωρούν έκφραση αδικίας προς αυτούς εκ μέρους της κρατικής εξουσίας; Στις δημοκρατίες, αυτό είναι αυτονόητο. Οχι στο καθεστώς που έχει στο μυαλό του ο Σταύρος Κοντονής. Ο οποίος, απροκάλυπτα, δεν διστάζει να αποδείξει τις εκλεκτικές συγγένειές του.

Ωστόσο, το κύμα οργής που έρχεται είναι μεγάλο. Στη Θεσσαλονίκη η κινητοποίηση της Αστυνομίας ήταν τεράστια, μιλούσε βλέπετε ο Πρωθυπουργός και έπρεπε οι διαδηλωτές να κρατηθούν μακριά, μη και φανεί ότι αποδοκιμάζεται η σαθρή πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Τέλος, ο Σταύρος Κοντονής συνεχίζει να καταφέρεται απαξιωτικά εναντίον των «ΝΕΩΝ» και του «ΒΗΜΑΤΟΣ». Λησμονεί ότι ο Τύπος είναι ανεξάρτητος, ότι είναι δημοκρατικό κεκτημένο η κριτική προς τις εξουσίες. Μπορεί η σχέση του υπουργού Δικαιοσύνης με τη δημοκρατία να είναι ελλιπής, αλλά ο ανεξάρτητος, ελεύθερος και έγκυρος Τύπος, πρωτίστως, οφείλει να προστατεύει τη δημοκρατία από εκείνους που την επιβουλεύονται. Οι δημοσιογράφοι των «ΝΕΩΝ» και του «ΒΗΜΑΤΟΣ» δεν είναι ούτε «λαγοί» του εξουσιαστικού συστήματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ούτε ιμάντες μεταφοράς της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Οσο για τις δικαστικές υποθέσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη, θα περίμενε κανείς ότι ο Σταύρος Κοντονής θα ανεδείκνυε την πρόσφατη πανηγυρική αθώωσή του από τις κατηγορίες για την ποδοσφαιρική δράση του, την οποία απλώς κατάπιε. Και επίσης, ως ευαίσθητος δημοκράτης, φρόνιμο θα ήταν να υπολογίζει πάντα το τεκμήριο της αθωότητας πριν μιλήσει για ανοιχτές δικαστικές υποθέσεις, πριν εκτεθεί δηλαδή ακόμα μια φορά ως θιασώτης μιας αντιδημοκρατικής, αυταρχικής κουλτούρας.

ΥΓ1: Μιλά για διαπλοκή ο άνθρωπος που ακόμα δεν έχει αντιμετωπίσει δύο λαθρεμπορικά πλοία με τσιγάρα ανοιχτά της Κρήτης!

ΥΓ2: Η κυβέρνηση ας συνηθίσει στην ιδέα ότι οι διαδηλώσεις εναντίον της θα είναι εφεξής καθημερινότητα. Επειδή και το ψέμα και η κοροϊδία έχουν κοντά ποδάρια.