Φυσικά και ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Αυτή η μαγική του δύναμη να λειαίνει τις γωνίες και να κάνει τα πάντα να φαίνονται πιο εύκολα. Αγραφος κανόνας της ζωής. Κάθε κανόνας όμως έχει πάντα και την εξαίρεσή του.

Η περίπτωση του ποδοσφαίρου μας και όσα συμβαίνουν γύρω από αυτό, επίκαιρη αλλά και απολύτως χαρακτηριστική. Δεν έχουν περάσει παρά μερικά 24ωρα από την απόφαση του Αρείου Πάγου που έστειλε μια σκευωρία στη φυσική της θέση. Η αθώωση του Βαγγέλη Μαρινάκη, το οριστικό τέλος του αφηγήματος της «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο.

Η Δικαιοσύνη μίλησε και προφανώς για αυτό δεν αμφιβάλλει κανείς. Δεν ήταν η μόνη όμως που είχε λαλιά. Εκείνη είπε την τελευταία – και αμετάκλητη – κουβέντα. Προηγήθηκαν εκατομμύρια άλλες που έσταξαν δηλητήριο, λέρωσαν υπολήψεις, διαμόρφωσαν απόψεις, ναρκοθέτησαν το ίδιο το χορτάρι!

Ανευθυνότητα

Η κεντρική πολιτική σκηνή από το ίδιο το βήμα της Βουλής, τα MΜΕ, o μοναδικός πλανήτης των social media, η ζύμωση ή και χειραγώγηση της «κοινής γνώμης» το ντόμινο της αναπαραγωγής που δίνει διεθνείς διαστάσεις. Ολοι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Αυτής που δίπλωσε σαν θηλιά για 43 μήνες γύρω από – κατά τα άλλα – ένα παιχνίδι. Ακριβώς 43 μήνες «ομηρείας». Από τον Αύγουστο του 2014, όταν έγινε γνωστό το πόρισμα Κορέα μέχρι τους τίτλους τέλους.

Απρίλη του 2015 ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης ζητούσε την παραίτηση από το ποδόσφαιρο κάθε εμπλεκόμενου στην υπόθεση. Φλεβάρη του 2017 από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατηγορεί ανοιχτά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «την περίεργη ανοχή που δείχνει στην εγκληματική οργάνωση του ποδοσφαίρου». Δεκάδες και οι (αντίστοιχες) δημόσιες τοποθετήσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, που κάποια στιγμή έδειξε το μεσαίο του δάχτυλο προς τους φίλους του Ολυμπιακού και τους απειλούσε – με νόημα – ενώνοντας τα δύο του χέρια στους καρπούς, σχηματίζοντας «χειροπέδες». Αντίστοιχα, ο τέως υφυπουργός Παιδείας τραγούδησε χυδαία συνθήματα για «10.000 γαύρους» σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ακούγοντας τον ύμνο του Ολυμπιακού, μίλησε για μια ΠΑΕ «τυπικότατη περίπτωση μαύρου χρήματος που εκτρέπεται από άλλες δραστηριότητες, οριζόντιες και μη».

Εφτασαν μάλιστα οι ΑΝΕΛ σε ανακοίνωσή τους τον περασμένο Νοέμβρη να χαρακτηρίσουν τον Ολυμπιακό «εγκληματική ομάδα»! Τον μεγαλύτερο αθλητικό σύλλογο της χώρας, στον οποίο – μιας και οι συμπεριφορές όπως φαίνεται δεν αλλάζουν – μόλις πριν από μερικά 24ωρα ο υφυπουργός Αθλητισμού μιλώντας στο Skysports εντοπίζει «περισσότερο πολιτικά κίνητρα παρά αθλητικά».

Φαντάσματα

Χάθηκε η μπάλα; Προφανώς. Το θέμα όμως είναι ότι η ελληνική κοινωνία με τον τρόπο αυτό είναι υποχρεωμένη να την μαζέψει από τα δίχτυα της!

Στο μεταξύ, μέσα από αυτό το αφήγημα «αναστήθηκαν νεκροί στο ποδόσφαιρο. Εμφανίστηκαν φαντάσματα του παρελθόντος που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιβολή της «Εξυγίανσης» και συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν στη νέα τάξη πραγμάτων.  Επέστρεψαν διότι τούς… άνοιξαν την πόρτα ακριβώς τα όσα ακούστηκαν και ουσιαστικά επιβλήθηκαν για την «εγκληματική οργάνωση», πολύ πριν από την απόφαση του Αρείου Πάγου.