Θυμήσου, σώμα

Επί σκηνής το έργο της παρουσιάζεται σαν περφόρμανς εν εξελίξει, σε πολύ αρχικό στάδιο. Η συλλογιστική της, ωστόσο, είναι ολοκληρωμένη και φιλοδοξεί να διερευνήσει την ευθραυστότητα και τη δύναμη του ανθρώπου. Αλλωστε, η Θάλεια Δήτσα, περφόρμερ και χορογράφος, τους τελευταίους μήνες με τη νέα της ομάδα Ma εστιάζουν στην έρευνα και την πρακτική της σωματοποίησης στην performance. Μαζί θα ανεβάσουν την παράσταση «Μια προσωπική ιστορία», εκτός συναγωνισμού στο πλαίσιο του φετινού In progress feedback festival, που διοργανώνει το καλλιτεχνικό δίκτυο Κινητήρας.

Στο φεστιβάλ, εννέα ομάδες από το ευρύτερο φάσμα των παραστατικών τεχνών θα μοιραστούν με το κοινό έργα τους σε εξέλιξη, για να λάβουν την άποψή του μέσα από τη διαδικασία της ψηφοφορίας. «Για εμένα είναι σημαντικές και οι δύο λειτουργίες του φεστιβάλ. Και ως διαδικασία αμοιβαίας εκπαίδευσης και επικοινωνίας καλλιτεχνών και κοινού και ως προς το άνοιγμα – κάλεσμα σε έργα σε διαδικασία διαμόρφωσης. Είναι κάτι που πιστεύω πως κινητοποιεί, εμπνέει και δυναμώνει τη δημιουργική διαδικασία και δίνει τη δυνατότητα μίας ενδεχόμενης ολοκληρωμένης παρουσίασης στο μέλλον», αναφέρει η ίδια η δημιουργός.

Στη δική της παράσταση με αφετηρία ένα βίωμα μετέωρο αλλά καθοριστικό, συνθέτουν ένα μωσαϊκό στιγμών, μοιράζονται δικές τους ιστορίες και προσκαλούν άλλους ν’ ακούσουν τις αφηγήσεις τους. «Το να μιλάμε για τις εμπειρίες μας, να αφηγούμαστε, είναι ένας πολύτιμος τρόπος να μοιραζόμαστε τον πλούτο μας και να φτιάχνουμε δεσμούς ή να συνειδητοποιούμε τους δεσμούς μας. Τελικά για αυτή τη φάση εργαστήκαμε με ιστορίες μέσα από τους συντελεστές της παράστασης –αν και όλες οι άλλες ιστορίες –επιπλέουν και συνομιλούν στο μυαλό μου με τα δικά μας βιώματα», τονίζει η Δήτσα.

ΣΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Αφετηρία της κάθε κίνησης είναι οι αρχικές ιστορίες, η ενέργεια και η δράση της αφήγησης. Η φωνή όμως, καθώς αφηγείται, γίνεται ηχητικό τοπίο προς εξερεύνηση και ψηφιακή επεξεργασία με το σώμα τελικά να ανταποκρίνεται και να αντιδρά. «Εξερευνούμε τη μνήμη μέσα από τη σωματικότητα. Μία βασική ερώτηση είναι «πώς θυμάται το σώμα;» γιατί πραγματικά εκεί είναι που καταγράφεται και αναπαράγεται η διαδικασία της μνήμης. Επισκεπτόμαστε τις ατμόσφαιρες, τα μέρη του σώματος, με τη φωνή, με την κίνηση –συνομιλούμε με τις ιστορίες των άλλων μέσα από τη σωματική ανταπόκριση –μέσα από την ενέργεια της φωνής, της παρουσίας, του σώματος. Χρησιμοποιούμε τα εργαλεία ευαισθητοποίησης που διδάσκουμε ώστε να ανοίξουμε και να γίνουμε κεραίες και αγωγοί. Χρησιμοποιούμε την ενσυναίσθηση και την εστιάζουμε στη δημιουργική απόκριση πάνω σε κάθε ιστορία. Βρίσκουμε τη δόνηση της κάθε ιστορίας μέσα μας, σωματικά, και κινούμαστε με αυτή. Η αυθεντική κίνηση, η συνείδηση –μέσω της βιωματικής ανατομίας –των διαφορετικών σωματικών συστημάτων, η ενέργεια της φωνής είναι εργαλεία που αξιοποιούμε σε αυτή την εξερεύνηση» δηλώνει η χορογράφος.

Σε όλη την καριέρα της Δήτσα γενικότερα, οι σωματικές πρακτικές αποτελούν αντικείμενο διερεύνησης αλλά και έμπνευσης παράλληλα. Η ίδια, αν και σπούδασε αρχικά φυσική, εντέλει καταπιάστηκε με τη χορογραφία και τις σπουδές κοινωνιολογίας. Ως performer έχει εργαστεί με τη Μαρία Αγγέλου, την ομάδα Συν+εργασία, την Αιμιλία Μπουρίτη, την Αφροδίτη Βερβενιώτη και τη Sumako Koseki. Εχει χορογραφήσει μικρά χορευτικά έργα όπως το «A road to the world» και έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές παραστάσεις. Ακόμα, έχει εργαστεί ως συντονίστρια, εκπαιδεύτρια και καλλιτέχνιδα σε δράσεις και προγράμματα κοινοτικής τέχνης και καλλιτεχνικής ανάπτυξης – επιμόρφωσης για επαγγελματίες και ερασιτέχνες.