Οι «αναφερόμενοι» μίλησαν, οι αρχηγοί τσακώθηκαν, οι κάλπες στήθηκαν, οι ψηφολέκτες πήραν θέση: όλα ήταν έτοιμα για την τελευταία πράξη της συζήτησης και την παραπομπή σε Προανακριτική Επιτροπή δέκα πολιτικών προσωπικοτήτων για την υπόθεση Novartis –ανάμεσά τους, δύο πρώην πρωθυπουργοί. Τα πάντα έδειχναν να λειτουργούν ρολόι για την κυβέρνηση –έστω κι αν η Βουλή μετρούσε ψήφους τα ξημερώματα. Ομως, όπως συνηθίζουν να λένε οι παλιοί κοινοβουλευτικοί, καμία μυστική ψηφοφορία δεν ξεφεύγει από τις απρόοπτες διαρροές –οι αριθμοί, άλλωστε, λένε πάντα την αλήθεια και η μαραθώνια διαδικασία της Τετάρτης δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Η παραπομπή των δέκα υπερψηφίστηκε επισήμως από μια ιδιότυπη ομάδα κομμάτων: ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή είχαν από την αρχή κάνει γνωστές τις προθέσεις τους. Η γραμμή ακολουθήθηκε σχεδόν ευλαβικά, με τους παρόντες βουλευτές των τεσσάρων κομμάτων να στέλνουν χωρίς καμία απώλεια (182 ψήφοι) τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα στην Προανακριτική. Η αξιωματική αντιπολίτευση, την ώρα της ψηφοφορίας, επέλεξε να μην προσέλθει στις κάλπες, κάνοντας τις κακές γλώσσες να μιλούν για φόβο ενδεχόμενων διαρροών. Το Κίνημα Αλλαγής (ΔΗΣΥ και Ποτάμι), από την άλλη, αποφάσισε να ακολουθήσει άλλη στρατηγική και ψήφισε τυπώνοντας το δικό του ψηφοδέλτιο. Πέραν των πολιτικών διαφοροποιήσεων, η στάση τους απέδωσε καρπούς: ήταν πολύ εύκολο και για τα δύο στρατόπεδα να ελέγξουν την ψήφο των βουλευτών τους. Ετσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είδε τους 75 δικούς του βουλευτές, αν και παρόντες στην αίθουσα, να απέχουν από τη διαδικασία, ενώ Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης δεν μέτρησαν ούτε μία απώλεια –το δικό τους ψηφοδέλτιο χρησιμοποιήθηκε από όλους τους κεντροαριστερούς βουλευτές.

Με αυτά τα δεδομένα, δύο ήταν οι πηγές από τις οποίες μπορούσαν να προκύψουν οι όποιες πλεονάζουσες ψήφοι –η δεξαμενή των ανεξάρτητων και οι βουλευτές της Ενωσης Κεντρώων, οι οποίοι επισήμως θα ψήφιζαν «παρών». Κάπως έτσι, τρεις ψήφους παραπάνω συγκέντρωσε ο Βαγγέλης Βενιζέλος και τέσσερις οι πρώην υπουργοί Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης και Ανδρέας Λοβέρδος, που στις ομιλίες τους καταφέρθηκαν με σκληρό τόνο απέναντι στην κυβέρνηση. Στην περίπτωση του Δημήτρη Αβραμόπουλου, φαίνεται πως η επιλογή του να υποβάλει υπόμνημα αντί να προσέλθει στο βήμα δεν έκανε καλή εντύπωση στους συναδέλφους του, με τον κοινοτικό επίτροπο να συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους υπέρ της παραπομπής του (188).

Από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι τόσο το ΚΚΕ όσο και η Χρυσή Αυγή ψηφίζουν πάντα συντεταγμένα, το κυβερνητικό μέτωπο μέτρησε τις δικές του απώλειες. Στις περιπτώσεις του Γιώργου Κουτρουμάνη και του Ανδρέα Λυκουρέντζου αυτές ήταν μικρές.

Οι 170 ψήφοι που συγκέντρωσε η παραπομπή του Παναγιώτη Πικραμμένου, ωστόσο, επιβεβαίωσαν σιωπηλά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μετά την ομιλία του –σε αντίθεση με τον Παύλο Πολάκη, πολλά μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ χαμήλωσαν το βλέμμα, ακούγοντας χωρίς πολλά χαμόγελα τη συγκινητική εξομολόγηση του πρώην υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Οι διαρροές στην κάλπη νούμερο 7, που του αντιστοιχούσε, θα μπορούσαν να είναι ακόμα περισσότερες, καθώς οι ψίθυροι στο εντευκτήριο και το καφενείο της Βουλής αμέσως μετά το τέλος της ομιλίας του αναδείκνυαν μια έντονη αμηχανία.

Ο Σαλμάς. Το χαμηλότερο σκορ κατέγραψε ο Μάριος Σαλμάς. Ο πρώην υπουργός της ΝΔ, αφού πρώτα άκουσε τον Παναγιώτη Κουρουμπλή να του αποδίδει τα εύσημα για την επίθεση εναντίον της Novartis το 2014 και τον Πάνο Καμμένο να τον «δείχνει» ως αξιόπιστο συνομιλητή και πληροφοριοδότη του FBI, είδε τους βουλευτές των ΑΝΕΛ να μην υπερψηφίζουν την παραπομπή του. Την ίδια στάση, δείχνουν οι αριθμοί, ακολούθησε και η Χρυσή Αυγή –έτσι, ο Σαλμάς φαίνεται πως «χρωστά» την τελική απόφαση για το πρόσωπό του στην αμετάβλητη στάση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.

«Οταν οι νόμοι των μαθηματικών ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δεν είναι σαφείς. Και όταν είναι σαφείς, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα» φέρεται να είπε κάποια στιγμή ο Αλμπερτ Αϊνστάιν. Μπορεί να μην είχε στο μυαλό του το ελληνικό Κοινοβούλιο, όμως μέσα στο επικοινωνιακό σόου των τελευταίων ημερών οι αριθμοί της ψηφοφορίας της Τετάρτης είναι το μοναδικό πράγμα που βγάζει κάποιο νόημα.