«Η ψαλίδα κλείνει. Το θέμα είναι αν κλείνει μόνο από την πάνω μεριά». Αυτή ήταν η συζήτηση στο γραφείο την περασμένη Κυριακή παρακολουθώντας την μπασκετική ΑΕΚ με τον Ντράγκαν Σάκοτα στον πάγκο της να νικάει τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου και (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) να κλειδώνει υπέρ τού Παναθηναϊκού το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς της Α1. Το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον η ψαλίδα κλείνει και από τις δύο πλευρές. Δεν είναι μόνο η ΑΕΚ που εκμεταλλεύεται στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις οικονομικές της δυνατότητες. Ομάδες που πριν από μερικά χρόνια δεν υπήρχαν στον μπασκετικό χάρτη είναι πλέον στην κορυφή της «δεύτερης ταχύτητας». Μιλάμε κυρίως για τον Κολοσσό Ρόδου, τον Προμηθέα και το Λαύριο. Σύλλογοι που είναι φως φανάρι ότι διοικούνται από ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και, κυρίως, έχουν την τεχνογνωσία για σωστή διαχείριση των πόρων τους. Αυτό εξασφαλίζει κάτι πολύ πιο σημαντικό από την πορεία πρωταθλητισμού: ότι πολύ δύσκολα θα κάνουν τα λάθη που οδήγησαν σε απανωτούς υποβιβασμούς ομάδες – τοτέμ του ελληνικού μπάσκετ όπως η ΑΕΚ και ο Πανιώνιος που ακόμα βρίσκεται στην Εντατική και ας επέστρεψε στα σαλόνια. Η πάνω μεριά της ψαλίδας –όσο και αν φαίνεται οξύμωρο –κλείνει για τους ίδιους λόγους που οι μικροί «μεγαλώνουν»: οι πολυτέλειες των διάφορων Τσίλντρες έχουν περάσει, η ανάγκη για ορθολογική διαχείριση είναι επιτακτική, συν το ότι η Ευρωλίγκα είναι πλέον πολύ πιο επίπονη και τα ρόστερ λιγότερο ισχυρά, άρα πιο ευάλωτα στους τραυματισμούς.

Τελευταία Νέα