Στην πολιτική αυτό που πρέπει να φοβάσαι είναι τα γεγονότα. Και ήταν πολλά όσα συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα. Η αυξημένη συμμετοχή της πρώτης Κυριακής στις εκλογές για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς αιφνιδίασε την κυβέρνηση και επιβεβαίωσε ότι, αν κάτι πάει στραβά, μπορεί να πάει χειρότερα. Εως πολύ χειρότερα, ανάλογα με την τροπή που θα πάρουν οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά από μεθαύριο.

Η εσπευσμένη ανακοίνωση τη Δευτέρα από τον Πρωθυπουργό του κοινωνικού μερίσματος των 720 εκατ. ευρώ δεν φάνηκε ικανή να μπορεί να ανατρέψει την ήδη βαριά ατζέντα. Οι δανειστές έβαλαν το χέρι τους. Αναψαν το πράσινο φως στο μέρισμα με αντάλλαγμα υποσχέσεις ότι η κυβέρνηση θα τρέξει γρήγορα τα προαπαιτούμενα που αφορούν τις πωλήσεις των μονάδων της ΔΕΗ, τις περικοπές κοινωνικών επιδομάτων και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακινήτων για να κλείσει έως τον Ιανουάριο η τρίτη αξιολόγηση. Ομως για άλλη μια φορά ο πανικός αποδείχθηκε ότι είναι ο χειρότερος σύμβουλος.

Η θεομηνία της επόμενης ημέρας, μαζί με την άτυχη Μάνδρα, έπνιξε και τον πολιτικό και επικοινωνιακό σχεδιασμό που είχε καταστρώσει το Μαξίμου. Η κυβέρνηση, αντί να δρέπει τους καρπούς από το –αν και μικρότερο του αναμενόμενου –κοινωνικό μέρισμα, βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο να προσπαθεί να διαχειρισθεί μια μεγάλη καταστροφή και έναν χείμαρρο ευθυνών που αγγίζει πλέον δικά της στελέχη. Οι πλημμύρες, τουλάχιστον προς το παρόν, έσβησαν το όποιο φιλολαϊκό αποτύπωμα από το μέρισμα συμπαρασύροντας και τη θετική εξέλιξη για το swap των ελληνικών ομολόγων του PSI. Στις λάσπες, βέβαια, χάθηκε και ο αρνητικός πολιτικός αντίκτυπος της συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των συμβολαιογράφων για ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς με αστυνομικά μέτρα προστασίας από τις 29 Νοεμβρίου κόντρα στις ανεδαφικές προσδοκίες που η πρώτη καλλιεργούσε σε μεγάλη μερίδα οφειλετών ότι αν δεν πληρώσει δεν θα χάσει το σπίτι του.

Στην πολιτική υπάρχουν απρόβλεπτα γεγονότα αλλά και προδιαγεγραμμένα. Τα πρώτα μπορούν να λάβουν μορφή ασύμμετρης απειλής για μια κυβέρνηση. Στα δεύτερα οι επιπτώσεις είναι σε γενικές γραμμές προβλέψιμες. Μεταξύ αυτών καλείται να ισορροπήσει τους επόμενους μήνες η κυβέρνηση. Από τη μια, βέβαια, οι καταστροφές στη Μάνδρα ήταν απρόβλεπτες και μεγάλες αλλά περιορίζονται σε τοπικό επίπεδο με βαρύ φόρο αίματος. Από την άλλη, πολλά από τα δύσκολα μέτρα της τρίτης αξιολόγησης που πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται αγγίζουν μεγάλες κατηγορίες ψηφοφόρων.

Από τον Δεκέμβριο οι πλειστηριασμοί ακινήτων μεγαλοοφειλετών στις τράπεζες θα είναι γεγονός. Και αργά ή γρήγορα μέσα στο 2018 θα αγγίξουν οφειλέτες μικρότερων ποσών δίνοντας τον τόνο στην ούτως ή άλλως βαριά καθημερινότητα των μεγάλων φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων. Οι πωλήσεις μονάδων της ΔΕΗ μπορεί να είναι τοπικής εμβέλειας αλλά μαζί με μια σειρά άλλες νευραλγικές ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ και τα μέτρα αναδιοργάνωσης των ΔΕΚΟ θα βαρύνουν το κλίμα.

Τα πολιτικά οφέλη από το μέρισμα θα εξαντληθούν μέσα στα Χριστούγεννα ενώ η δέσμευση για πρωτογενές υπερπλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προσδοκίες νέου μερίσματος του χρόνου. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αφού η αρνητική πορεία των εσόδων εγκυμονεί κινδύνους νέων μέτρων.

Αυτά είναι τα προβλέψιμα γεγονότα. Υπάρχουν και τα απρόβλεπτα.