Δογματική αγκύλωση; Δημαγωγία; Δονκιχωτισμός; Ισως λίγο απ’ όλα. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα μπορεί να είναι ό,τι θέλει. Του το επιτρέπουν οι τίτλοι που έχει κατακτήσει με την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν. Του το επιτρέπουν η αγχίνοιά του και ο διεθνισμός που εκπέμπει.

Οι διαστάσεις του ποδοσφαίρου αποδεικνύονται πολύ μικρές για να χωρέσουν το ελεύθερο πνεύμα του καταλανού Πολίτη Κέιν. Το πολιτικό γρέζι που αφήνει πίσω της κάθε δήλωσή του αρχίζει να προκαλεί αμηχανία, πιθανόν και εκνευρισμό.

Ο Γκουαρντιόλα δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να μετατρέψει το ποδοσφαιρικό βήμα σε πολιτικό, προκαλώντας εκνευρισμό και κακοθυμία στους ανωτέρους του. Το τελευταίο πολιτικό του μήνυμα με αφορμή την ενεργοποίηση του άρθρου 155 του ισπανικού συντάγματος από τον ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι έμοιαζε με προεκλογική ομιλία.