Ψυχολογικά και μόνο, η ανακοίνωση ότι το επόμενο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας θα διεξαχθεί στο προσιτό Βελιγράδι δημιούργησε όνειρα και προσδοκίες στους αχόρταγους έλληνες μπασκετόφιλους, οι οποίοι στο άκουσμα της ονομασίας Kombank Arena είναι φυσιολογικό να ανασύρουν από τη μνήμη τους τον ανεπανάληπτο θρίαμβο της Εθνικής Ανδρών στο Ευρωμπάσκετ 2005.

Ρεαλιστικά, όμως, η διαδρομή προς τον τελικό προορισμό, όπου θα διεξαχθεί το 31ο φάιναλ φορ (18-20 Μαΐου 2018), δεν θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα για τον εξάκις πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό, που έχει να εμφανιστεί στο κορυφαίο ραντεβού από το 2012, και για τον τρις τροπαιούχο Ολυμπιακό, ο οποίος έχει συχνή παρουσία τα τελευταία χρόνια με δύο κατακτήσεις (2012, 2013) και ισάριθμους τελικούς (2015, 2017). Και αυτό γιατί πλάι στις Φενέρμπαχτσε και ΤΣΣΚΑ Μόσχας των κουμπάρων Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρη Ιτούδη, που θα θεωρηθούν αποτυχημένες εάν δεν φτάσουν στο τέρμα του ταξιδιού, η βάση των ομάδων που θα διεκδικήσουν το πλεονέκτημα της έδρας στα πλέι οφ, καθώς και τις επόμενες τέσσερις ώς τη συμπλήρωση της οκτάδας, έχει διευρυνθεί σημαντικά.

Το στοίχημα της πρωταθλήτριας Ευρώπης Φενέρμπαχτσε και ειδικότερα του ρέκορντμαν (εννέα τίτλοι) «Ζοτς» είναι να επουλώσουν τις «πληγές» που δημιούργησαν οι αποχωρήσεις των Εκπε Ούντο (Γιούτα Τζαζ) και Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (Σακραμέντο Κιγκς) ενσωματώνοντας στη «χημεία» τούς νεοαποκτηθέντες Μπραντ Γουοναμέικερ, Νικολό Μέλι, Μάρκο Γκούντουριτς και Τζέισον Τόμπσον. Ομοίως και η ΤΣΣΚΑ θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα της απώλειας του Μίλος Τεοντόσιτς (Λ.Α. Κλίπερς) και να μοιράσει την μπαγκέτα ανάμεσα στον Σέρχιο Ροντρίγκεθ και τον Νάντο ντε Κολό.

Στη δεύτερη σεζόν της αναδιαρθρωμένης διοργάνωσης πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχουν σαφώς οι ελληνικές ομάδες, η Ρεάλ Μαδρίτης (που αναγκάζεται να πορευτεί χωρίς τον τραυματία Σέρχιο Γιουλ), η Μπαρτσελόνα (Χάγκα, Ερτέλ, Σεραφέν κ.ά.), που δεν θα έχει καμία σχέση με το περσινό έκτρωμα, η Χίμκι Μόσχας του Γιώργου Μπαρτζώκα (Σβεντ, Χάνικατ, Αντερσον, Τζένκινς), η ανανεωμένη Μακάμπι Τελ Αβίβ, που επιστράτευσε τον έμπειρο προπονητή Νέβεν Σπάχια, οι τρεις ισπανικές Μπασκόνια (Γκρέιντζερ, Χουέρτας), Βαλένθια (Ερικ Γκριν) και Ουνικάχα Μάλαγα, καθώς και η πάντα φιλόδοξη Αναντολού Εφές.

Στην Ευρωλίγκα, δεν υπάρχει «φτωχός συγγενής». Η Αρμάνι Μιλάνο του Σιμόνε Πιανιτζάνι ενισχύθηκε, η Μπάμπεργκ του Νίκου Ζήση είναι πάντα υπολογίσιμη και οι Ζαλγκίρις Κάουνας και Ερυθρός Αστέρας διαθέτουν μπασκετική παιδεία και αθλητικό εγωισμό.

Τελευταία Νέα