Είτε ο έλληνας Πρωθυπουργός θα βρεθεί πριν από το τέλος του μηνός στη Λευκωσία (που είναι και το πιθανότερο) είτε ο κύπριος πρόεδρος θα ξανάρθει στην Αθήνα για κρίσιμες –όπως χαρακτηρίζονται –συνεννοήσεις και διαμόρφωση ανάλογων αποφάσεων. Καθώς:

1. Τα Ηνωμένα Εθνη –με «σταθερή παρότρυνση» των ΗΠΑ και της Βρετανίας –επιταχύνουν ήδη νέες διαδικασίες επαναλήψεως Διασκέψεως για επίλυση του Κυπριακού νωρίς τον Μάρτιο. Αφού θέσουν «επί χάρτου» μεσολαβητικό σχέδιο, για «διευκόλυνση τελικού συμβιβασμού». Χωρίς αυτό να παίρνει τη μορφή επίσημης διαιτησίας.

2. Εκδηλώνονται νέες τουρκικές προσπάθειες, προκειμένου η Αγκυρα να εξασφαλίσει δεσμευτικές υποσχέσεις από κέντρα ισχύος σχετικά με ζωτικές πτυχές που αφορούν και το είδος της λύσεως και τις δικές της επιδιώξεις. Κυριότερη των οποίων είναι να λάβει «ευρωπαϊκές αντιπαροχές» προκειμένου να συναινέσει.

3. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι: Από την Αγκυρα θα ενεργοποιηθούν ενδεχομένως εκβιαστικές (ακόμη και στρατιωτικής φύσεως) παρεμβάσεις στα κυπριακά θαλάσσια ύδατα, προκειμένου να δημιουργηθούν προβλήματα στις διαδικασίες εκμεταλλεύσεως των κοιτασμάτων της ΑΟΖ, εφόσον σ’ αυτές δεν μετέχουν οι Τουρκοκύπριοι ως κατ’ ουσίαν εντολοδόχοι της.

Αυτό το τελευταίο η Αθήνα θεωρεί ότι είναι δυνατόν να εμπίπτει σε σχεδιασμούς της Τουρκίας που σκοπούν σε αντιπερισπασμό για κρίσιμες επιπλοκές οι οποίες διαφαίνονται στο Αιγαίο. Και ακριβώς αυτά και συναρτώμενες άλλες ενδείξεις (και ταυτόχρονα εξελίξεις) θα τεθούν επί τάπητος προκειμένου Αθήνα και Λευκωσία να προσδιορίσουν «κοινή γραμμή αμύνης». Με την έννοια –όπως αναφέρουν κύκλοι στη Λευκωσία –της από κοινού αποτελεσματικής διαχειρίσεως όσων επέρχονται και όσων ενδεχομένως να εγκύψουν λόγω ασύμμετρων προθέσεων κι ενεργειών της Τουρκίας.

Οι «τέσσερις ελευθερίες». Κι αυτό ενώ υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις ότι: Κάποια ευρωπαϊκά κέντρα φαίνεται ν’ αντιμετωπίζουν με περίεργη ελαστικότητα τις αξιώσεις Ερντογάν για εφαρμογή των «τεσσάρων ελευθεριών» ως κοινοτικών θεσμίων και στην περίπτωση των Τούρκων πολιτών στην κυπριακή επικράτεια. Κάτι που τέθηκε και στις συναντήσεις της γερμανίδας καγκελαρίου στην Αγκυρα τόσο με τον πρόεδρο όσο και τον πρωθυπουργό της χώρας. Και η πρώτη ενημέρωση από διπλωματικές εκθέσεις προς Αθήνα και Λευκωσία είναι ότι: Από πλευράς Μέρκελ, ενώ υπογραμμίσθηκαν τα θεσμικά προβλήματα ως προς την τουρκική αξίωση, εντούτοις μίλησε για «μελέτη κάποιων εναλλακτικών πλαισίων ως προς ζήτημα»! Που σημαίνει ασφαλώς κάποιου βαθμού διολίσθηση από τη μέχρι τώρα αρνητική θέση των Βρυξελλών.

Το θέμα τέθηκε –κατά τις ίδιες πληροφορίες –σε συνάρτηση προς άλλα κρίσιμα (διμερή και άλλα) ζητήματα. Οπόταν και μάλλον υπήρξε διεργασία παζαρέματος. Πάρε δηλαδή και δώσε. Και μαζί με αυτό τέθηκε επί τάπητος και το θέμα της αναβαθμίσεως της τελωνειακής ενώσεως Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Πέραν δηλαδή του Προσφυγικού, που θεωρείται «το πιο καυτό» σήμερα για την Ανγκελα Μέρκελ. Την οποία παρεμπιπτόντως θα επιδιώξει, όπως γίνεται αντιληπτό, να συναντήσει το ταχύτερο και ο πρόεδρος της Κύπρου. Ο οποίος ταυτόχρονα θα έχει νέες και σημαντικές επαφές με την ηγεσία του Ισραήλ μετά τη συνάντηση που είχε με τον επικεφαλής του Αμερικανο-εβραϊκού Συμβουλίου που επισκέφθηκε (όχι τυχαία) τη Λευκωσία χθες.

Τα ενεργειακά. Κι αυτό ενώ εκδηλώνεται από πλευράς αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών ειδικότερο ενδιαφέρον για τις νέες ενόψει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και το αποτέλεσμα των μελετών για τα αποθέματα των κοιτασμάτων που έχουν επισημανθεί. Τα οποία προκρίνονται «τεράστια ποσοτικά και πρωτοβάθμια ποιοτικά» σύμφωνα με αρμοδίους που διαχειρίζονται το θέμα. Κι αυτά είναι που προκαλούν τις επαπειλούμενες επιθετικές παρεμβάσεις της Αγκυρας. Η οποία και απαιτεί αναστολή κάθε ενέργειας πριν από την επίλυση του Κυπριακού και τη σύμπραξη των Τουρκουπρίων σ’ αυτά. Ως ουσιαστικά «οιονεί εντολοδόχων» του.