Στιγμές σκόρπιες από ζωές γυναικών της διπλανής πόρτας σαν ψηφίδες ενός διαλυμένου μωσαϊκού. Ορισμένες γυαλιστερές κι άλλες λιγότερο φανταχτερές, καλούνται να πάρουν τη θέση τους για να πουν τελικά μια ολοκληρωμένη ιστορία. Οχι όμως προτού καθεμία ανοίξει έστω και λίγο τα χαρτιά της. Προτού πει τη δική της ιστορία που, αν και μοιάζει πολύ με εκείνες που μπορεί να έχουμε ακούσει, ξεχωρίζει καθώς είναι φορτωμένη από τα αρώματα που αφήνει η προσωπική αφήγηση και τα οποία σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι ήσουν παρών όταν συνέβησαν όσα περιγράφονται.

Είναι οι 14 ιστορίες που μετέφερε στο χαρτί η Πολυξένη Βελένη. Δρόμοι άναρχα χαραγμένοι μέσα στη ζωή που θα συναντηθούν στην τελευταία ιστορία, τη 15η, και ως μαγική εικόνα θα αποκαλύψουν όσα μέχρι τώρα αποσπασματικά πληροφορούνταν ο αναγνώστης στις προηγούμενες σελίδες. Αποκάλυψη που γίνεται όχι με τρόπο εντυπωσιακό –όπως η έκρηξη ενός πυροτεχνήματος –αλλά με μεθοδικότητα, όπως θα ταίριαζε σε έναν ντετέκτιβ που συλλέγει στοιχεία για μια υπόθεση ή σε έναν αρχαιολόγο που επιχειρεί να ερμηνεύσει τα ευρήματά του.

Κι εδώ έχουμε ακριβώς αυτή την περίπτωση: μιας αρχαιολόγου –και μάλιστα της διευθύντριας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης –που επιστρατεύει την επιστημονική της μεθοδολογία για να «σκάψει» αυτή τη φορά μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, όσο κι αν φαίνεται εξαρχής ότι εστιάζει μόνο στη γυναικεία φύση. Σαν από εσωτερική παρόρμηση βάζει στο χαρτί προβλήματα καθημερινά, φοβίες, άγχη και αγωνίες, τα μικρά κι ασήμαντα, που αρκούν όμως για να στοιχειώσουν την ύπαρξή μας, ενώ δεν είναι λίγες οι στιγμές που το καυστικό της χιούμορ και η διάθεση αυτοσαρκασμού της επιχειρούν να ελαφρύνουν το κλίμα όταν έχει βαρύνει επικίνδυνα.

Προσπάθεια να ξορκίσει ή να συνειδητοποιήσει όσα συμβαίνουν στις γυναίκες ανεξαρτήτως επαγγελματικής σταδιοδρομίας, καταγωγής, κοινωνικής θέσης ή οικογενειακής κατάστασης; Το συμπέρασμα ανατρεπτικό και βαθιά εξομολογητικό έρχεται να επιβεβαιώσει τον τίτλο της πρώτης συλλογής διηγημάτων της πολυπράγμονος συγγραφέως –η οποία εκτός των άλλων ασχολείται και με το θέατρο και με τη ζωγραφική –και να υπενθυμίσει ότι ποτέ δεν είμαστε μόνο όσα κρύβουμε μέσα μας ή μόνο όσα επιτρέπουμε να χτίσουν την εικόνα μας. Αλλωστε κι η ίδια η συγγραφέας συστήνεται ως Πολυξένη Βελένη όταν εμφανίζεται με την επαγγελματική της ιδιότητα κι ως Τζένη Αδάμη στον φιλικό της κύκλο. Ουδείς λόγος να αρνηθεί την ταύτιση με τον τίτλο του βιβλίου της: «Είμαι η Αλλη».

Πολυξένη Βελένη

«Είμαιη Αλλη»

Εκδ. Ανάτυπο

Σελ. 122

Τιμή: 12 ευρώ