Ο Νίκος Γκάλης υποκλίνεται στην ειλικρίνεια και σιχαίνεται την αχαριστία και τον φθόνο. Και αυτή η στάση ζωής εξηγεί πολλά. Το είχε εξομολογηθεί στο περιθώριο της συνέντευξης που είχαμε κάνει για την «Αθλητική Κυριακή» στον Αστέρα Βουλιαγμένης πριν από ακριβώς τρία χρόνια. Λίγες ημέρες μετά την κοσμοσυρροή εξεχουσών προσωπικοτήτων στην εκδήλωση προς τιμήν του και την ονομασία της κεντρικής σάλας του Αλεξάνδρειου Μελάθρου ως Nick Galis Hall. Κι όταν του θέσαμε το κρίσιμο ερώτημα «γιατί απέχετε από τα αθλητικά δρώμενα;», υπήρξε λιτός αλλά δηκτικότατος: «Γιατί στο μπάσκετ έχω γνωρίσει τεράστιες χαρές, έχω βιώσει όμως και τεράστιες απογοητεύσεις». Ενας αληθινός σταρ που έζησε τα πάντα στον υπερθετικό βαθμό.

Ο «Γκάνγκστερ» δεν γνώριζε προσωπικά τον υφυπουργό Αθλητισμού Σταύρο Κοντονή. Τον συνάντησε για πρώτη φορά στην ψαροταβέρνα Γιαλός στον Ναυτικό Ομιλο Καλαμαριάς, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Αθλητικών Ειδών & Εξοπλισμού Sportexpo Marathon στις 31 του περασμένου Μαρτίου.

Στην περίπου 20λεπτη (πρώτη) συνάντηση που είχε μαζί του, ο ζακυνθινός πολιτικός του διεμήνυσε την πρόθεση της κυβέρνησης να δώσει το όνομά του στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Ο Γκάλης δεν έκρυψε την ικανοποίησή του για την πρόταση του υφυπουργού και προγραμματίστηκε νέα συνάντηση στην Αθήνα προκειμένου να επισημοποιηθεί η μετονομασία.

Προσέξτε μια λεπτομέρεια που έχει τη σημειολογία της. Την περασμένη Κυριακή, ο Σύνδεσμος Παλαίμαχων Αθλητών Καλαθοσφαίρισης ανακήρυξε τον Γκάλη επίτιμο μέλος του. Γνωρίζοντας, μάλιστα, την παθολογική αδυναμία του κορυφαίου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών προς τη δεκάχρονη κόρη του Στέλλα, που πήρε το όνομα της λατρεμένης μητέρας του, οι υπεύθυνοι του ΣΠΑΚΕ εμφάνισαν μια τούρτα για τα γενέθλια της μικρής. Κατά μία μέρα νωρίτερα, καθώς η Στέλλα γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 2006, ημερομηνία που συνδέεται με τη συνάντηση Γκάλη – Κοντονή στο γραφείο του υφυπουργού, όπου του ανακοινώθηκε επισήμως η απόφαση της κυβέρνησης και ήδη προγραμματίζεται συνάντηση του Γκάλη και με τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου.

«Η πρωτοβουλία έπρεπε να είχε υλοποιηθεί νωρίτερα» επεσήμανε ο υφυπουργός και εκείνη τη στιγμή έγινε ακόμη πιο συμπαθής στα μάτια του ασύγκριτου άσου, ο οποίος ανήμερα των γενεθλίων της κόρης του είχε γίνει αποδέκτης του ωραιότερου δώρου. Είναι δεδομένο ότι ο Γκάλης δεν έπεσε από τα σύννεφα βλέποντας να ξεσπά πόλεμος ανακοινώσεων μεταξύ του υφυπουργού Αθλητισμού και του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης Γιώργου Βασιλακόπουλου, οι οποίοι με αφορμή την ονοματοδοσία ξιφούλκησαν και ως προς την πολιτική διαδρομή τους. Και δεν έπεσε από τα σύννεφα για πολλούς λόγους. Ο πρώτος και βασικότερος έχει να κάνει με τις ενστάσεις που είχε εγείρει ο τότε γενικός γραμματέας Αθλητισμού Γιώργος Βασιλακόπουλος, όταν επί των ημερών του Γιώργου Λιάνη στο υπουργείο Αθλητισμού, είχε διατυπωθεί η σκέψη να μετονομαστεί το κλειστό του ΟΑΚΑ σε Νίκος Γκάλης.

Το έγραψε πριν από τρία χρόνια σε διαδικτυακό blog ο ίδιος ο Λιάνης τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Το ολυμπιακό στάδιο του μπάσκετ έπρεπε να πάρει το όνομα ενός θρύλου. Και αυτό το όνομα είναι ένα και μοναδικό. Νίκος Γκάλης. Ο θρύλος του 20ού αιώνα. Ο Γκάλης το ήθελε διακαώς και λυπήθηκε αφάνταστα που δεν έγινε. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δεν το ήθελε, με την ενδιαφέρουσα άποψη ότι δεν τιμάμε εν ζωή έναν αθλητή γιατί δεν γνωρίζουμε κιόλας τι μας επιφυλάσσει ο βίος του μετά το πέρας της αθλητικής του σταδιοδρομίας. Η μοίρα το ‘φερε ώστε ένα γήπεδο της Πελοποννήσου, νομίζω του Πύργου, ένα κλειστό γυμναστήριο, να ονομαστεί Γιώργος Βασιλακόπουλος χωρίς καμία σχετική αντίδραση –και δικαίως γιατί το αξίζει. Ολα τα προηγούμενα λοιπόν είναι προφάσεις εν αμαρτίαις».

Η δεύτερη «αμαρτία» πλήγωσε εξίσου τον Γκάλη. Στην εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν του στις 7 Μαΐου 2013, κατά τη διάρκεια της οποίας αποσύρθηκε η θρυλική φανέλα με το Νο 6 στην οροφή του Αλεξάνδρειου, ο πρόεδρος της ΕΟΚ προσεκλήθη αλλά δεν παρέστη, όπως έπραξαν μετά χαράς εξέχουσες φιγούρες του παγκόσμιου μπάσκετ από κάθε γωνιά του πλανήτη. Από τον Ντίνο Ράτζα και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς μέχρι τον Στόγιαν Βράνκοβιτς και τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον δεύτερο μεγάλο μετά τον Γκάλη, που δικαιούται να πάρει το όνομά του ένα γήπεδο κάθε μεταγενέστερος έπεται. Ο Γκάλης, όμως, έχει μια προσφιλή φράση: «Δεν βαριέσαι. Δεν παρακαλάω, ούτε κρατάω κακία σε κανέναν».

Παρ’ όλα αυτά, τον έχουν χαρακτηρίσει απόμακρο, μονόχνωτο, ακοινώνητο, σνομπ. Και τότε γιατί κάθε Παρασκευή, γύρω στη μία το μεσημέρι, θα τον συναντήσεις με το καρότσι του στο σουπερμάρκετ Μασούτης στην Καλαμαριά; Οσο για τον χαρακτηρισμό «δραχμοφονιάς» που του έχει αποδοθεί κατά καιρούς, οφείλεται στον υψηλό επαγγελματισμό που δίδαξε στους Ελληνες. Χάρισε εκατομμύρια δραχμές στον Αρη όταν αποχώρησε για να παίξει στον Παναθηναϊκό, χάρισε χιλιάδες ευρώ για τη διάσωση του σύγχρονου τμήματος και δεν ζήτησε χάρη από κανέναν, είτε λέγεται Αρης είτε Παναθηναϊκός είτε Ομοσπονδία. Ενα γήπεδο ονειρευόταν με το όνομά του…

Τελευταία Νέα