Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οι πρώτες καρέκλες στους πάγκους του φάιναλ φορ καταλαμβάνονταν κατά το ήμισυ από έλληνες προπονητές και για δεύτερη, την τελευταία τετραετία, το τρόπαιο κατέκτησε ομάδα που είχε τιμονιέρη έναν εκπρόσωπο της ελληνικής σχολής προπονητών μπάσκετ.

Πέρυσι, στη Μαδρίτη, ο Δημήτρης Ιτούδης έγινε ο πρώτος έλληνας head coach που οδήγησε ξένη ομάδα στο φάιναλ φορ, έχοντας εκεί αντίπαλο τον προπονητή τού Ολυμπιακού Γιάννη Σφαιρόπουλο. Κανείς εκ των δύο δεν κατόρθωσε να κατακτήσει το τρόπαιο και να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του δίπλα σ’ αυτό του Γιώργου Μπαρτζώκα, που έγινε ο πρώτος έλληνας προπονητής που στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και αναδείχθηκε αυτοδικαίως και αυτομάτως προπονητής της χρονιάς.

Ο πρώτος της λίστας, από το 2013 και τον αλησμόνητο θρίαμβο του Ολυμπιακού στο Λονδίνο, ήταν ο έτερος έλληνας προπονητής που συμπλήρωσε το ελληνικό 50% των προπονητών στο τελευταίο φάιναλ φορ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Δημήτρης Ιτούδης μονομάχησαν σε έναν ελληνικό «εμφύλιο», όπως άλλωστε συνέβη και πέρυσι με τον ημιτελικό του Ολυμπιακού και της ΤΣΣΚΑ, όμως για πρώτη φορά και τα δύο επίλεκτα μέλη της ελληνικής σχολής καθοδηγούσαν ξένες ομάδες. Ο Ιτούδης νίκησε με την ΤΣΣΚΑ τη συμπατριώτισσα Λοκομοτίβ του Μπαρτζώκα και με τη νίκη στον «τελικό των κουμπάρων» με τη Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς έγινε ο δεύτερος έλληνας πρωταθλητής Ευρώπης.

«Ζέλικο, αν δεν υπήρχες δεν θα έφθανα εδώ. Αυτό που συμβαίνει ανήκει και σε σένα» είπε ο Δημήτρης Ιτούδης στον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς σε εκείνη τη γεμάτη, για άλλους λόγους, ένταση αγκαλιά του με τον σέρβο προπονητή και κουμπάρο του αμέσως μετά τη λήξη του συγκλονιστικού τελικού.

Η αλήθεια είναι πως ο Σέρβος –μαζί με τον έτερο «δάσκαλο» του μπάσκετ και κουμπάρο του Ντούσαν Ιβκοβιτς –έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή στο ελληνικό μπάσκετ με την παρουσία του για 13 ολόκληρα χρόνια στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους και συνολικά 23 τρόπαια σε 29 τελικούς. Ο Ομπράντοβιτς αναμφισβήτητα είναι ο κορυφαίος προπονητής της σύγχρονης ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ και από το 1999 μέχρι το 2012 ο τρόπος με τον οποίο προετοίμαζε την ομάδα του, προσέγγιζε το παιχνίδι και γενικά η φιλοσοφία του αναλύθηκαν λεπτομερώς, μελετήθηκαν ενδελεχώς και επηρέασαν μια ολόκληρη (προπονητική) γενιά.

Η αγωνιστική φιλοσοφία δεν είναι ίδια σε όλες τις περιπτώσεις, όμως οι αρχές, οι κανόνες, οι ρόλοι, η προσήλωση και η εμπιστοσύνη – επιμονή στους παίκτες που διαθέτει κάθε ομάδα είναι οι πυλώνες που ο Ομπράντοβιτς κατά πρώτο λόγο και οι υπόλοιποι Σέρβοι έφεραν στο μπάσκετ. Δεύτερος παράγοντας, καθοριστικός για να φτιαχτεί από σκληρό «μέταλλο» ο έλληνας προπονητής, είναι η φύση του πρωταθλήματος και η ελληνική νοοτροπία. Στην Α1 οι ομάδες έχουν σφυρηλατηθεί με το «πρέπει» και έχουν μάθει να αγωνίζονται υπό πίεση. Δεν φτιάχνουν ομάδες για τη «χαρά του αθλήματος», αλλά ομάδες για να νικούν κάθε αγώνα κι αυτό τους βοηθά στις αποστολές που πλέον αναλαμβάνουν στο εξωτερικό. Εχοντας την τεχνογνωσία και την κατάλληλη νοοτροπία –σε συνδυασμό βεβαίως με την οικονομική κρίση που χτύπησε και τα μπάτζετ των ελληνικών ομάδων –ο έλληνας προπονητής μπάσκετ είναι ίσως ο κορυφαίος της αγοράς.

Oι πολυνίκες

Το τρόπαιο της Ευρωλίγκας υψώθηκε για δεύτερη φορά από ελληνικά χέρια. Ο Δημήτρης Ιτούδης έγινε ο δεύτερος Ελληνας που κατακτά την Ευρωλίγκα, μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα, όμως η λίστα με τους Ελληνες που έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο αριθμεί πολλούς ακόμη. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής με το Μαρούσι κατέκτησε το Σαπόρτα και με τον Αρη το Champions Cup, o Σούλης Μαρκόπουλος το Κόρατς με τον ΠΑΟΚ και φυσικά το 1968 ο Νίκος Μήλας με την ΑΕΚ το αλησμόνητο Κύπελλο Κυπελλούχων στο Καλλιμάρμαρο.