Αποψη και φαντασία. Αυτά τα στοιχεία που εντόπισε στη δουλειά της Στέλλας Κάλτσου ο Αρνό Μπερνάρ, όταν συνεργάστηκαν στην όπερα «Καπουλέτοι και Μοντέκοι», η οποία παρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή τον περασμένο Δεκέμβριο, εξακολουθεί να τα αναζητά και στο μακρινό Χονγκ Κονγκ. Ο διάσημος σκηνοθέτης τής εμπιστεύτηκε τους φωτισμούς όχι μόνο για το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Γκουνό –υπό τη μουσική καθοδήγηση του Μπενζαμέν Πιονέ –που κάνει πρεμιέρα στις 27 Μαΐου, αλλά και στις επόμενες παραγωγές του. Οπως λέει η ίδια, «στην πραγματικότητα ο Μπερνάρ μου έδωσε την ελευθερία να εκφραστώ με τον τρόπο που θέλω, αντλώντας βέβαια έμπνευση από τη δική του σκηνοθετική ματιά και το σκεπτικό του για την παράσταση, το οποίο είναι καθοριστικό για το αποτέλεσμα. Γίνεται πολύ δημιουργική η δουλειά και απολαυστική όταν συνεργάζεσαι με ανθρώπους ανοιχτούς σε ιδέες και διαθέσιμους να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα».

Και να πώς σχεδιάζεται ο χάρτης των επαγγελματικών της διαδρομών. Ο επόμενος σταθμός της είναι στη Λειψία για να φωτίσει την όπερα «Σκιπίωνας» του Χέντελ με τους διεθνούς φήμης σολίστες Γιούρι Μινένκο και Χαβιέ Σάμπατα, στο πλαίσιο του ετήσιου Φεστιβάλ Χέντελ, ενός από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ μπαρόκ μουσικής στην Ευρώπη –το οποίο πραγματοποιείται στο κλασικό Θέατρο Γκαίτε στο Μπαντ Λάουχσταντ που ίδρυσε ο ίδιος ο Γκαίτε.

Τα σχέδια όμως της νεαρής καλλιτέχνιδας φτάνουν πιο μακριά: «Προετοιμαζόμαστε για τον χειμώνα. Τον Δεκέμβριο θα είμαστε στην Οπερα του Οβιέδο της Αστούριας για το έργο του Μπελίνι «Καπουλέτοι και Μοντέκοι» και τον Ιανουάριο στην Οπερα της Πράγας για την «Τόσκα» του Πουτσίνι». Με τόσο έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, δίκαια παραμερίζεται η ανασφάλεια –σύμφυτη με τη δουλειά των καλλιτεχνών; «Δεν μπορείς να εφησυχάσεις ποτέ, υπάρχει πάντα η αγωνία του επόμενου. Αγχώνεσαι στην αρχή για το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα και όταν έρχεται αγωνιάς για το πώς ακριβώς θα είναι. Αυτή η ένταση σε ακολουθεί μέχρι την πρεμιέρα και όταν τελειώνει αυτό είσαι έτοιμος να προχωρήσεις στην επόμενη. Υστερα από κάθε πρεμιέρα νιώθω πάντα ένα περίεργο κενό, συναισθηματικό, σαν να κλείνει ένας κύκλος και αφήνω ένα κομμάτι πίσω μου» λέει η Θεσσαλονικιά Στέλλα Κάλτσου.

ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ. Και η πορεία της είναι εντυπωσιακή, αν σκεφτεί κανείς ότι αποφοίτησε μόλις πριν από επτά χρόνια από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου όπου σπούδασε Θεατρικό Φωτισμό και Σκηνογραφία. Η διαδρομή της μέχρι τις όπερες του κόσμου αδιάλειπτη στις αθηναϊκές σκηνές και στα φεστιβάλ με μουσικές και χορευτικές παραστάσεις, βάζοντας την υπογραφή της δίπλα σε σημαντικούς σκηνοθέτες. Εχοντας την ασφάλεια της «απόστασης», τι θα φώτιζε και τι θα έκρυβε από την πόλη της Αθήνας; «Θα ήθελα να φωτίσω όλα τα μικρά δρομάκια σε διαφορετικά σημεία του κέντρου της Αθήνας που συνηθίζω να κάνω βόλτα, στα οποία ανακαλύπτεις απίθανα μαγαζιά να χαζέψεις και κρυφές γωνιές για να κάτσεις. Θα έκρυβα φυσικά οτιδήποτε δεν μου αρέσει, κτίρια και δρόμους που μου φαίνονται άσχημα».

Τελευταία Νέα