Ολο το φάιναλ φορ του Βερολίνου είναι δύο αγκαλιές! Η πρώτη είναι πατρική, ανθρώπινη, ανάμεσα στον Δημήτρη Ιτούδη και την κόρη του Αλεξάνδρα αμέσως μετά την πρόκριση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας επί της Λοκομοτίβ Κουμπάν του Γιώργου Μπαρτζώκα στον τελικό της διοργάνωσης. Η δεύτερη είναι εξίσου φορτισμένη, αλλά διαφορετική, ανάμεσα στον 46χρονο προπονητή, τον δεύτερο πλέον Ελληνα που κατακτά την Ευρωλίγκα, και τον επιστήθιο φίλο του, κουμπάρο, δάσκαλο επί 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό, αλλά αντίπαλο στο ματς-θρίλερ για τον τίτλο, Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Η συγκίνηση της 11χρονης κόρης, που ξεσπά σε κλάματα στην αγκαλιά του μπαμπά της, κρύβει την αγωνία μιας ολόκληρης οικογένειας. Ολες αυτές τις ώρες η καρδιά της χτυπούσε δυνατά και οι σκέψεις της ταξίδευαν στη Μόσχα, όπου ήδη ζει δύο χρόνια, φοιτά σε αγγλόφωνο σχολείο και έχει δημιουργήσει έναν κύκλο φίλων που δεν θα ήθελε να χάσει. Στην ηλικία της μπορεί πια να αντιληφθεί ότι το επάγγελμα του πατέρα της παραπέμπει σε «ηλεκτρική καρέκλα», συνεπώς όλη αυτή η πίεση βγήκε από μέσα της στην κόρνα της λήξης, που έβρισκε την ΤΣΣΚΑ στον τελικό. Ο φόβος της αποχώρησης από τη Μόσχα, που ενδεχομένως να είχε φωλιάσει στη σκέψη της, είχε κάνει φτερά.

Αμέσως μετά την πρόκριση, άρχισε η συζήτηση για την ανανέωση του συμβολαίου, που για φέτος μαζί με το πριμ κατάκτησης του ευρωπαϊκού στέμματος έχει ξεπεράσει λογικά το 1 εκατ. ευρώ. «Ο Δημήτρης θα συνεχίσει μαζί μας. Αρκεί να το θέλει και ο ίδιος» υποστήριζε μούσκεμα στη σαμπάνια ο πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ Αντρέι Βατούτιν, ο οποίος το πρωί του Σαββάτου είχε μεταφέρει το ίδιο μήνυμα και στον έλληνα εκπρόσωπο του Ιτούδη Νίκο Σπανό, χωρίς να μπουν σε οικονομικές λεπτομέρειες, καθώς συμφώνησαν ότι προείχε ο τελικός. Τώρα που η «ομάδα του στρατού» έφτασε τα επτά τρόπαια, σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες (1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008, 2016), επίτευγμα που δείχνει το μέγεθος του ρωσικού συλλόγου, δεν υπάρχει περίπτωση να χωρίσουν οι δρόμοι τους και εκτιμάται ότι ο Ιτούδης θα αμειφθεί ακόμη πιο πλουσιοπάροχα υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο.

Οσο για την αγκαλιά με τον ηττημένο Ζοτς; «Του είπα ότι αν δεν υπήρχε εκείνος, δεν θα βρισκόμουν τώρα εδώ!» εξομολογήθηκε σχεδόν δακρυσμένος ο Ιτούδης on camera δείχνοντας έμπρακτα την ευγνωμοσύνη του προς τον μέντορά του, που τον πήρε μαζί του στον Παναθηναϊκό το 1999. Αντιθέτως, οι περισσότεροι εξέλαβαν ως ατόπημα την ένταση που έκρυβαν τα λόγια του Ομπράντοβιτς μετά την ήττα της Φενέρμπαχτσε στην παράταση. Ειδικά λόγω της παρουσίας τού «μικρού αδελφού» του Ιτούδη, ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ όφειλε να αποφύγει τις σαφείς υπόνοιες στις δηλώσεις του ότι «κάποιος δεν πίστευε πως το αξίζαμε». Οκτώ τρόπαια έχει κατακτήσει…

Τελευταία Νέα