Οταν κάνεις χειραψία με τον Νταβούτογλου, δεν πρόκειται (μάλλον) να χάσεις κανένα σου δάχτυλο. Καλού κακού όμως ξαναμέτρα τις γεωπολιτικές σου παραμέτρους. Ολο και κάτι θα λείπει. Αν όχι κάποια νησιωτική συστάδα, οπωσδήποτε όμως μέρος της εθνικής κυριαρχίας. Είτε με όρους αμφισβητούμενων περιοχών. Είτε ως προβαλλόμενα δικαιώματα σε οικονομικές ζώνες.

Μόνο εάν μυωπάζομε (ή εθελοτυφλούμε αυτοεμπαιζόμενοι) δεν αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους και δεν διαπιστώνουμε τις μεθοδεύσεις. Οταν μάλιστα πλεονάζουν οι συναφείς εμπειρίες. Ορα Ιμια. Που συνιστούν: αφενός (για μας) δείκτη επώδυνων μαθημάτων, προς αποφυγήν ανάλογων παθημάτων. Και αφετέρου (για τους Τούρκους) επιτυχές μοντέλο «για τα επέκεινα». Ο,τι λοιπόν συμβαίνει σήμερα με τις προσφυγικές ροές (ανεξέλεγκτες μεν για μας, κατευθυνόμενες όμως μεθοδικά από εκείνους), δεν αποτελεί παρά ένα νέο κελεπούρι για την Αγκυρα. Καθώς αποβαίνει: α) πρωτοβάθμιος μοχλός εκβιασμού της Ευρώπης για μεγιστοποίηση προφανών απαιτήσεων και ενθυλάκωση ανάλογων κερδών· β) αποτελεσματικό εργαλείο, αφενός αποδόμησης αντιδράσεων και αφετέρου εξουθένωσης των ελληνικών στρατηγικών αντιστάσεων.

Βρισκόμαστε ουσιαστικά μπροστά σε αναδυόμενες δυναμικές, πέραν ελέγχου και εμβελείας μας. Παρότι μας αφορούν άμεσα. Αντί να τρέχουν οι Τούρκοι στο κατόπι την Ευρώπη (για ενταξιακά και συναφή), τρέχει στην Αγκυρα σχεδόν περιδεής και ασθμαίνουσα η Ευρώπη! Και αντί ο Νταβούτογλου να δέχεται αυστηρές παραινέσεις από τους νατοϊκούς εταίρους, υπαγορεύει εν πολλοίς αυτός τους όρους της συμμαχικής παρέμβασης στην αιγαιωτική σκακιέρα. Γιατί για την Αγκυρα, περί αυτής πρόκειται. Στην οποία και ξεδιπλώνονται προμελετημένα στρατηγικά παίγνια. Για όσους δε τυχόν διατηρούν χίμαιρες καλών προθέσεων, «κούνια που τους κούναγε»! Δυστυχώς.

Πρέπει να ανατάμουμε προσεκτικότερα τις τελευταίες δηλώσεις Τσαβούσογλου. Ιδού ακριβώς το τουρκικό αφήγημα:

1. Για την Αγκυρα δεν τίθεται θέμα όσον αφορά εκείνα τα γεωπολιτικά δεδομένα, τα οποία προσδιορίζονται με σαφήνεια από διεθνείς (και οποιεσδήποτε άλλες) συνθήκες. Δεν υπάρχουν και δεν προβάλλονται δηλαδή αξιώσεις ως προς αυτά. Μέχρις εκεί που η τουρκική αντίληψη τα θεωρεί «λελυμένα».

2. Πέραν όμως αυτών, υπάρχουν (και ευθέως επισημαίνονται) αμφισβητούμενες περιοχές και ζώνες, που χρήζουν διακανονισμού! Και όσον αφορά εθνική κυριαρχία. Και σχετικά με τις ΑΟΖ. Που αυτή τη στιγμή αναδύονται ως καθαυτό ζητήματα αιχμής.

Είναι ακριβώς υπό το φως αυτών των δεδομένων που πρέπει να διαμορφωθούν οι ελληνικές στρατηγικές. Προκειμένου να μην υπάρξουν τετελεσμένα. Γιατί αν δεν αποσοβηθούν, θα αποβούν μη αναστρέψιμα.

Τελευταία Νέα