Στην προσφυγική κρίση αναφέρονται τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, υπογραμμίζοντας στα περισσότερα δημοσιεύματα πως δεν πρόκειται για ελληνικό πρόβλημα αλλά ευρωπαϊκό.

«Δεν πρόκειται για ελληνικό αλλά για ευρωπαϊκό πρόβλημα που απαιτεί ευρωπαϊκή λύση, όμως βλέπουμε την ‘‘αλληλεγγύη’’ να ‘‘φεύγει από το παράθυρο’’, σχολιάζει η αναλύτρια Μέγκαν Γκριν στους New York Times.

«Φόβοι ότι η ΕΕ οδηγείται σε αυτό-καταστροφή στην προσφυγική κρίση» αναφέρει το CNBC.

«Οι προσπάθειες της Ευρώπης να αποκλείσουν την Αθήνα δεν έχουν να κάνουν με τη μετανάστευση ή το χρέος, έχουν να κάνουν με τον βαθιά ριζωμένο ρατσισμό έναντι της Ελλάδας. Ο αποκλεισμός της Ελλάδας θα ενίσχυε την προκατάληψη ότι η Ελλάδα είναι μη ευρωπαϊκή. Και η Ευρώπη θα ανακάλυπτε σύντομα ότι ένας τέτοιος συλλογικός αυτοακρωτηριασμός δεν προωθεί τους δημοκρατικούς σκοπούς. Αρνούμενη στους Ελληνες το δικαίωμα να αποκαλούνται πραγματικοί Ευρωπαίοι και αναπαράγοντας ταπεινώσεις του παρελθόντος, η Ευρώπη ανοίγει την πόρτα στον φασισμό που εκφράζει η Χρυσή Αυγή », γράφει στο Foreign Policy o Μ. Χέρτζφελντ καθηγητής στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Harvard.

«Η Ελλάδα ανακαλεί την πρεσβευτή της στην Βιέννη», μια ένδειξη εντεινόμενης εχθρότητας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. για την αποτυχημένη προσφυγική πολιτική της που θέτει σε κίνδυνο τη ζώνη Σένγκεν. «Η ανάκληση της πρεσβευτού από την Αυστρία είναι μια συμβολική κίνηση που σηματοδοτεί στην Ευρώπη ότι η Ελλάδα είναι εξαγριωμένη αλλά χρειάζεται βοήθεια επίσης», σχολίασε ο Μουτιάμπα Ραχμάν της Eurasia Group στους Financial Times.

«Η κίνηση αυτή των ελληνικών αρχών αντανακλά την εντεινόμενη οργή της Ελλάδας για την άδικη κριτική που δέχεται για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης», προστίθεται ενώ υπογραμμίζεται ο διχασμός που επικρατεί στους κόλπους της Ε.Ε. για το θέμα.

«Δεν λείπει το σενάριο, αλλά η εφαρμογή του»

«Ορθολογικές λύσεις για την προσφυγική κρίση έχουν προταθεί προ πολλού και περιλαμβάνουν την επανεγκατάσταση προσφύγων ανά την Ευρώπη, την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, τη συμφωνία με την Τουρκία και τον επαναπατρισμό οικονομικών μεταναστών όταν διαπιστώνεται πως δεν δικαιούνται ασύλου. Αυτό που λείπει δεν είναι το σενάριο, αλλά η εφαρμογή του. Οι γέφυρες πρέπει να αποκατασταθούν και όχι να ανακαλούνται πρεσβευτές. Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα πρέπει να καταγράφονται και να προστατεύονται σωστά και όχι να προωθούνται αλλού. Οι εκατέρωθεν αντεγκλήσεις ίσως δημιουργούν την εντύπωση ότι προέχει η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, ισχύει όμως το αντίθετο. Η ΕΕ είναι μία πλούσια λέσχη με 500 εκατομμύρια κατοίκους και οφείλει να μπορεί να διαχειριστεί την άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων. Αυτό θα συμβεί μόνο συλλογικά και μετά από στενές και ψύχραιμες διαβουλεύσεις – και όχι με πανικόβλητες και μεμονωμένες ενέργειες που απλώς επιδεινώνουν το πρόβλημα» γράφει o Guardian.

H Welt, το Stern, η SZ αναφέρονται στις δηλώσεις του διευθυντή της καγκελαρίας Πίτερ Αλτμάγιερ ο οποίος ζήτησε την κοινή στήριξη της Ελλάδας από μέρους των ευρωπαίων εταίρων. «Αυτήν τη στιγμή δεν έχει κανένα νόημα το να βρισκόμαστε σε ανοικτή διαμάχη», δήλωσε στο ARD, αναφερόμενος στο ζήτημα που έχει ανακύψει από τη συνεννόηση της Αυστρίας με τα βαλκανικά κράτη για το κλείσιμο των συνόρων. Το σημαντικό είναι να δημιουργηθούν το ταχύτερο δυνατόν καταλύματα για τους πρόσφυγες στα ελληνο-σκοπιανά σύνορα. Αν η ελληνική πλευρά χρειάζεται βοήθεια, θα πρέπει να γίνει επ’ αυτού συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τόνισε ο Αλτμάγιερ.

Να μην αφήσουμε την Ελλάδα να βουλιάξει στην προσφυγική κρίση γράφει το Focus υπογραμμίζοντας πως το SPD προειδοποιεί τα κράτη της ΕΕ για τις δραματικές συνέπειες της προσφυγικής κρίσης με το να την φορτωθεί μόνο η Ελλάδα. Αν 11 εκατ. Ελληνες, εκπροσωπώντας 500 εκατ. Ευρωπαίους, ήθελαν να λύσουν την κρίση, «αυτό είναι μια μετάθεση στους ασθενέστερους», όπως δήλωσε ο επικεφαλής της ΚΟ του SPD Τόμας Οπερμαν την Πέμπτη στο Βερολίνο. Και ο επικεφαλής του κόμματος Σ. Γκάμπριελ τόνισε ότι θα πρέπει να αποφευχθεί ένα «βούλιαγμα» της Ελλάδας.

«O αυστριακός Πρόεδρος Χ. Φίσερ δηλώνει “έκπληκτος” για τη μη συμμετοχή της Ελλάδας» γράφει η Der Standard.

«Μπορεί κανείς να αντιληφθεί την οργή της Ελλάδας, ακόμη κι αν είναι γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις κατά το παρελθόν δεν κατέβαλαν και μεγάλη προσπάθεια να προστατεύσουν τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε.» γράφει η FAZ .

«Η συνάντηση των βαλκανικών χωρών χωρίς την παρουσία της Ελλάδας ήταν ένα πολύ σοβαρό λάθος» καθώς κανείς δεν είναι σε θέση να λύσει την προσφυγική κρίση χωρίς τη βοήθεια της Αθήνας, γράφει η Welt.

«Το ευρωπαϊκό λεξιλόγιο ακολουθεί την πολιτική μιζέρια»

«Αυτό που μηχανεύτηκαν οι χώρες των Βαλκανίων με την Αυστρία επιτρέπει στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο να ακολουθήσει την πολιτική μιζέρια – τα κράτη της ΕΕ αποφάσισαν φυσικά να κατανείμουν 160.000 πρόσφυγες από την Ελλάδα στις χώρες της ΕΕ, αλλά δεν τήρησαν τίποτα απ’ όλα αυτά», γράφει το Focus.

«Πιστεύοντας σε ένα διάλειμμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι ηγέτες της Ευρώπης καθόρισαν προθεσμία μέχρι την άνοιξη για να δοθεί μια απάντηση στην προσφυγική κρίση. Ωστόσο η πραγματικότητα τους ξεπερνά, καθώς πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν ήδη συρρεύσει στην Ελλάδα και σχεδόν 10.000 στην Ιταλία. Η πρωτοβουλία της Αυστρίας με τα Δυτικά Βαλκάνια, ανέθεσε στην ΠΓΔΜ να πράξει ό,τι δεν μπόρεσε η ΕΕ με την Ελλάδα και την Ιταλία. Η λύση αυτή δεν είναι ιδανική, καθώς η πίεση που δημιουργείται έτσι στην Ελλάδα ενέχει τον κίνδυνο κατάρρευσης των ασθενέστερων χωρών της ΕΕ. Αλλά τουλάχιστον αυτό είναι ένα σχέδιο συντονισμένης δράσης. Ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτωρ Ορμπαν ετοιμάζεται να ανοίξει ένα νέο πολιτικό μέτωπο προτείνοντας δημοψήφισμα σχετικά με την κατανομή των προσφύγων. Ωστόσο, είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι Βρυξέλλες δεν έχουν εντολή να επιβάλλουν την επιλογή τους στους πολίτες. Η νομιμοποίηση της ΕΕ εξαρτάται από την επιτυχία της. Οι ισχυροί της ΕΕ, Ολάντ και Μέρκελ , γνωρίζουν άραγε ότι διακυβεύεται η επιβίωσή της;», γράφει η Le Figaro σε κύριο άρθρο της.

«Η συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών της Ενωσης την Πέμπτη, ήταν άλλη μια απόδειξη της ανικανότητάς της να υπερβεί την προσφυγική κρίση. Αλληλοκατηγορίες, αποκλίσεις ανάμεσα ακόμα και σε φιλικές χώρες όπως Γαλλία-Βέλγιο, Γερμανία-Αυστρία. Πλήρης απουσία αλληλεγγύης ενός μέρους των χωρών (Αυστρία-Ανατολικές χώρες) προς μια Ελλάδα που μετατρέπεται με μεγάλη ταχύτητα σε ‘‘παγίδα προσφύγων’’» γράφει η Le Monde.