Για τη Χίλαρι Κλίντον ήταν ένα από τα πιο ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία της εκλογικής αναμέτρησης στην Αϊοβα: η συντριπτική πλειονότητα των νέων ψηφοφόρων γύρισε την πλάτη στο φαβορί της κούρσας, δηλαδή την ίδια, προτιμώντας τον Μπέρνι Σάντερς. Οπως υπενθυμίζουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», μόνο το 14% των ψηφοφόρων από 17 έως 29 ετών ψήφισε την πρώην Πρώτη Κυρία και υπουργό Εξωτερικών. Αντίθετα, τον 74χρονο γερουσιαστή από το Βερμόντ προτίμησε το 84% των ψηφοφόρων της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Τι λέει αυτό το στατιστικό στοιχείο; Ειδικά, ότι η Χίλαρι έχει μεγάλο πρόβλημα με τη νεανική ψήφο. Γενικά, ότι η νίκη της στην κούρσα για το χρίσμα των Δημοκρατικών δεν είναι ένας υγιεινός περίπατος όπως φαινόταν στην αρχή.

Εάν σ’ αυτό το διπλό συμπέρασμα προστεθεί το γεγονός ότι η Χίλαρι Κλίντον δεν έχει ούτε στις γυναίκες τη διεισδυτικότητα που θα ήθελε, τότε εξηγείται γιατί η παλιά φρουρά των φεμινιστριών θυμήθηκε τον παλιό καλό εαυτό της και κατέβηκε στον δρόμο για να στηρίξει τη Χίλαρι. Οι ιέρειες του αμερικανικού φεμινισμού των περασμένων δεκαετιών ζητούν από τις εγγονές τους να ψηφίσουν μια γυναίκα της δικής τους γενιάς. «Υπάρχει κάτι το ηρωικό και έντονα προσωπικό στην κινητοποίηση βετεράνων όπως η Γκλόρια Στάινεμ και η Μαντλίν Ολμπράιτ» σημείωνε στη «Ρεπούμπλικα» ο ανταποκριτής της ιταλικής εφημερίδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ολμπράιτ. Και πράγματι: η 78χρονη Ολμπράιτ, υπουργός Εξωτερικών του Μπιλ Κλίντον, ταξίδεψε ώς το Νιου Χαμσάιρ για να στηρίξει την υποψηφιότητα της Χίλαρι. Το κάλεσμά της προς τις γυναίκες ψηφοφόρους ακούστηκε σχεδόν σαν απειλή: «Υπάρχει», είπε, «μια ειδική θέση στην κόλαση για τις γυναίκες που δεν βοηθούν γυναίκες». Ενώ η Στάινεμ, συγγραφέας στο επάγγελμα, άφησε τη φαντασία της ακόμη πιο ελεύθερη, υποστηρίζοντας ότι οι νέες γυναίκες που ψηφίζουν Σάντερς το κάνουν επειδή ο γερουσιαστής περιβάλλεται από ωραία αγόρια. Αργότερα η Γκλόρια Στάινεμ θα ζητούσε συγγνώμη από τον λογαριασμό της στο facebook. «Είτε προτιμούν τον Μπέρνι είτε τη Χίλαρι, ποτέ άλλοτε τόσο πολλές γυναίκες δεν ήταν τόσο δραστήριες και τόσο φεμινίστριες» έγραψε. Δεν μπορεί πάντως να μην αναγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι η Γκλόρια Στάινεμ παραμένει στα 81 της χρόνια μια παθιασμένη γυναίκα. Και ότι έχει μια ιστορία αγώνων στις πλάτες της που της επιτρέπει την υπερβολή –αυτή ήταν η ιδρύτρια του MS, της βίβλου του αμερικανικού πρωτοφεμινισμού. Η Ολμπράιτ, πάλι, χρησιμοποίησε εκτός από την κόλαση πιο πολιτικά επιχειρήματα: υπενθύμισε την πολιτική εμπειρία της Κλίντον και παράλληλα την απειρία του αντιπάλου της, ο οποίος γνωρίζει κυρίως τη διαδρομή Βερμόντ – Ουάσιγκτον.

Η Στάινεμ και η Ολμπράιτ, πάντως, δεν είναι μόνες. Στη μάχη υπέρ της Χίλαρι έχουν ριχτεί και γυναίκες που είναι μέλη της Γερουσίας, όπως η Ντέμπι Στέιμπναου, η Μπάρμπαρα Μικούλσκι, η Κίλι Τζίλιμπραν, η Ζαν Σέιχιν. Ούτε όμως και αυτή η τελευταία, που είναι από το Νιου Χαμσάιρ, κατάφερε να πείσει τις νέες γυναίκες της πολιτείας της να ψηφίσουν υπέρ της Χίλαρι. Στις δημοσκοπήσεις το σκορ σε αυτήν την κατηγορία ψηφοφόρων είναι 50-30 υπέρ του Σάντερς. Γιατί; Μια εξήγηση δίνει μια άλλη φεμινίστρια συγγραφέας, η Σούζαν Φαλούντι: «Οι νέες γενιές βλέπουν τις παλιές ακτιβίστριες της δεκαετίας του ’60 –και η Χίλαρι είναι μια από αυτές –όπως τις μαμάδες τους που τις θεωρούν βαρετές, εγωίστριες και καταπιεστικές» λέει σε συνέντευξή της στην ιταλική εφημερίδα. Η ίδια σημειώνει ότι στη Χίλαρι Κλίντον προσάπτουν και κάτι ακόμη: ότι δείχνει να μη θέλει να φανερώσει αυτό που σκέφτεται.

Η μεσαία τάξη. Υπάρχει πάντως και μια κατηγορία γυναικών που στηρίζει τη Χίλαρι Κλίντον –πέρα από τις βετεράνους του φεμινισμού και της πολιτικής. Είναι οι εργαζόμενες γυναίκες της μεσαίας τάξης. Οπως λέει η Σούζαν Φαλούντι, «αυτές που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις πολιτικές προτάσεις από την αισθητική».