Αναζήτηση
Τρεις εμβληματικές μορφές του εθελοντικού κινήματος των πολιτών που πρόσφεραν τη βοήθειά τους, υπερασπίζοντας στο Αιγαίο το δικαίωμα των προσφύγων στην ζωή, προτείνουν για το φετινό βραβείο Νόμπελ Ειρήνης κορυφαίοι παράγοντες της επιστημονικής ζωής της Ελλάδας και της κοινωνίας.
Συγκεκριμένα, τις υποψηφιότητες προτείνουν ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Θανάσης Βαλτινός, ο Γεώργιος Πετράκος πρύτανης του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας και μέλος του Προεδρείου της Συνόδου των Πρυτάνεων, ο καθηγητής και κοσμήτορας του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Χριστόδουλος Γιαλουρίδης και ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος.
Με επιστολή τους που, σύμφωνα με πληροφορίες, θα αποσταλεί τις επόμενες ώρες στην Επιτροπή του βραβείου Νόμπελ προτείνονται δυο έλληνες εθελοντές οι οποίοι με τις πράξεις τους ευαισθητοποίησαν την παγκόσμια κοινότητα για το δράμα της συνεχιζόμενης ανθρωπιστικής κρίσης: Η 85χρονη γιαγιά της Συκαμνιάς Αιμιλία Καμβύση και ο 40χρονος ψαράς Στρατής Βαλιαμός. Στο πρόσωπό τους ζητείται να τιμηθούν όλοι ο έλληνες εθελοντές κάτοικοι του Αιγαίου.
Μαζί τους και μια ξένη εθελόντρια και ακτιβίστρια, η γνωστή ηθοποιός Σούζαν Σάραντον που ταξίδεψε και έδρασε στην Λέσβο, ανακουφίζοντας με την δράση της τη ζωή των προσφύγων και των μεταναστών. Στο πρόσωπό της τιμώνται όλοι οι ξένοι εθελοντές που έπραξαν ανάλογα σε όλη τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς.
Οπως έγινε γνωστό, το χρηματικό ποσό που συνοδεύει το μεγάλο βραβείο θα δοθεί για την ενίσχυση δομών υγείας στα νησιά του Αιγαίου ενώ το σύνολο των αναμνηστικών διπλωμάτων που θα το συνοδεύουν θα εκτίθενται στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Η γιαγιά, ο ψαράς και η ηθοποιός του Χόλιγουντ
Η Αιμιλία Καμβύση είναι 85 χρονών. Παιδί μικρασιατών προσφύγων από το Μοσχονήσι έζησε όλη της τη ζωή στο ψαροχώρι της Σκάλας Συκαμνιάς. Μαζί με άλλες δυο φίλες της την 89χρονη Ευστρατία Μαυραπίδου και την 85χρονη Μαρίτσα Μαυραπίδου έγιναν σύμβολα των εθελοντών κατοίκων της Λέσβου όταν ο φωτογραφικό φακός «τις συνέλαβε» να περιποιούνται το βρέφος γυναίκας πρόσφυγα από τη Συρία, η οποία μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή.
Οι τρεις γιαγιάδες συνεχίζουν την προσφορά τους όλον αυτόν τον καιρό που το χωριό τους έγινε το επίκεντρο της προσφυγικής – ανθρωπιστικής κρίσης.
Κάθε μέρα πηγαίνουν στην ακτή και μαζί με άλλους αλληλέγγυους στους πρόσφυγες πολίτες συμπαραστέκονται με όποιον τρόπο μπορούν στους εκατοντάδες ανθρώπους που καθημερινά φτάνουν από τις απέναντι τουρκικές ακτές.
Οταν τον περασμένο Νοέμβριο επισκέφθηκε τη Συκαμνιά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και τη συνάντησε για να την συγχαρεί για ό,τι έκανε μαζί με τις άλλες δυο φίλες της, του απάντησε: «Γιατί μου λες μπράβο γιε μου; Τι έκανα;»
Οποτε τη ρωτούν γιατί βοηθάει τους πρόσφυγες, αποκρίνεται: «Καλά παιδιά είναι. Μερικές φορές κουρασμένα από το ταξίδι με βοηθάνε να κουβαλήσουμε τα ξύλα για τη σόμπα μου».
Ο Στρατής Βαλιαμός είναι 40 χρονών, ψαράς στην Σκάλα Συκαμνιάς. Χρόνια τώρα με τη βάρκα του σώζει κόσμο που κινδυνεύει. Οχι μόνο όταν τους βρίσκει στον δρόμο του αλλά πολλές φορές επιχειρώντας ο ίδιος με τη μικρή ξύλινη βάρκα του ως διασώστης. Αρνείται να μιλήσει για όσα έχει κάνει, αρνείται να φωτογραφηθεί και λέει μόνο πως έτσι έπρεπε να κάνει και έτσι έκανε. Στο χωριό λένε πως ο Στρατής Βαλιαμός μαζί με όλους τους άλλους ψαράδες της Σκάλας Συκαμνιάς έχουν σώσει πολλές χιλιάδες ανθρώπους «γιατί έτσι έπρεπε».
Η γνωστή ηθοποιός του Χόλιγουντ και ακτιβίστρια Σούζαν Σάραντον με δάκρυα στα μάτια επί μέρες τον περασμένο Δεκέμβριο προϋπαντούσε στις ακτές, νότια της Μυτιλήνης, εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες που έφταναν στο νησί.
«Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δει τι συμβαίνει σε αυτήν τη γωνιά του πλανήτη. Πρέπει να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και να το καταλάβει. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πάψουν να είναι ‘κάποιοι άλλοι’ και να γίνουν οι πρόσφυγες που χρειάζεται να σταθούμε δίπλα τους και να τους υποστηρίξουμε», είχε δηλώσει η ηθοποιός.
«Ως μάνα τριών παιδιών», είχε υποστηρίξει στην δήλωση της, «καταλαβαίνω απόλυτα τι σημαίνει να είσαι μάνα παιδιών που κυνηγημένη από τον πόλεμο και την ανέχεια φτάνεις στην ακτή και υποχρεώνεσαι να κάνεις αυτό το αδιανόητο μεγάλο ταξίδι μόνο και μόνο για να επιβιώσεις. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα και οι χώρες που δεν συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή, της σωτηρίας όλων αυτών των ανθρώπων, θα το κάνουν».
Η Σούζαν Σάραντον είχε κινηθεί σε όλες τις ακτές όπου αποβιβάζονται πρόσφυγες και μετανάστες και είχε συζητήσει για την κατάσταση με εθελοντές και μέλη μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που επιχειρούν στην περιοχή. Επίσης, είχε επισκεφθεί καταυλισμούς προσφύγων ενώ είχε προσφέρει υλικά στην περίθαλψή τους.
