Αναζήτηση
Την ώρα που στην Αμερική γιορτάζουν το Χάλογουιν, ένας κομήτης που μοιάζει με νεκροκεφαλή περνάει σε μικρή απόσταση από τη Γη, χωρίς όμως να υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει οποιοδήποτε πρόβλημα.
Είναι η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι παρατηρούν κομήτη που μοιάζει με νεκροκεφαλή και ο οποίος εκτός του ότι έχει τέτοια εμφάνιση, είναι και… νεκρός καθώς έχει περάσει πολλές φορές κοντά από τον ήλιο με αποτέλεσμα να έχει τσουρουφλιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην διαθέτει τα συστατικά εκείνα στην επιφάνειά του τα οποία όταν εξαχνώνονται δημιουργούν την εντυπωσιακή ουρά.
Ο κομήτης αυτός λοιπόν που λέγεται 2015 TB145, περνάει κοντά από τη Γη, σε απόσταση 486.000 χιλιομέτρων. Η απόσταση αυτή είναι ίση με 1,3 φορές την απόσταση που χωρίζει τη Γη από το φεγγάρι. Σε αντίθεση με άλλους κομήτες που περνούν σχετικά κοντά από τη διαστημική μας γειτονιά, και οι οποίοι έχουν επίσης παράδοξα σχήματα, όπως σαν κι αυτό της πατάτας, του σφουγγαριού, του φυστικιού, της παραγινομένης μελιτζάνας, κλπ. κλπ. η συγκεκριμένος έχει σφαιρικό σχήμα και εκτελεί μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό του κάθε πέντε ώρες.
Μάλιστα, όπως λέει ο Βίσου Ρέντι από το Ινστιτούτο Πλανητικών Επιστημών στο Τούσον της Αριζόνα, ο κομήτης φαίνεται να αντανακλά το 6% της ηλιακής ακτινοβολίας που πέφτει πάνω του, όπως συμβαίνει δηλαδή με έναν δρόμο που έχει μόλις καλυφθεί από άσφαλτο. Αυτό σημαίνει πως τυπικά, είναι κάπως πιο φωτεινός από έναν συνηθισμένο κομήτη που ανακλά το 3% έως 5% της ηλιακής ακτινοβολίας αλλά το γεγονός ότι δεν έχει ουρά σημαίνει πως είναι ένας νεκρός κομήτης.
Η διαστημική νεκροκεφαλή ανακαλύφθηκε στις 10 Οκτωβρίου φέτος από ένα μεγάλο τηλεσκόπιο στη Χαβάη. Υπολογίζεται ότι θα ξαναπεράσει κοντά από τη Γη τον Σεπτέμβριο του 2018 αλλά σε μεγαλύτερη απόσταση, περί τα 38 εκατ. χιλιόμετρα.
Οι κομήτες αποτελούνται συνήθως από πάγο και πετρώματα. Διαφέρουν στη σύστασή τους από τους αστεροειδείς, που αποτελούνται κυρίως από πετρώματα και μία ποικιλία μετάλλων. Οι αστεροειδείς είναι συνήθως απομεινάρια πλανητών ή φεγγαριών.
Ο λαμπρότερος κομήτης των τελευταίων 80 ετών ήταν ο Ικέγια-Σέκι το 1965, που είχε φαινόμενο μέγεθος πολύ λαμπρότερο εκείνου της Αφροδίτης.
