Δείχνουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται

Τρία νέα παιδιά που έκαψαν μια άστεγη έξω από ένα ΑΤΜ για να τραβήξουν ντοκιμαντερίστικα πλάνα. Αυτό το πραγματικό γεγονός –στην Ισπανία του 2005 –βρίσκεται στον πυρήνα του έργου «Συγγνώμη» της Μάρτα Μπουτσάκα που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά στο θέατρο Σταθμός (Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο, τηλ. 211-4036.322). «Το έργο κινείται στον χώρο της νεανικής βίας», λέει ο σκηνοθέτης, «και θέτει πολλά ερωτήματα για την κοινωνία, για το αν πρέπει να υπάρχουν όρια, για το πόσο κοντά είμαστε στα παιδιά μας. Νομίζω ότι βαθύτερα θίγει τη σημασία της εικόνας. Ο θαυμαστός κόσμος της εικόνας που στα χέρια μας μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο. Ο αρχηγός της συμμορίας είναι ένα παιδί της διπλανής πόρτας, με δυο γονείς που νομίζεις ότι είναι πολύ καλύτεροι από εμάς και δεν εντοπίζεις κάποιο πρόβλημα. Κι όμως ηγείται αυτής της συμμορίας».

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ. Ο Βασίλης Κουκαλάνι διασκεύασε και σκηνοθετεί στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Γκάζι, τηλ. 210-3464.380) το έργο τουΦόλκερ Λούντβιχ «Είστε και φαίνεστε», που γράφτηκε και πρωτοπαίχτηκε στο Δυτικό Βερολίνο το 1973, όταν οι τάξεις στα δημοτικά σχολεία του κρατιδίου έφταναν τους 40 μαθητές. Το έργο μάλιστα συνδέθηκε με τα αιτήματα και τους αγώνες εκπαιδευτικών και συνδικάτων για καλύτερες συνθήκες στην εκπαίδευση με το σύνθημα «Μικρά παιδιά θέλουν μικρές τάξεις». Σε πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα ο συγγραφέας δήλωσε στο «Νσυν»: «Το φαινόμενο bullying έχει ενταθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Εχει χρειαστεί να γράψω τέσσερα έργα με ιδιαιτερότητες για κάθε κοινωνική συγκυρία. Την περασμένη χρονιά έγραψα το τελευταίο που πραγματεύεται το bullying μεταξύ παιδιών 6 με 8 ετών. Το θύμα (λέξη που τυχαίνει να ταυτίζεται με μια σύγχρονη βρισιά μεταξύ παιδιών και νέων) μοιάζει να είναι πολλές φορές τυχαίο και συγκυριακό. Πολλές φορές φαίνεται πως εξυπηρετεί να ξεσπάει κανείς τις απογοητεύσεις και τους φόβους του και μάλλον παιδιά που αισθάνονται κάποια εγκατάλειψη και μοναξιά βρίσκουν στη συλλογική βία μια αίσθηση ότι είναι δυνατά». Ο ίδιος προτείνει τον πολύ πετυχημένο θεσμό στα σχολεία του Βερολίνου που ονομάζεται «μαθητικό συμβούλιο» και πραγματοποιείται μία ώρα την εβδομάδα: στη διάρκειά του κάθε παιδί είναι ελεύθερο να μιλήσει για τα προβλήματά του αλλά και τις δυσκολίες που παρατηρεί σε άλλους συμμαθητές. Στην ίδια κατηγορία, η Αννα Παπαμάρκου και ο Λεωνίδας Ψέλτουρας χρησιμοποίησαν το πρόβλημα της βίας ως αφετηρία για να προβάλουν την αποδοχή της διαφορετικότητας στην παράσταση «Πετώντας για την Ειρήνη». Στο θέατρο Coronet (Φρύνης 11 & Υμηττού, Παγκράτι, τηλ. 211-4111.110).

«Το γέλιο κάνει bullying στο bullying» και στην εκπαιδευτική και οικογενειακή κωμωδία «Ολόγυρα, ολότελα, ολόιδιοι» των Θεόδωρου Κανδηλιώτη και Κατερίνας Τσατσαράγκου (Ανεσις, Λ. Κηφισίας 14, 210-7488.881). Μια παράσταση για τα διαχρονικά θέματα της σχολικής βίας και του ρατσισμού που διδάσκει σε μικρούς και μεγάλους πως κάθε είδους εκφοβισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα κατάλληλα μέσα. Για δεύτερη χρονιά, εξάλλου, ο Κώστας Βουτσάς σκηνοθετεί και παίζει στην παράσταση «Ενας στρογγυλοκέφαλος στη χώρα των μυτεροκέφαλων» που ανεβαίνει από 8 Νοεμβρίου στο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 10, τηλ. 210-8215.469). Η παράσταση προσφέρει μια εκ τους ασφαλούς εμπειρία πάνω στο θέμα του εκφοβισμού που οι θεατές μπορούν να εφαρμόσουν στις δικές τους ζωές. Μέσα από αυτήν εξασκούνται σε πιθανές λύσεις και στρατηγικές ενάντια στο bullying και τους εμπνέει και ενδυναμώνει ώστε να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις στην πραγματική ζωή, αλλά και να βρουν απαντήσεις για τα δικά τους ερωτηματικά.

CYBER-BULLYING. Κατόπιν παραγγελίας του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, ο Βασίλης Μαυρογεωργίου σε συνεργασία με τη Μαριάννα Κάλμπαρη έγραψαν το έργο «Me lene Sandra», εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες εφήβων που δέχτηκαν άγριο cyber-bullying. Στόχος της παράστασης, που θα ξεκινήσει στις 7 Νοεμβρίου στο Υπόγειο (Πεσμαζόγλου 5, τηλ. 210-3228.706), είναι να συμβάλει κατά το δυνατόν ώστε έφηβοι και ενήλικοι χρήστες να συνειδητοποιήσουν ότι εκτίθενται περισσότερο απ’ όσο φαντάζονται στον κυβερνοχώρο. Παράλληλα, η παράσταση «Online» (Olvio, Ιερά Οδός 67 και Φαλαισίας 7, Βοτανικός, τηλ. 6973-566962), σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρούφου, θίγει το μείζον θέμα της ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου, τους κινδύνους του εθισμού και της ανωνυμίας, των ψεύτικων προφίλ στα social media, την έκθεση προσωπικών δεδομένων και τις πιθανές αρνητικές συνέπειές τους.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ. Με αφορμή την ψυχολογική κακομεταχείριση στον εργασιακό χώρο και όχι μόνο ξεκίνησε στο θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 15, μετρό Μεταξουργείο, τηλ. 210-5201.684) η παράσταση «Bull», βασισμένη στο ομότιτλο –και βραβευμένο –έργο του Μάικ Μπάρτλετ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πετρόπουλου. Τρεις υπάλληλοι περιμένουν να ακούσουν ποιος από τους τρεις θα απολυθεί για να επιβιώσει η εταιρεία. Οι δυο προσπαθούν να διαλύσουν την αυτοπεποίθηση του τρίτου, να τον εξουθενώσουν με κάθε τρόπο για να υπερισχύσουν. Στο ίδιο θέατρο, αλλά με διαφορετική έμπνευση, ανεβαίνει η «Περιπέτεια στο Τσαμπουκαλονήσι», μια διαδραστική παράσταση σε σκηνοθεσία Νίκου Χανιωτάκη, με ζωντανή μουσική και ακροβατικά, για τον εκφοβισμό, τη διαφορετικότητα και τη φιλία. Η παράσταση θίγει θέματα διαφορετικότητας που αφορούν την καταγωγή, την εξωτερική εμφάνιση και την επίδοση στα μαθήματα, αλλά αποσκοπεί και στην ευαισθητοποίηση των νεαρών θεατών όσον αφορά την κακοποίηση των κατοικιδίων.