Εχεις πει ψέμα, δέκα θα το επαναλάβουν ως αλήθεια. Στις εννέα λέξεις του αποφθέγματος της λαϊκής σοφίας των Κινέζων περικλείεται όλη η σύγχρονη ιστορία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου.

Η Γαλανόλευκη των μεγάλων επιτυχιών ήταν ένα ψέμα που επαναλαμβάναμε όλοι ως αλήθεια.

Το Euro 2004 δημιούργησε την πρώτη κρούστα πάγου κάτω από την οποία τοποθετήθηκε το ψέμα. Οι νίκες και οι προκρίσεις αύξησαν το πάχος του και κάποιοι αναθάρρησαν, πάτησαν πάνω του και προσπάθησαν να γίνουν προφήτες, διακηρύσσοντας τη δική τους αλήθεια για όσα βρίσκονταν κάτω από τα πόδια τους.

Η θέρμη που απελευθέρωσαν οι –σποραδικές στην αρχή –ήττες σε συνδυασμό με τους αμφισβητίες των ποδοσφαιρικών Ιεζεκιήλ λέπτυναν αλλά δεν έσπασαν το περίβλημα, αφήνοντας την κοινή γνώμη αιωρούμενη μεταξύ αλήθειας και ψέματος. Αλλωστε, κάθε νέα επιτυχία που μπορεί να ήταν έως μια απλή νίκη επί του Αγίου Μαρίνου προβαλλόταν τόσο έντεχνα ως ποδοσφαιρικό θαύμα, ώστε αναθαρρούσαν οι ψευδοπροφήτες κατακεραυνώνοντας τους αμφισβητίες τους.

Η αποκάλυψη ήταν το ίδιο εντυπωσιακή με τη νίκη στο Euro 2004.

«(…) Επειδή νικούσαμε κάποια πράγματα δεν έβγαιναν έξω. Γιατί μας βόλευαν. Κι εμάς, και την ομοσπονδία, και εσάς, και όλους μαζί». Το παγοθραυστικό «Βασίλης Τοροσίδης» ανοίγει δρόμο προς την αλήθεια αφήνοντας πίσω του τις προκαταλήψεις των αποδυτηρίων. Ο ποδοσφαιρικός Σπάρτακος, ελέω θρακιώτικης καταγωγής, τολμά να αναμετρηθεί με τις ρωμαϊκές λεγεώνες, αν και το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο.