Τα γράμματα της «μαύρης αράχνης»

Αν ήθελε να περιγράψει κάποιος τη ζωή του πρίγκιπα Κάρολου σε μερικά καρέ θα συμπεριλάμβανε τον γάμο του με την Νταϊάνα, το διαζύγιο με την Νταϊάνα, το φλερτ με την Καμίλα, τις παραδοσιακές ενδυμασίες διάφορων εξωτικών φυλών. Οπως αποκαλύπτεται όμως, υπάρχει και ένας άλλος Κάρολος. Είναι αυτός που παρεμβαίνει στη διακυβέρνηση της Βρετανίας με επιστολές, οι οποίες βρίθουν «συστάσεων» και «ανησυχιών». Η δραστηριότητα αυτή δεν αποκαλύπτει μόνο έναν άλλον Κάρολο. Θέτει και θέμα παραβίασης του ιερού κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο η μοναρχία δεν πρέπει να έχει καμία ανάμειξη στη δουλειά των υπουργείων και της Ντάουνινγκ Στριτ. Η ένσταση αυτή συνοδεύεται από ένα ερώτημα: το στέμμα μπορεί να μπει στο κεφάλι ενός βασιλιά που έχει την τάση να συμπεριφέρεται σαν παλιός μονάρχης;

Ο ίδιος ο Κάρολος, πάντως, εμφανίζεται ψύχραιμος. Και για τα 27 υπομνήματα που είδαν το φως της δημοσιότητας απαντάει ότι δεν υπάρχει τίποτε το παράνομο. Από την άλλη πλευρά, οι συνεργάτες του διαμαρτύρονται ότι η δημοσιοποίηση της απαγορευμένης αλληλογραφίας θα τον αναγκάσει να «μην εκφράζει τις φυσιολογικές παρατηρήσεις του». Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ένας νικητής. Και αυτός δεν είναι άλλος από την εφημερίδα «Γκάρντιαν» που κέρδισε μια δεκαετή δικαστική μάχη υποχρεώνοντας τα αρχεία του κράτους να αποχαρακτηρίσουν ένα μικρό μέρος της αλληλογραφίας που διατηρούσαν τα υπουργεία με κάποιον, ο οποίος δεν είχε αρμοδιότητα να ασχολείται με θέματα που τελικά ασχολούταν. Και δεδομένου ότι πρόκειται για την αλληλογραφία μόνο δύο ετών (2004 και 2005), δικαιούται να υποθέσει κανείς ότι ο πραγματικός όγκος της αλληλογραφίας είναι πολύ μεγαλύτερος.

Αυτό που απασχολούσε τον Κάρολο, τουλάχιστον αυτά τα δύο χρόνια, είναι ο βρετανικός στρατός, η Παταγονία (για την οποία είναι πεπεισμένος ότι το Βασιλικό Ναυτικό πρέπει να συνδράμει στην καταστολή της παράνομης αλιείας προκειμένου να προστατευθούν τα άλμπατρος), η διατροφή των μαθητών («για να μη γίνουν υπέρβαροι»), η οικοδομική δραστηριότητα, ο επιχειρηματικός κόσμος, η κτηνοτροφία τόσο σε ό,τι αφορά τα βοοειδή όσο και τα αρνιά, ο βελονισμός και οι φυσικές θεραπείες (σε αυτό το σημείο επικρίνει την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία που «χρησιμοποιεί ολόκληρο σφυρί για να σπάσει ένα καρύδι»). Τον Φεβρουάριο του 2005 ο Κάρολος απευθύνεται σε έξι συναρμόδια υπουργεία, εκτός από τον «αγαπητό» πρωθυπουργό που εκείνη την εποχή ήταν ο Τόνι Μπλερ, ζητώντας να αντικατασταθούν τα ελικόπτερα Lynx: «Φοβάμαι ότι αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα του πώς ζητείται από τις ένοπλες δυνάμεις μας να αντεπεξέλθουν σε μια απαιτητική αποστολή χωρίς τα απαραίτητα μέσα».

Τα 27 υπομνήματα αναδεικνύουν και κάτι ακόμη: τη στενή σχέση που φαίνεται να είχε ο διάδοχος του θρόνου με τον τότε πρωθυπουργό. Ο Μπλερ ρωτάει χωρίς περιστροφές τον πρίγκιπα τι περιμένει από την κυβέρνηση προκειμένου να ενθαρρυνθεί η χρήση φυτικών φαρμάκων στη Βρετανία –μολονότι αρκετοί επιστήμονες υποστήριζαν ότι δεν είναι αποτελεσματικά. Αποδεικνύεται ακόμη ότι ο πρίγκιπας είναι θιασώτης των εναλλακτικών μορφών θεραπείας. Από την πριγκιπική παρεμβατικότητα μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι αντίθετα απ’ ό,τι θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, ο Κάρολος μάλλον ενδιαφέρεται για τον θρόνο. Συνάγεται επίσης ότι στις προθέσεις του είναι να ασκήσει με διαφορετικό τρόπο τα καθήκοντά του σε σχέση με τη μητέρα του.