Από οικογενειοκρατούμενα κόμματα, και γνώση έχουμε και εμπειρία. Από σαιξπηρικού τύπου δράματα και ιλαροτραγωδίες εφάμιλλες ενός Ρίνθωνα στην πολιτική, επίσης. Σε καμία άλλη χώρα όμως και σε κανένα άλλο κόμμα δεν συνυπάρχουν όλα αυτά σε τόσο ακραίο βαθμό όσο στη Γαλλία και στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Σαράντα τρία χρόνια αφότου συνίδρυσε το κόμμα, ο Ζαν-Μαρί Λεπέν είδε την κόρη στην οποία εμπιστεύτηκε τα ηνία του το 2011 να του δείχνει απαυδισμένη την πόρτα και τώρα απειλεί θεούς και δαίμονες, προεξοφλώντας νέους κύκλους στη σειρά «Λεπέν εναντίον Λεπέν». Λένε πως η ένταση που υπέβοσκε άρχισε να αναδύεται δυσοίωνα προς την επιφάνεια τον Σεπτέμβριο, όταν ένα από τα ντόπερμαν του Ζαν-Μαρί σκότωσε τη λατρεμένη γάτα Βεγγάλης της Μαρίν στον πύργο του 17ου αιώνα που μοιράζονταν έως τότε, κληρονομιά ενός πάμπλουτου «βασιλιά του τσιμέντου» στον πατριάρχη της οικογένειας, στα περίχωρα του Παρισιού. Αλλά αυτό είναι πράγματι μια «υποσημείωση της Ιστορίας» –για να θυμηθούμε μια αγαπημένη φράση του Ζαν-Μαρί Λεπέν, με την οποία επιμένει προκλητικά να αναφέρεται στους ναζιστικούς θαλάμους αερίων. Οχι, η ιστορία αυτή αφορά την εξουσία. Αυτή που λένε πως ουδέποτε θέλησε πραγματικά ο πατέρας, αλλά ποθεί με όλο της το είναι η κόρη.

Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν δεν το έκρυψε ποτέ: ως πατέρας δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα παρών στη ζωή των τριών θυγατέρων που απέκτησε με την πρώτη του σύζυγο. Γιος ενός ψαρά από τη Βρετάνη, είχε και ο ίδιος μεγαλώσει χωρίς πατέρα, το καΐκι του ανατινάχτηκε από νάρκη το 1942. Αργότερα εντάχθηκε στη Λεγεώνα των Ξένων, παραλίγο να πολεμήσει στην Ινδοκίνα (έφτασε πολύ αργά), εγκατέλειψε τη γαλλική Εθνοσυνέλευση όπου πρωτοεξελέγη το 1956 στα 27 του με ένα μικρό δεξιό κόμμα για να πολεμήσει στην Αλγερία (κατηγορείται ότι συμμετείχε σε βασανιστήρια και δεν το πολυαρνείται) και κατόπιν ρίχτηκε με όλη τη γνωστή πληθωρικότητά του στην πολιτική, για να συνιδρύσει τελικά το Εθνικό Κόμμα το 1972 (μόλις μερικές δεκάδες άνθρωποι συμμετείχαν στο ιδρυτικό συνέδριο, οι περισσότεροι προερχόμενοι από ένα νεοφασιστικό κίνημα ονόματι Νέα Τάξη). Ως πατέρας ήταν απών, αλλά λειτούργησε ως πρότυπο. «Είμαι σαν τον Μαγγελάνο: όταν ο υπαρχηγός μου δεν ακολουθεί τις εντολές μου, τον πετάω στη θάλασσα» είχε πει το 1998, λίγο πριν από το σχίσμα που προκάλεσε το Νο 2 του κόμματος, Μπρινό Μεγκρέ. Ακριβώς το ίδιο κάνει και η κόρη του με αυτόν τώρα: τον διέγραψε από το κόμμα και συγκάλεσε έκτακτο συνέδριο ώστε να του αφαιρέσει και τον τίτλο του επίτιμου προέδρου.

«Ενα ευγενικό Εθνικό Μέτωπο δεν ενδιαφέρει κανέναν»: σε αυτή την παλαιότερη δήλωση του Ζαν-Μαρί κρύβεται όλη η ουσία –και όλη η διαφωνία του με τη Μαρίν. Λένε πως η ιδέα της «αποδαιμονοποίησης» του κόμματος μπήκε στο μυαλό της τελευταίας τη βραδιά της 5ης Μαΐου του 2002: υποψήφιος για τέταρτη φορά σε προεδρικές εκλογές, ο Ζαν-Μαρί Λεπέν είχε καταφέρει δύο εβδομάδες νωρίτερα, στον πρώτο εκλογικό γύρο, να αποκλείσει τον Σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν. Ηταν τέτοιο το σοκ των Γάλλων, όμως, που 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν την Πρωτομαγιά εναντίον του∙ και στον δεύτερο γύρο ο Λεπέν πήρε μόλις ένα 17,79% των ψήφων, χάνοντας από τον δεξιό Ζακ Σιράκ. Λένε λοιπόν πως εκείνη τη βραδιά η Μαρίν Λεπέν συνειδητοποίησε πως όσο το κόμμα παρέμενε ακραίο και περιθωριακό στο μυαλό των Γάλλων, δεν είχε ελπίδα.

Τη διαδικασία μετατροπής του Εθνικού Μετώπου από ένα κόμμα που έφερνε στον νου σκίνχεντ και ναζιστικούς χαιρετισμούς σε ένα κόμμα κοστουμαρισμένων μπουρζουάδων, η Μαρίν Λεπέν την ξεκίνησε με το που παρέλαβε τα ηνία, το 2011. Και την ολοκλήρωσε στις 4 Μαΐου, σκοτώνοντας συμβολικά τον πατέρα που είχε περάσει τον Απρίλιο επιδιδόμενος σε ένα ρεσιτάλ εμπρηστικών δηλώσεων, για το Ολοκαύτωμα, τον στρατάρχη Πετέν, τον «μετανάστη» Μανουέλ Βαλς κ.ο.κ. Η κόρη αποκήρυξε τον πατέρα. Ο πατέρας αποκήρυξε την κόρη. Της ζήτησε να αλλάξει επώνυμο, είπε πως με τέτοιες αξίες δεν θέλει να τη δει πρόεδρο της Γαλλίας, απειλεί να ιδρύσει νέο κόμμα, απειλεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, λένε πως το χρήμα, η οικογενειακή περιουσία (συμπεριλαμβανομένων των ράβδων χρυσού που φέρεται να έκρυβε ο Λεπέν στην Ελβετία), η χρηματοδότηση του Εθνικού Μετώπου θα τροφοδοτήσουν μελλοντικά τον πόλεμο.

Αλλά ο επονομαζόμενος και Μενίρ (θα θυμάστε, ο τεράστιος μονόλιθος που κουβαλάει συνεχώς στην πλάτη ο Οβελίξ) είναι πια 86 χρόνων, πρόσφατα μάλιστα χρειάστηκε να νοσηλευτεί για κάποιο καρδιακό πρόβλημα. Και η Μαρίν Λεπέν θα είναι στις προεδρικές εκλογές του 2017 μόλις 49. «Πώς μπορείτε να με δαιμονοποιείτε, θα πει στους Γάλλους, αφού έκοψα κάθε σχέση με τον διάβολο! Και είναι τόσο θεαματική και μελοδραματική αυτή η ρήξη, που μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης θα της το αναγνωρίσει» σχολίασε η «Libération». «Ενώ στην πραγματικότητα το πρόγραμμα του Εθνικού Μετώπου παραμένει απαράλλακτο, έχει απλώς αλλάξει αποδιοπομπαίο τράγο, από τους Eβραίους πέρασε τους Aραβες. Για να μη μιλήσουμε για τη ρήξη που προκρίνει με την Ευρώπη, ρήξη που θα απομόνωνε τη Γαλλία και την οικονομία της. Μπορούμε να γελάμε με τις ιλαροτραγωδίες. Αλλά δεν πρέπει να τις παίρνουμε τoις μετρητοίς» προειδοποίησε. «Χωρίς τον Ζαν-Μαρί Λεπέν», συνηγορούσε ο Μπρινό Ροζέρ-Πετί στο «L’Obs», «το Εθνικό Μέτωπο γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο».