Αρκεί μία και μόνο σκηνή για να περιγράψει την τραγωδία: με τον σύζυγό της να βρίσκεται στην Ινδία, μια νεαρή γυναίκα έσκαβε με τα χέρια της στα ερείπια του σπιτιού της, κοντά στο επίκεντρο του σεισμού, για να εντοπίσει τη σορό της δεκάχρονης κόρης της και του οκτάχρονου γιου της. Τον άλλον της γιο κατάφερε να τον σώσει. «Ευτυχώς είδα τα δάχτυλα του γιου μου ανάμεσα στα μπάζα. Ετσι μπόρεσα να τον εντοπίσω και να τον σώσω» δήλωσε η νεαρή μητέρα.

Στην πρωτεύουσα Κατμαντού πολλοί κάτοικοι ζουν σε σκηνές. Αλλά ο μεγαλύτερος φόβος τους τώρα δεν είναι ένας άλλος σεισμός. Είναι ο κίνδυνος να μην είναι ασφαλές για την υγεία τους το πόσιμο νερό. Το ενδεχόμενο αυτό και η ελάχιστη ανακούφιση που τους παρέχεται έχει εκτοξεύσει στα ύψη την οργή των σεισμοπλήκτων του Νεπάλ κατά της κυβέρνησής τους.

Η αλήθεια είναι ότι οι Αρχές έχουν εκπονήσει διάφορα σχέδια αντιμετώπισης της τραγικής κατάστασης. Ο στρατός βρίσκεται στους δρόμους, ενώ βοήθεια έρχεται καθημερινά από δεκάδες χώρες, μεταξύ των οποίων η Κίνα και η Ινδία που είναι οι παραδοσιακοί εχθροί του Νεπάλ. Αλλά οι κάτοικοι διαμαρτύρονται ότι η βοήθεια δεν φθάνει ποτέ σε αυτούς, ότι φθάνει πολύ αργά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατηγορούν την κυβέρνηση για ανικανότητα, αμέλεια ή και διαφθορά.

«Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση κάνει κάτι» δήλωνε στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο Σουντές Τουλαχάν, οικοδόμος και ιδιοκτήτης καταστήματος. Η μόνη του προστασία από τη βροχή, όπως και των 24 συγγενών του, είναι μια υφασμάτινη τέντα. «Μόνο αυτή την τέντα μάς έχουν δώσει από την κυβέρνηση. Για οτιδήποτε άλλο πρέπει να φροντίσουμε εμείς οι ίδιοι» προσέθετε. «Μπορείτε να δείτε πόσοι άνθρωποι βρίσκονται σε ανάγκη» και μαζί του θα συμφωνούσαν σχεδόν όλοι οι σεισμόπληκτοι του Κατμαντού. Από την πλευρά τους, οι Αρχές επισημαίνουν ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν βρίσκεται στην πρωτεύουσα αλλά στα απομακρυσμένα χωριά σε πεδινές και ορεινές περιοχές στα οποία η σεισμική δόνηση προκάλεσε τεράστιες καταστροφές. «Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να βοηθήσουμε τον κόσμο» σημείωνε εκπρόσωπος του στρατού. «Προσπαθούμε να πετύχουμε τον σωστό συντονισμό στη διανομή της βοήθειας. Θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».

Ανάμεσα στα χωριά στα οποία φθάνει ελάχιστη βοήθεια είναι και αυτό της νεαρής γυναίκας που σκάβει με τα χέρια για να βγάλει από τα ερείπια τα νεκρά της παιδιά. Το μόνο πράγμα που έχει δοθεί σε οικογένειες όπως η δική της είναι μια λεπτή κουβέρτα ενώ οι Αρχές δεν έχουν καταφέρει ακόμη να προσδιορίσουν την έκταση της καταστροφής στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στο επίκεντρο. Η πληροφόρηση της κυβέρνησης σχετικά με το πού έχουν σημειωθεί οι μεγαλύτερες καταστροφές και ποιοι χρειάζονται κατεπείγουσα βοήθεια είναι ανύπαρκτη. Η έλλειψη πληροφόρησης οφείλεται στις ελλιπείς υποδομές και στις ιδιαιτερότητες της χώρας. Πολλά χωριά είναι τόσο απομακρυσμένα και σε τόσο απόκρημνα σημεία ώστε πρέπει να περπατήσει κανείς τρεις και τέσσερις ημέρες με τα πόδια για να φθάσει σε αυτά.

Από αυτήν την άποψη, οι Αρχές εκφράζουν τον φόβο ότι εκείνη η νεαρή μητέρα που έσκαβε στα ερείπια δεν είναι η μόνη που δεν έχει πια στέγη, ενώ το φαγητό και το νερό που έχει στη διάθεσή της είναι ελάχιστα. Χθες, ομάδες στρατιωτών επιχείρησαν να φθάσουν με δύο λεωφορεία και στη συνέχεια με τα πόδια σε περιοχές στις οποίες ήταν πολύ πιθανό να υπάρχουν εγκλωβισμένοι στα ερείπια. Μια καταιγίδα, όμως, έκανε την αποστολή της ακόμη πιο δύσκολη. Οπως φαίνεται, η πληγή βαθαίνει όλο και περισσότερο.

Εγκλωβισμένοι τουρίστες στο φυσικό πάρκο

Αμεσο κίνδυνο εξακολουθούν να διατρέχουν και πολλοί τουρίστες που είχαν επισκεφθεί το Νεπάλ. Μία από πιο τουριστικές περιοχές, γνωστή για τις πεζοπορίες, είναι αυτή της Ράσουα. «Η περιοχή αυτή είναι ένα φυσικό πάρκο, το οποίο επισκέπτονται πολλοί τουρίστες. Προσπαθούμε να τους διασώσουμε, όμως η κακοκαιρία και οι βροχοπτώσεις εμποδίζουν το έργο μας» δήλωσε ο περιφερειακός κυβερνήτης Ουντάβ Μπαταράι.