Η ΝΔ μπορεί να εκμεταλλευθεί πολιτικά τη δίκη του ηγετικού μηχανισμού της Χρυσής Αυγής, προβάλλοντας την πολιτική βούλησή της για την εξάρθρωση μιας νεοναζιστικής οργάνωσης που λειτουργούσε ως εγκληματική συμμορία. Ή, μπορεί να παρατηρεί όσα θα διαδραματίζονται εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας ως ουδέτερος θεατής, αποφεύγοντας νέες τριβές με ένα υπερσυντηρητικό κοινό που, θεωρητικώς, επιδιώκει να επαναπροσεγγίσει. Πρόκειται για δίλημμα που αντιμετωπίζουν ήδη στη Λεωφόρο Συγγρού και αποτελεί αφορμή για νέες αναταράξεις στο κομματικό παρασκήνιο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η κομματική ηγεσία δεν επιθυμεί οποιαδήποτε εμπλοκή στην δίκη, η οποία θα μπορούσε να ερμηνευθεί σε νομικό επίπεδο και ως απόπειρα παρέμβασης, ενώ θεωρεί σκόπιμο να αποφεύγονται και σχόλια που θα δεσμεύουν το κόμμα προτού ολοκληρωθεί η διαδικασία και εκδοθεί η δικαστική απόφαση.

Είναι μια θέση που αντιμετωπίζουν με καχυποψία όσα στελέχη προκρίνουν τη μετατόπιση του κόμματος προς το κέντρο του πολιτικού άξονα και εκτιμούν ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι μια ευκαιρία να διαχωρίσει πλήρως η ΝΔ τη θέση της από την εγχώρια Ακροδεξιά. Σε αυτό το σκηνικό, δεν αποκλείεται η αναβίωση της αντιπαράθεσης που σοβούσε στο εσωτερικό του κόμματος και την περίοδο των συλλήψεων των χρυσαυγιτών, όταν το «δόγμα Δένδια» βρισκόταν σε καθημερινή σύγκρουση με το «δόγμα Μπαλτάκου». Και είναι κοινό μυστικό στη ΝΔ ότι μέχρι να αποκαλυφθούν οι υπόγειες διαδρομές του τότε γενικού γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου με τον Κασιδιάρη, οι κινήσεις του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης βρίσκονταν υπό συνεχή έλεγχο.

Ο Τάκης Μπαλτάκος επιμένει και σήμερα ότι η ΝΔ μπορεί να «εκπολιτίσει» την Ακροδεξιά και είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσει επαφή με τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων της –που επί χρόνια, άλλωστε, στεγάζονταν στη συντηρητική παράταξη. Ανεξάρτητα από το αν ο πρώην γενικός γραμματέας μπορεί να επηρεάσει σήμερα τις εξελίξεις στη ΝΔ, η θέση του ότι το δεξιό στίγμα του κόμματος πρέπει να είναι καθαρό έχει οπαδούς στο γαλάζιο στερέωμα. Στο αντίποδα, ο Νίκος Δένδιας θεωρεί ότι η θέση της ΝΔ πρέπει να είναι «αταλάντευτη» και να αποφύγει οποιαδήποτε σχέση και, πολύ περισσότερο, ταύτιση με το ακροδεξιό μόρφωμα ή παρακλάδια του. «Ηδη η ΝΔ έχει πληρώσει και θα συνεχίσει να πληρώνει κάθε προσπάθεια προσέγγισης των άκρων» λέει σε συνομιλητές τους, διαμηνύοντας παράλληλα ότι η αποκάλυψη της διασύνδεσης Μπαλτάκου – Κασιδιάρη ευνόησε τη Χρυσή Αυγή.

Ο πρώην υπουργός έχει υπερτονίσει τη συμβολή του Αντώνη Σαμαρά στην ανάδειξη της εγκληματικής και παρακρατικής δράσης των χρυσαυγιτών. Πέραν της δικαστικής ενεργοποίησης, ήταν απαραίτητη και η πολιτική βούληση για το ανάχωμα που ύψωσε η προηγούμενη κυβέρνηση –και ο Δένδιας, όπου χρειάστηκε κυβερνητική κάλυψη και στήριξη, την είχε. Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα το φθινόπωρο του 2013 μπορεί να είχε επιταχύνει τις εξελίξεις αφού συνέδεε οργανωτικά τη Χρυσή Αυγή με το έγκλημα, αλλά μια αντεπίθεση της επίσημης Πολιτείας είχε αποφασιστεί ήδη –με καθοριστικό σημείο τα έκτροπα στον Μελιγαλά και έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Χαλκίδας. Η αστυνομική αδράνεια απέναντι στα χρυσαυγίτικα τάγματα είχε προκαλέσει συναγερμό και η απόφαση για την αιφνιδιαστική καρατόμηση 8 αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. είχε την έγκριση και του Μαξίμου. Στον Μελιγαλά 5 διμοιρίες των ΜΑΤ περιορίστηκαν να παρακολουθούν τις ορδές του Μιχαλολιάκου, αναγκάζοντας την πολιτική ηγεσία να προχωρήσει σε ξήλωμα και του τότε γενικού επιθεωρητή Νότιας Ελλάδας, αντιστράτηγου Ιωάννη Δικόπουλου, ο οποίος για πολλούς προαλειφόταν και για αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Η ενοποίηση σε έναν φάκελο των 32 δικογραφιών που εκκρεμούσαν κατά της Χρυσής Αυγής ήταν η δεύτερη κίνηση Δένδια, που ενίσχυσε την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.

Φιτιλιές στο Μαξίμου

Το μαχαίρι στην ΕΛ.ΑΣ. είχε ενισχύσει την παρασκηνιακή σύγκρουση Δένδια – Μπαλτάκου, η οποία συνοδεύτηκε από διάφορες ευτράπελες καταστάσεις. Τρεις μήνες μετά τον αρχικό κύκλο συλλήψεων, ο Σαμαράς αναζητούσε εξηγήσεις από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, πληροφορούμενος ότι αφαιρέθηκαν οι ελληνικές σημαίες από τις στολές της Αστυνομίας. Ο Δένδιας δήλωσε άγνοια και από την έρευνα που ακολούθησε προέκυψε ότι η απαγόρευση αφορούσε τα τατουάζ των αστυνομικών. Δεν είχε αμφιβολία δε, για εκείνον που έβαλε φιτιλιές.