Οι άνθρωποι που περιμένουν με υπομονή κάτω από την τέντα στο προαύλιο της Υπηρεσίας Ασύλου, στη λεωφόρο Κατεχάκη, έχουν ιστορίες με πολλά κοινά σημεία. Προέρχονται από σπαρασσόμενες περιοχές, άφησαν τα πάντα πίσω τους και κοίταξαν προς την Ευρώπη. Οι περιγραφές τους για το πώς έφθασαν στην Ελλάδα μοιάζουν: ένα μεγάλο ταξίδι, μια βάρκα, ένα ελληνικό νησί. Και ύστερα καταγραφή, νέο ταξίδι για την Αθήνα, τις πλατείες της, τη λεωφόρο Κατεχάκη για την αίτηση ασύλου.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: μόνο προχθές το πρωί καταγράφηκαν στα νησιά του Αιγαίου 350 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ το πρόβλημα εξακολουθεί να προκαλεί έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας Θ. Δρίτσα ότι είναι ανεύθυνη και επικίνδυνη η αντιπολιτευτική εκμετάλλευση των μεταναστευτικών ροών. Για να αποδείξει όμως ότι η κυβέρνηση συνειδητοποιεί το μέγεθος του προβλήματος είπε ότι ιδρύθηκε ειδικό υπουργείο.

Για τη χορήγηση ασύλου ο πολυετής Γολγοθάς της αναμονής που είχε στοιχίσει ευρωκαταδίκες στη χώρα μας είναι παρελθόν. Μέσα σε διάστημα τριών μηνών εκείνοι που δικαιούνται άσυλο το λαμβάνουν –και η άδεια παραμονής που το συνοδεύει έχει διάρκεια τριών ετών. Η αύξηση της μεταναστευτικής ροής των προσφύγων έχει οδηγήσει σε νέα διαδικασία –τη λεγόμενη fast track –που επιτρέπει, εφόσον γίνει η ταυτοποίηση του αιτούντος, να του χορηγηθεί άσυλο ακόμη και σε μία ημέρα. Αυτό ισχύει για ανθρώπους που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, όπως η Συρία, και υπάγονται στο καθεστώς προστασίας προσφύγων.

Ο Τζαμίλ Κούτι είναι Σύρος. «Εχω πολλούς φίλους στην Ελλάδα και μου είπαν ότι οι Ελληνες βοηθάνε πολύ. Ετσι βρήκα τρόπο και ήρθα πριν από έξι μήνες με βάρκα που μας άφησε στη Μυτιλήνη» λέει. Χθες πήγε μαζί με τέσσερις φίλους του για να του δοθεί άσυλο τριών ετών με τη διαδικασία fast track. «Υπάρχει πολύ καλή οργάνωση, δεν περίμενα καθόλου. Είχα ραντεβού, ήρθα τρεις ώρες νωρίτερα και τελικά εξυπηρετήθηκα στην ώρα μου». Η μοναδική ερώτηση που μου έκανε ήταν πού μπορούσε να βρει φαγητό. «Από τους δέκα φίλους μου δουλεύει μόνο ένας, δεν φθάνει για να τρώμε καθημερινά όλοι» μου εξομολογείται. Πού θα έβρισκαν φαγητό με ρώτησαν και άλλοι άνθρωποι –ενδεικτικό της έλλειψης υποδομής για την υποδοχή του κύματος των προσφύγων που κατά τις επίσημες εκτιμήσεις της αρμόδιας υπουργού Μετανάστευσης Τασίας Χριστοδουλοπούλου θα φθάσουν φέτος τις 100.000.

ΜΕ ΤΡΙΑ ΕΓΓΟΝΙΑ. Από τη Συρία πριν από έναν χρόνο ήρθε και η Χαντίν Μαζέρ. Η γιαγιά με τα τρία εγγόνια, των οποίων οι γονείς είχαν σκοτωθεί στον πόλεμο, είχε πάει χθες να ζητήσει άσυλο για την τρίχρονη εγγονή της. «Εχουμε έρθει 20 φορές και δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε τη μικρή. Προσκομίσαμε όσα έγγραφα υπήρχαν και μας είπαν να επανέλθουμε σε έναν μήνα» λέει η γιαγιά. Ομως για να δοθούν έγγραφα σε ένα παιδί που δεν συνοδεύεται από τους γονείς του δεν είναι απλή διαδικασία. Για την προστασία του ανηλίκου πρέπει να αποδειχθεί η συγγενική σχέση του με εκείνον που το συνοδεύει και να επιβεβαιωθεί ότι το παιδί δεν αναζητείται κάπου.

Νέα πατρίδα για τρία χρόνια

Ο Τζεμέλ από τη Συρία ήταν ο πρώτος από την οικογένειά του που έφθασε στην Ελλάδα και οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν. Τους δόθηκε άσυλο. Για τρία χρόνια απέκτησαν νέα πατρίδα.