Σάββατο 21 Mαρτίου 2015. Μία από τις πιο μαύρες ημέρες στην ιστορία του ΟΦΗ. Η κρητική ομάδα εγκαταλείπει τη Σούπερ Λίγκα, γονατισμένη από τα οικονομικά προβλήματα και –όπως καταγγέλλουν οι άνθρωποι του ΟΦΗ –από τον πόλεμο που δέχθηκε από την ΕΠΟ και τη Σούπερ Λίγκα.

Η αφαίρεση των 10 βαθμών για οφειλές προς τον Σέρβο Πέσιτς και τους Χόρχε και Ζόρντι Λόπες αλλά και η απαγόρευση χρησιμοποίησης των παικτών που αποκτήθηκαν τον Ιανουάριο (Ελληνες κάτω των 24 ετών) ωθούν τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΟΦΗ Νίκο Μαχλά να αποφασίσει την απόσυρση της ομάδας από το πρωτάθλημα. Σε συνέντευξη Τύπου που δίνεται σε κεντρικό ξενοδοχείο του Ηρακλείου, ο Μαχλάς ανακοινώνει την αποχώρηση του ΟΦΗ από το πρωτάθλημα, έξι αγωνιστικές πριν από το φινάλε. Στις αναφορές του αφήνει σοβαρές αιχμές για τη στάση της Σούπερ Λίγκας και της ΕΠΟ έναντι της ομάδας του.

Η απόφαση χαιρετίζεται από τους φιλάθλους οι οποίοι δεν άντεχαν άλλο να βλέπουν να διασύρεται η ομάδα με 13-14 παίκτες.

Το παιχνίδι που είχε οριστεί για την ίδια ημέρα στις 3 το μεσημέρι στο Γεντί Κουλέ κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα δεν πραγματοποιείται. Οι παίκτες του ΟΦΗ μπαίνουν στο γήπεδο, οι περισσότεροι με πολιτικά, για να αποχαιρετήσουν τους περίπου 2.000 φιλάθλους που ήταν κοντά τους μέχρι και την τελευταία στιγμή. Η συγκίνηση όλων είναι έντονη.

Ο ΟΦΗ αποχωρεί από το πρωτάθλημα με 13 βαθμούς (του έχουν αφαιρεθεί 10 βαθμοί), με 7 νίκες, δύο ισοπαλίες και 18 ήττες.

Η ΘΗΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. Τι συνέβη όμως και η ιστορική ομάδα της Κρήτης που κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1987 και ήταν σταθερά μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη για πάνω από μία δεκαετία με σπουδαίες επιδόσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη έφθασε σε αυτό το σημείο;

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΟΦΗ αποχαιρετά τη μεγάλη κατηγορία. Και το 2008-2009, όταν υποβιβάστηκε επί προεδρίας Φανούρη Βατσινά, βρέθηκε στη Β’ Εθνική. Παρέμεινε για δύο χρόνια και με μπροστάρηδες τους Μαχλά και Αναστόπουλο (τι ειρωνεία, τα ίδια πρόσωπα με τα οποία αποχαιρέτησε τη μεγάλη κατηγορία φέτος) κατάφερε να επανέλθει στη Σούπερ Λίγκα.

Η παρουσία του ΟΦΗ δύο χρόνια στη Β’ Εθνική ήταν ίσως και η αφορμή για να διογκωθεί το άνοιγμα της κρητικής ομάδας, η οποία σήμερα φέρεται ότι χρωστάει σε υποχρεώσεις και στο Δημόσιο περίπου 13 εκατομμύρια ευρώ. Στη Β’ Εθνική ο ΟΦΗ φαίνεται να δαπάνησε περί τα 7 εκατ. ευρώ για να επανέλθει.

Αστοχίες στις μεταγραφές και προσφυγές παικτών διόγκωσαν το χρέος του ΟΦΗ, ο οποίος πίστεψε ότι με την επιστροφή της ομάδας στη Σούπερ Λίγκα θα μπορούσε να το διαχειριστεί καθώς τα έσοδα ήταν περισσότερα. Πέρυσι, με προπονητή τον Σα Πίντο και παρά τα οικονομικά προβλήματα, ο ΟΦΗ έκανε ιδανική πορεία στο πρωτάθλημα τερματίζοντας στην 6η θέση.

Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ ΓΚΑΤΟΥΖΟ. Φέτος τον Πίντο διαδέχθηκε ο Ιταλός Γκατούζο, έπειτα από απόφαση του τότε προέδρου της ομάδας Μάνθου Πουλινάκη. Ο άλλοτε σούπερ σταρ της Μίλαν αποδείχθηκε καταστροφή για τον ΟΦΗ. Τόσο προπονητικά όσο και διοικητικά.

Ο Γκατούζο σε κάποια στιγμή πήρε πάνω του και το διοικητικό κομμάτι και μοίρασε φρούδες ελπίδες στους φιλάθλους για είσοδο ιταλών επενδυτών που θα έβαζαν 1 εκατ. ευρώ στον ΟΦΗ και θα τον λύτρωναν από τα χρέη.

Μάλιστα μαζί με κάποιους παράγοντες έκανε και πραξικόπημα εναντίον του προέδρου Πουλινάκη ωθώντας τον σε παραίτηση, με τον Ανδρέα Μανουσάκη που είχε αποκτήσει σχέσεις με τον Γκατούζο να αναλαμβάνει την προεδρία.

Οι ιταλοί επενδυτές ουδέποτε έφθασαν και αντί για τα εκατομμύρια ήρθε η καμπάνα των 6 βαθμών της FIFA στον ΟΦΗ για τον σέρβο ποδοσφαιριστή Πέσιτς, στον οποίο η κρητική ομάδα όφειλε περίπου 170.000 ευρώ. Ο πρώην πρόεδρος Πουλινάκης είχε αφήσει στο συρτάρι την υπόθεση που αποδείχθηκε το ολοκαύτωμα του ΟΦΗ.

Μέχρι ο νέος πρόεδρος Μανουσάκης να αντιληφθεί τι είχε γίνει, του αφαιρέθηκαν ακόμη 4 βαθμοί για την υπόθεση Λόπες. Συνολικά 10 βαθμοί.

Η πρωτοβουλία του Μαχλά με προπονητή τον Αναστόπουλο ήταν εκ των προτέρων αποστολή αυτοκτονίας. Με ρόστερ 15-16 παικτών, ο ΟΦΗ ήταν θέμα χρόνου να ξεμείνει από παίκτες όπως και έγινε.

Οταν ολοκληρώθηκαν οι δικαστικές μάχες και οι εφέσεις που άσκησε ο ΟΦΗ στις αποφάσεις της ΕΠΟ για τα δελτία των παικτών και το θέμα της αφαίρεσης των βαθμών, η τελευταία ελπίδα είχε χαθεί.